Architekt

[Rosa Anna]

Widział gruzy domów, ogniste spojrzenia, gorączkowe
gesty rąk. Słyszał szepty pośród desek i kamieni. Czuł radość,
przecież zaraz im pomoże. Dostarczy plany i wskaże cel.

Myślał, że jest szaleńcem światła. Był od wieków ociemniałym
wariatem. Przegapiał szlam jak i człowieka. Chciał więcej, niż
da się zbudować na bagnach. Zignorował chatkę na stopce.

[Judyt]

fajny, J. serdecznie

[kasiaballou]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

się nie ma co dziwić, nie taki wariat wcale; w obliczu takich obrazów rodzi się tylko wizja szybkich/praktycznych baraków, pomimo pierwotnego czaru/bajkowości chatki na stopce ;)
mnie ten wiersz nie trafił, stąd taki wpis.
pozdrawiam
kaśka.

[Rosa Anna]

Judyt dziękuję bardzo:) pozdrawiam

Kasiaballou no trudno:) może innym razem trafi co innego:) dzięki za fajny komentarz
pozdrawiam

[Pan_Biały]

jak początek prozy, więc może rozbudować i do prozy
pozdrawiam
r

[Rosa Anna]

Dziękuję raczej nie rozbuduję:)

ale pozdrawiam:)))