Wyspa

[Alicja Najdowska]

Wstrzymaj pociąg czasu
i zamknij tory codzienności
Porwę cię na Wyspę Miłosnego Opętania,
gdzie zmącimy
i wzburzymy wody przyzwoitości

Wilgotna od pereł rosy dziewiczego poranka,
napoję każdą cząstkę twego ciała
Ty zaś,
bądź mym stwórcą
i co noc
na piaskowym płótnie
ubarwiaj mą nagość w kolejne doznania
Wsłuchajmy się w tajemniczą ciszę kamieni,
leniwie mruczących w takt wiatru
Poddajmy się słońcu,
niech zadziwia nas swym
rannym i wieczornym makijażem.

Poszybujmy z rajskim ptakiem,
a dotkniemy gładkiego lica nieba
Nasyćmy oczy witrażem zieleni
odbijającym zbłąkane krople deszczu.

Zostań tutaj
stań się mym snem i oddechem
Niech każda chwila
tęskni za poprzednią
Tutaj mnie zdobywaj
i pozbawiaj rzeczywistości

[Marcin B]

Nagromadzenie metafor dopełniaczowych tworzy wrażenie schematyczności. Obraz wyspy nie jest taki zły, można by jednak doszlifować od strony technicznej. Pozdrawiam ;)

[Alicja Najdowska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki :)