My jako my

[Magdalena_Pianistka]

Podążając za łuną światła
Dostrzegając jej cień
Ulotny zapach
Preludium Chopina
Ulotny dotyk
Wierszy Mickiewicza
Ulotny smak
Hiszpańskiej krwi Picassa
Chcąc uchwycić zmysły
Chcąc otrzymać eliksir
Chcą nasycić się
Czystym brzmieniem
Niematerialnej istoty
Ruszamy za cieniem
Dwa światy pomiędzy
Gorzka kropla spada
Na dwa światy
Delikatnie pomiędzy
Na nosy
Roztacza aurę zimna
Wyrafinowane nosy wciąż
Węszą
Węszą
Za ulatniającymi się zmysłami...

Skrzypce wciąż brzmią
Akompaniuje
Szelest życia
Struna nie pęknie
Nad ideałami
Nad żądzami
Nad marzeniami
Nad ulatniającymi się zmysłami...

[kajetan czerny]

Czuję się ogłuszony.

[Andrzej Ludwiczak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

kakofonią?

[kajetan czerny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

kakofonią?

Nie wiem czym ale to było straszne.

[Andrzej Ludwiczak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

kakofonią?

Nie wiem czym ale to było straszne.

wrażliwiec. :)))

[kajetan czerny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wiem czym ale to było straszne.

wrażliwiec. :)))

Już wiem czym.
Autorka dała tytuł " My jako my " i przyszło mi do głowy, że może chodzić również o mnie.

[Almare]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wrażliwiec. :)))

Już wiem czym.
Autorka dała tytuł " My jako my " i przyszło mi do głowy, że może chodzić również o mnie.

A, ja, myślałem, że dostrzegłeś "cień łuny światła"... oksymoron? metafora?

Och, Magdaleno, Magdaleno.... :)))
Masz tak piękne imię...
Idealne dla mnie
zaspakajające
Magda
i
Lena
i
Ja

[Pan_Biały]

przepraszam ale nie dotrwałem do końca
tak jestem świnia - przyznaję się bez bicia
pozdrawiam i pisać dalej
r