"drzewo umiera stojąc"

[Wilcza Jagoda]

tylko pień rozdarty straż trzyma nad zwłokami

dłonie
dotykają miejsc gdzie przelatywały mgły
wilgotne ciepło mieszało noc miękkim dźwiękiem
otaczającej wody

kiedy lata zaczynały opadać z kalendarza
szczyty w brązach tliły się na tle księżyca
zaczął wyrastać pasożyt

wśliznął się w tożsamość by ostatecznie
zdobyć status zasiedleńca
nowym pokoleniem
opanował niezamieszkałe obszary

jedynym zdawałoby się ratunkiem była szczepionka

pewnej nocy runęło drzewo z hukiem i krzykiem
ptactwa
pękły ramiona stuletniego starca
serce wyspy posypało się
próchnem

zimą nie zapłacze
zielone pojęcie wydeptane przez ludzkie myśli

[teresa943]

w tym wierszu ukryta głęboka myśl ...
skojarzyło mi się ze sztuką "drzewa umierają stojąc",
zadumałam się nad puentą

zimą nie zapłacze
zielone pojęcie wydeptane przez ludzkie myśli

piękna metafora i mądrość przekazu

serdecznie pozdrawiam -
Krysia

[zak stanisława]

pewnej nocy runęło drzewo z hukiem i krzykiem
ptactwa bezdomnego
pękły ramiona stuletniego starca
serce wyspy posypało się
próchnem
zapłacze
zielone pojęcie wydeptane przez ludzkie myśli

czasem człowiek przedobrzy, przyroda sama wie, co przynosi korzyść i jej, i ludziom, ingerencja człowieka bywa wręcz szkodliwa
pozdrawiam noworocznym
cmook

[Baba_Izba]

Jeszcze bardziej przejmująco pada ścinane zdrowe drzewo,
z jękiem ziemi zlewa się "huk i krzyk ptactwa".
Na bazie starego - wyrasta nowe życie.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

[bestia be]

bardzo ciekawy klimat podoba się całość

serdecznie

be

[Agata_Lebek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Podoba mi się, masz podobne tendencje do moich, trochę przegadujesz, dopowiadasz za bardzo.
Wrócę :)

[Agata_Lebek]

Ale ja napisałabym to tak samo, na Zetkę - jak najbardziej ;) ode mnie plus
Serdecznie :))