Zmysły

[Giovannii]

przyjemność

pogardzam nią jak żmija swym jadem
jak poranek rosą na źdźble trawy
jak owad rozgrzanym asfaltem

słyszę

czas komend
raz-dwa-trzy-i...ntergalaktyczny sen
obsypuje kurzem ostatni bastion rzeczywistości
mój umysł drży
spontaniczne myśli uchodzą wcale panicznie
oglądam wizerunek człowieka
gliniany garnek
woda
mleko
ocet

czuję


zachodzące słońce wśród kominów elektrowni

[Dora Leguska]

wrócę tutaj..czyli odbieram,dotarł do mnie.Pozdrawiam serdecznie Pana G.
Dora

[Anastazja.P]

wiersz mnie zatrzymał, a to już plus za wrażenie :)) ambiwalentność (tu w strone zmysłów, choć to oczywiste) z pasywnością (postrzeganie) wyczuwam. Pozdrawiam. Ana.

[Janusz Lechicki]

Proszę poprawić literówkę.

[Messalin_Nagietka]

myślałem, że wiersz będzie traktować o zmysłach - a to portret okolicy z fluidami codzienności - może i masz rację - tylko skąd te kominy?
MN

[Brzoskwinka]

... podoba mi się ... ale ciągle czekam na mój ulubiony....
Pozdrawiam B.