o jedną wiosnę

[Bernadetta1]

spopielał wiersz na dnie szuflady
skurczony trzyma siłą fason
z omdlenia ramion chudych bladych
kartkę wyciągnął istny macho

rozmyte słowa też nie iskrzą
w rozanieleniu rozespanym
a słowa przeciągnięte znikąd
już nie nabiorą swej ogłady

podpiera głowę stare pióro
atramentowy ma zagłówek
o jedną wiosnę wstecz się budząc
pomknie z wigorem choćby w górę

[Agata_Lebek]

spopielał wiersz na dnie szuflady
skurczony trzyma fason
z omdlenia ramion chudych bladych
kartkę wyciągnął istny macho

rozmyte słowa też nie iskrzą
w rozanieleniu rozespanym
a słowa przeciągnięte znikąd
już nie nabiorą swej ogłady

podpiera głowę stare pióro
atramentowy ma zagłówek
o jedną wiosnę wstecz się budząc
pomknie z wigorem choćby w górę

Usunęłam tylko jeden przymiotnik ;) Reszta bardzo ok.
Lubię te "biurowe" rekwizyty. Zakończenie misie bardzo :))

[Bernadetta1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzieki Agato:)biurowo-szufladkowy;)pozdrowki:)

[teresa943]

czasami wyciąga się z szuflady...duszy i bardzo dobrze, lubię takie zadumania z odrobiną melancholii...i w ogóle lubię Twoją poezję

dobrze, że znów jesteś Beatko :))))
pozdrawiam - Krysia

[zak stanisława]

Beatko, pięknie,
całuję papa