Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

lunatyk


Rekomendowane odpowiedzi

każdy ma twarz
nie każdy z twarzą wychodzi
dobrze na zdjęciu
w dowodzie osobistych doświadczeń

nie ma złudzeń
panika wyświęci środki
czystości po harakiri
pinceta stygnie w formalinie

rytuał odbicia się w sobie
stąpa z nogi na nogę
ściele mgłę sprzed oczu

lunatyk zabije się o próg
między plażą a morzem
możesz istnieć

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

przeczytałam uważnie ten wiersz - zaciekawił :))
próbując w ten sposób poprawić, jak to czytam i rozumuję:


każdy ma twarz
nie każdy z twarzą wychodzi
w dowodzie osobistych doświadczeń
dobrze na zdjęciu

nie ma złudzeń
panika wyświęci środki
czystości po harakiri
pinceta stygnie formalnie

rytuał odbicia się w sobie
stąpa z nogi na nogę
ściele mgłę oczami

lunatyk zabije się o próg
między plażą a morzem
możesz istnieć

to tylko taka moja próbka na to, co Ty na to :))
serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam
najmniej widzi się 1.strofa

każdy ma twarz
nie każdy z twarzą wychodzi
dobrze na zdjęciu
w dowodzie osobistych doświadczeń


pierwsze 3 wersy niejako wyrwane z kontekstu
- prawie że banałem pachną, dopiero czwarta nadaje mu wyrazu.
Jeśli miałaby zostać z tą twarzą, to może:

twarz
nie zawsze wychodzi
dobrze na zdjęciu
osobistych doświadczeń

pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


u Ciebie późno, u mnie już 10
zapraszam:)
a ja dzień dobry
pozdrawiam
r
He wracam z tego Jurka i masz tak późno!
Witam i tak zaraz o wierszu. Nasuwa się obraz rozliczeń, wewnętrznych rozrachunków, oczyszczenia z win, aby wyjść z twarzą dumnego człowieka. Ale Panie Bieluchny-tylko moje skojarzenie.

Kocham plażę i morze. Tam pomiędzy jednym, a drugim rozmyślam, wyrzucam to co złe, czuję się wolna i spokojna :))
Wiersz ciekawy, zwłaszcza ten próg, ale i pinceta stygnie formalnie.
Pozdrawiam ciepełko-zasypało białą kołderką wsie drogi :))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


u Ciebie późno, u mnie już 10
zapraszam:)
a ja dzień dobry
pozdrawiam
r
He wracam z tego Jurka i masz tak późno!
Witam i tak zaraz o wierszu. Nasuwa się obraz rozliczeń, wewnętrznych rozrachunków, oczyszczenia z win, aby wyjść z twarzą dumnego człowieka. Ale Panie Bieluchny-tylko moje skojarzenie.

Kocham plażę i morze. Tam pomiędzy jednym, a drugim rozmyślam, wyrzucam to co złe, czuję się wolna i spokojna :))
Wiersz ciekawy, zwłaszcza ten próg, ale i pinceta stygnie formalnie.
Pozdrawiam ciepełko-zasypało białą kołderką wsie drogi :))
wróciłaś i się rozwinęłaś:) - dziękuję za komentarz i czas poświęcony
pozdrawiam
r
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius O o, to to - nic na siłę !!! Prawda !!
    • @iwonaroma Nie wiem jak Ty ale, bez materii, czym byłaby przyjemność? I czym jest "to tam", skoro nie potrafimy sobie tego wyobrazić, a jedynie, co możemy sobie wyobrazić to to, co widzimy? Czym więc stać się możemy? Ideą, która nie czuje?   Prawdę mówiąc całkiem fajnie wygląda raj, taki jaki jest w naszych cielesnych koncepcjach, a nie w abstrakcjach, do jakich przyzwyczaili nas kościelni i inne mendy autorytarne, pasożyty duchowe, wysysające wszelakie pragnienia - choćby seksualne.   Obowiązkowo chciałbym znieść ten cały zasrany celibat normami społecznymi warunkowany. Człowiek zaszaleć, w szerokim tego słowa znaczeniu, nie może, bo chodzą dziadki, babki i inne święte krowy z paranojami i jakimiś udawanym wstydem przed tym, że sąsiad powie "panie Ferdku, tak nie wypada"; potem siada taki(a) przed pudłem i się ślini do Jaworowicz.   Logika jest zajebista, bo paradoksalnie dochodzimy do wniosków, które nie są prawdziwe. W ogóle skąd do cholery wzięło się słowo "urojenie"?   Ja wiem ale to tajemnica (nie mów nikomu).   Idę się położyć i przytulić jabłuszko z Biedronki, w końcu sobota.
    • Nie mam już siły do ciebie! Patrzysz znów na mnie złowrogo, mrużysz zielone oczyska. Kogo chcesz zabić, no kogo?!   Uciekasz myślą przede mną, słowem jak mieczem wojujesz. A jednak sam na sam ze mną, niezmiennie dobrze się czujesz.   By znowu leżąc w pościeli karcić mnie, rugać i szydzić. Jak można tak bardzo kochać, by potem znów nienawidzić?   Żadnym ci wrogiem nie jestem, czemu mnie kąsasz jak żmija? Mówisz, że świat cię nie kocha, czyja to wina, no czyja?!   Odejdź i zostaw mnie samą, jeśli potrafisz — na zawsze. Bez ciebie znów będę damą i życie będzie łaskawsze.   Ale ty odejść nie możesz litujesz się, potem wkurzasz. Miłością gorzką, bezpańską raz trujesz a raz odurzasz.   Dzisiaj wyrzucę lustra, Może przestaniesz się gapić. Znowu się zacznę uśmiechać, potem pójdziemy się napić...  
    • @iwonaroma Zabawa tkwi w Tofifee na buzi kasjerek :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Sylwester_LasotaPewnie, że nie słyszymy, bo w tym jak ryba w wodzie. ;-)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...