Zgłoś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  Będzie wygodniej.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  Tak w Warszawie w czasie nauki w liceum.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak... :) dziękuję za wejście. Koniecznie.... o to należy dbać, to nasz obowiązek. Mnie jest potrzebny, on coś dopowiada... :) Dziękuję za komentarz.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Naram-sin.... nie czytałam wszystkiego, za duzo. Częściowo przyznam Ci rację... przaśność stylu.. to być może lekka przesada, niemniej, treść w wielu miejscach jest zabawna, takt, przy niektórych wersach pomyślałam... "ale pojechał"...    Weźmy pod lupę malarstwo... niedawno przeglądałam obrazy.. Jenny Saville... współczesna, brytyjska malarka. Ma takie "dzieła", że gdyby mi nawet dopłacali, nie chciałabym żadnego, a jednak przyjrzałam się im...  są interesujące na swój sposób...     Różne mają ludzie pomysły...  i żeby nie było, nie staję po niczyjej stronie. To tylko mój odbiór. Pozdrawiam obu Panów.  

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Nata_KrukDziś dzień historyczny! :)))   Pięknie zestawiłaś to, co wielkie i ciężkie w historii, z tym, co kruche, codzienne i dziecięco lekkie. Szczególnie silne jest zestawienie „łez i potoków pamięci” z obrazem dzieci bawiących się papierowymi statkami – to sprawia, że czuję jednocześnie ciężar przeszłości i pragnienie zwyczajnej radości tu i teraz. Podoba mi się też, jak łączysz metafory natury (Boreasz, strumyki, żabi rechot) z refleksją nad losem człowieka.  Twój wiersz który zostawia mnie z pytaniem: jak żyć „normalnie” w cieniu wielkich wydarzeń?  ps. czy ma być "na wodą"?