Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

piąta aleja po prawej stronie
w rozmokłej ziemi zostały ślady
co siedem kroków wygasły płomień
co zakręt niebo świecą się parzy

czternaście chudych dziecinnych wiosen
w złoconych światłem mdłych chryzantemach
a przecież tyle snów z sobą niosę
tyle chwil w których ciebie już nie ma

drzewa klękają aż po korzenie
bez ptasich skrzydeł zamilkły liście
nad kompozycją dżwięków i zdarzeń
słów wyszeptanych tak przezroczyście

Opublikowano

mdłe chryzantemy i szeptanie przezroczyste - miałkie coniebądź
reszta też taka... bardziej 'płynna', znaczy - popłynowsza na przypływie płynu ;)

mi ten tekst dzwoni, jako ten dzwon - pusto
:(

Opublikowano

piąta aleja po prawej stronie
w rozmokłej ziemi ślady
co siedem kroków wygasły płomień
co zakręt niebo się parzy

czternaście wiosen
w mdłych chryzantemach
tyle snów z sobą niosę

drzewa klękają aż po korzenie
nad kompozycją zdarzeń

słowa tak przezroczyście

Tak misię widzi ;)
???

Opublikowano

a przecież tyle snów z sobą niosę
tyle chwil w których ciebie już nie ma

Widzę coraz lepiej ułożoną " rękę " i chroniczny brak tematów - to przecież tylko powielanie wzruszeń obiegowych.
Twoje wiersze jeszcze czekają na ciebie...
: )

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...