Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zobaczyłem Cię przypadkiem.
Takie losu wyzwanie.
I spojrzałem w Twe oczy.
Było w nich błaganie.

Leżałeś na ulicy,
z ręką wyciągniętą.
Na twarzy odciśnięte,
miałeś życia piętno.

Serce mi zadrżało.
Chciałem pomóc Tobie.
Coś mnie powstrzymało.
Nie wybaczę sobie.

Gdy szedłem z powrotem,
Ciebie już nie było.
Dziś stoję i płaczę,
nad Twoją mogiłą.

Czasu już nie cofnę.
Bo cofnąć nie mogę.
Nie wiem co ja powiem,
gdy stanę przed Bogiem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Cieszę się, że wiersz się spodobał.
Co do „Twe”, faktycznie można dyskutować.
Rozważałem wersję z „Twoje”, ale w tym przypadku uznałem, że tak będzie lepiej (płynniej się czyta).
Poza tym, Twe jest poprawne z punktu widzenia pisowni polskiej.
A i literacko jest w porządku. Występuje w wielu wierszach znanych autorów.
Bardzo dziękuję za przeczytanie, komentarz i życzliwość.
Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam.
Dziękuję za przeczytanie i komentarz.
Skoro tytuł podoba się najbardziej, to mam chyba prawo domniemywać,
że reszta też się trochę podobała. :)
Jeżeli tak, to jest mi miło.
Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



„tytuł rozkazuje nastawić się na coś... hmm innego”

No cóż. Mam inne zdanie.
Poza tym, tytuł nic nie rozkazuje. Raczej sugeruje. :)


„podobałby się, ale jako piosenka”

:)
Odbieram to jako komplement.

Dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witam.
Jest mi niezmiernie miło, że wiersz został tak pozytywnie odebrany.
Cieszę się, że trafiłem w gust.
Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

"Zobaczyłem Cię przypadkiem.
Takie losu wyzwanie.
I spojrzałem w Twe oczy.
Było w nich błaganie." - moim zdaniem, jeśli jest "Cię" w pierwszym wersie,
to zbędne jest "Twe" w trzecim, np. "zobaczyłem Cię przypadkiem
jak losu wyzwanie
i spojrzałem w oczy
było w nich błaganie"
Wydaje mi się, że tak lepiej, ale mogę się mylić, to tylko moje odczucie.
Zaimka "twe" , wolę używać jedynie w stanie przemyślanej konieczności,
ale unikam tego, jak tylko mogę. Bestia dobrze radzi.
Peel ma rację; lepiej pomóc komuś bezzwłocznie, przysłowie mówi:
"kto szybko daje - dwa razy daje!"
Pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Czytając Twój wiersz, przypomniał mi się inny, o podobnej tematyce...
napisany przez A. Błoka, niestety nie pamiętam tytułu.
Jest w wierszu krótko napisana historia, plus wątek samooceny...
Czasami zbyt późno wyciągamy do kogoś pomocną dłoń, a szkoda.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

przesłanie bardzo mądre: nie odkladaj udzielenia pomocy na "kiedyś tam", bo może być za późno a sumienie będzie gryzło do końca życia

wydaje mi się, jak ktoś wcześniej zauważył,
że jest to fajny tekst (z przesłaniem) na piosenkę

serdecznie pozdrawiam :))
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam.
Bardzo dziękuję za przeczytanie, chwilę zastanowienia i komentarz.
Niestety nie wiem o jaki wiersz A. Błoka chodzi.
Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Krysiu.
Bardzo dziękuję za życzliwość.
Jeżeli chodzi o:
„wydaje mi się, jak ktoś wcześniej zauważył,
że jest to fajny tekst (z przesłaniem) na piosenkę”

Hm… Pomyślę.
Kto wie. Może napiszę. ;)
Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka   Twój wiersz Alu to mistrzostwo w przejściu od rozpaczy do świadomej akceptacji.    bardzo mocno rozumiem to odnalezienie cudu nie w błysku, a w ciszy i odwadze serca.    zachwyciłaś mnie !!!       ps. pozdrowienia dla Bereniki :)      
    • Pamięci bohatera wielu moich wierszy -wagabundy, złodzieja, szelmy, franta, alfonsa a przede wszystkim wielkiego poety -Francois'a Villon.   Wiersz nawiązuję do mojej ballady łotrzykowskiej "Boże szelmów... pobłogosław króla", która dziś dodam z zakładce prozy.   Czas na szelmowskie, tragizmu pełne wesele. Bo czyż może coś innego wywołać takie poruszenie u gminu, brudnych zaścianków, zamtuzów i zaułków stolicy. Tyle usmiechu, radości i wzniosłej atmosfery wyczekiwania na wielki finał, niż największa w kraju szubienica na placu Grêve w centrum Paryża. Szelmów, frantów, złodziei i morderców, rozstajne ze światem widzialnym miejsce. Sławne nawet bardziej niż poźniejsza, żelazna ku niebu skierowana wieża. Kacie Macieju, Ty skazanym pokuty nie dokładaj w dniu ich ostatecznego sądu. Znaj miłosierdzie pętli i stryczka. Boże litościwy, Ty zgaś im żywota bez zbędnego cierpienia. Gładko jak światła świec, jak ogniska lamp. Śmierci, Ty ich pochwyć łagodnie jako biały gołąb. A nie szarp ich dusz potępionych, wściekłe dziobem i pazurami. Jak demoniczny sęp.   Lećcie kamraci ku wrotom niebieskim. Na boskich owieczek, zielone pastwisko. Ja czekam tu w lochu. Na kolejne wesele szubienicy. Rychtujcie! A żγwο! Stryczek z pętelką na mej drewnianej pani. Kacie, dostąpisz zaszczytu by wieszać mordercę i poetę. Ach! Będzie to dzień niezapomniany. Prawdziwie przednie widowisko.
    • - O i Lem? - Amatorów wór, o tam Amelio.
    • @Annna2   to zachwycająca kantata do natury, która hipnotyzuje plastycznością obrazów, od "ptasiego witrażu" po "białe pieluchy" chmur.    w mistrzowskich metaforach, odkrywasz subtelnie, że największą otuchę i zarazem największą tajemnicę kryje się w harmonii świata, który nie musi rozumieć, by pięknie istnieć.   pięknie Aniu ten wiersz napisałaś !!!    
    • @Berenika97     Wspaniały, Mądry Wiersz !!!    Twoja wrażliwość i umiejętność przekładania trudnych emocji na poetycki obraz są absolutnie niezwykłe.   to jest głęboko poruszający i mądry tekst, który zostaje z czytelnikiem na długo.     urzeka mnie zwłaszcza ta przemyślana konstrukcja, od chłodu stygnącego pokoju, poprzez gorzkie, niedojrzałe ziarna słów, aż po straszliwy obraz dławiącej kołdry.     jesteś niesamowicie odważna, stawiając tak szczerą diagnozę relacji z Absolutem.   dziękuję za ten przejmujący wiersz.    jesteś Nika bardzo utalentowana !!!   pozdrawiam :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...