Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Krok po kroku
i co/dzień krok,
idzie do nas
Nowy Rok.

Sypie gwiazdki
w ogni żarze
i wymienia
kalendarze.

Krok po kroku
i co/dzień krok;
śle moc życzeń
Nowy Rok.

( itd. do tańca z lampką szampana, i... na powrót do s i e b i e po tańcach :)

Opublikowano

Nowy i stary rok

Rozpoczął się nowy roczek
Śmiało dał do przodu kroczek
Nie boi się żadnych przeszkód
Wesoło zagląda do psich bud

Ma jeszcze przed sobą tyle czasu
Więc odpoczywa koło lasu
Bałwana ulepił ze śniegu
I przygotowuje się do biegu

Bo wiosnę musi przywitać godnie
A że jest młody to nawet modnie
Założył więc spodnie z zieleni
Opisują go poeci, podziwiają uczeni

I oto nadeszły dni jego ostatnie
Zima znów prószy śniegiem dostatnie
Z nowego zrobił się rok stary
Lecz nie utracił wcale wiary

I my także radość z tego mamy
Żegnamy jednego, drugiego witamy
I nie odebrało nam to mowy
Co roku przecież jest rok stary i nowy


Wierszyk ten napisałem w 1977 roku.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ukryte kapcie bose stopy na mrozie
    • @viola arvensis To piękny, emocjonalny wiersz — bardzo obrazowy i pełen wewnętrznego napięcia. Tworzysz niezwykle sugestywną metaforę czegoś, co jednocześnie ciąży i porusza, męczy, a jednak jest częścią ciebie. Wiersz płynie naturalnie, język jest lekki, a emocje w nim zawarte głębokie. Czuć, że to nie tylko literacka zabawa obrazem, lecz zapis pewnego stanu - napięcia wewnętrznego, które szuka ujścia. Pięknie uchwyciłaś dynamikę między tym, co chcemy od siebie odsunąć, a co i tak w nas zostaje. Ostatnia strofa, zamiast klasycznego „uwolnienia”, przynosi zaskakujący zwrot — decyzję o zatrzymaniu tego „gościa”, ale już na własnych warunkach. Wyrażasz emocje w sposób poruszający. Świetny!  
    • @viola arvensis hehe, najwidoczniej kształtne kolana, tworzą kształtne wiersze. Pozdrawiam:)
    • @Rafael Marius latem to pasje, założę wdzięczną sukienkę. Pije herbatę w takiej zrobionej opasce i się wygłupiam nawet w domu dla siebie samej:) mnie rozmarzają takie kwiatki na głowie:) Jutro będzie u mnie Zoja, mam dla niej prezenty, ale myszkę zostawię w domu i jedną książkę. Mnie też zabawki cieszą:) Książeczka ma fajne ilustracje, ruchome strony i ładny tekst. Taka grudniowa książeczka:)
    • @Maciek.J Poruszasz temat przemijania w sposób lekki, codzienny i niepozbawiony humoru. W obrazie zmieniających się pór roku odbija się życie człowieka, a choć pojawia się tęsknota za młodością, w końcowych wersach pobrzmiewa pogoda ducha i pogodzenie się z własną codziennością. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...