pojedyńcza

[wanesa_ciska]

Oswoileś mnie
gdy czułam twoja obecność
skakałam jak dziecko
na jednej nóżce

teraz płaczę
przeraża mnie ta cisza
odczuwam pustkę
jak rękawiczka

nie do pary

[Pan_Biały]

Oswoiłeś obecnością
skakałam jak dziecko
na jednej nóżce

teraz płaczę
przeraża cisza
odczuwam pustkę

rękawiczka nie do pary

pozwoliłem sobie na modyfikację, zaimki wydały się zbędne, wiersz jest Twój oczywiście:)
jest szczery, może trochę rwany, ale to pewnie przez emocje z nim związane
pozdrawiam
r
aha literówka w pierwszym słowie

[Gryf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Staram się analizować uczucia w nim zawarte i widzę wielki smutek.
Niestety tak często jest w życiu, że najpierw nam dają, a potem brutalnie odbiorą.
Waneso we mnie Ty zawsze znajdziesz wsparcie, no i taką przyjacielską parę.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

[kasiaballou]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

syndrom sztokholmski, normalnie... ;))
pozdrówki
kaśka.

[wanesa_ciska]

Pan Bialy ,,,troche rozedragane te słówka ale je zgrabnie poukladaleś dzięki
Gryfie ,,,tak smutek jest zawsze pojedyńczy ale miło że wsparcie oferujesz ...dziękuje

[wanesa_ciska]

KAsia możesz jaśniej o co chodzi w tym syndromie ,,,,,pozdrawiam