Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O proszę!
Musze powiedzieć - jestem zadowolony,
jak ładnie mi się tutaj wpasowałaś,
tu się zmieściłaś, tam się wkręciłaś,
przyznam, że się nie spodziewałem,
bo ja taki zakręcony i zaokrąglony,
a Ty taka ostra i tak mostu bezczelna.

Z czasem zdziwienie minęło,
wspomnienie nawet się zatarło,
po przebyciu drogi paru miesięcy
podróż jakby cenzura wymazała z pamięci.

Wrażenie jakby w tym miejscu był wakat dla Ciebie,
puste od czasu moich narodzin których nie pamiętam,
teraz każda godzina z Tobą to dzień dłużej,
dziękuję, że dajesz mi czas od drugiej do dziewiątej.

Tak ładnie pasuje, aż dziw bierze,
że tyle lat tu nie było pusto bez Ciebie,
a może było?
może to, że nie było mi się śniło?
Wcześniej chyba w ogóle nie wiedziałem,
że to miejsce w duszy swojej zawsze miałem.

Opublikowano

Pierwsza i druga zwrotka bardzo mi się podoba, wręcz chciałabym, żeby oddawała czyjś stan ducha.. Po drugiej spodziewałam się, że będzie to wiersz o rozstaniu, a tu - niespodzianka. - przyznam, że się "nie spodziewałam". Rym na końcu mi nie pasuje. Początek super, cacy.

Opublikowano

o, proszę; ale gaduła!

potykam się o interpunkcję, jakoś mitu_mitu przeszkadza, ponieważ wersyfikacja nadaje odpowiedni rytm i ton - poza tym po dobrej pierwszej strofie, reszta jednak nazbyt prozaiczna.
ja nie wiem, czy to jest poezja - ale co mi tam ;)
fajne takie i daje do myślenia - poza tym ma... nerwa - a ja tak dziś mam, że podeszło.
nie oceniam warsztatu - ograniczam się do tzw. wrażenia - i mnie ono robi ;))
pozdrowienia
kaśka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wyobrażał sobie człowiek nie wiadomo co gdy jesień szczodrze częstowała miodowymi cukierkami z kradzionego   mówiła - jestem czekam światło czepiało się rąk   myślał - przezimuję w tym przytulnym wierszu   a to tylko kolejny opuszczony dom ostatnie słowo dopala się gdzieś w kącie łagodność nagle obca oblepiła słodkawym zaciekiem strzaskany wykusz   tego oswojenia nikt nie weźmie na siebie   są jednak niekończące się drogi szlaki trasy przez kolejne północe są inne imiona które wejdą w nawyk   wystarczy otrzepać się z liter i obrazów pozwolić aby wiatr nagle   spłoszył     Pusty dom - Tie break/ sierpień 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Dekaos Dondi   Spacer w krainie czarów na krzyżówce T trzech wierszy :)
    • @huzarc  Rozkłady codziennych pociągów mają potencjał na spokój i równowagę, ale są bez znaczenia... wobec spotkania z absolutem .
    • Spotkali się przypadkiem, jak dzień i noc. On z głową w chmurach, z sercem, które czuje wszystko naraz. Nie szukał relacji, tylko połączenia. Takiego, które budzi w środku spokój, a nie tylko daje obecność. Dla niego miłość to nie plan to droga, przez którą uczysz się siebie. Ona z ziemią pod stopami, z sercem, które bije w rytmie rozsądku. Nie szukała magii, tylko równowagi. Dla niej związek to coś, co ma działać jak dobrze zbudowany dom: stabilny, logiczny, przewidywalny. Nie ufała uczuciom, bo wiedziała, że potrafią zwieść. On widział w niej duszę, Ona w nim emocję. On chciał czuć, Ona chciała rozumieć. I choć przez chwilę ich światy się zetknęły jak nocne niebo ocierające się o brzask to oboje czuli, że ten moment nie może trwać wiecznie. Nie dlatego, że czegoś zabrakło. Ale dlatego, że miłość potrzebuje wspólnego języka. A oni mówili różnymi równie pięknymi, ale nieprzetłumaczalnymi. On odszedł z sercem pełnym uczuć, których nie mógł wypowiedzieć. Ona została z myślą, że to wszystko było zbyt skomplikowane. I choć każde poszło w swoją stronę, to w pewien sposób oboje wiedzieli że ta historia była potrzebna. Bo on nauczył się, że nie każda głęboka więź musi trwać wiecznie. A ona że nawet najlogiczniejszy świat potrzebuje czasem odrobiny magii.
    • Mówisz "tak" Mówisz "nie"   Potem słyszę  Myśli twe    Odbijają się  Tak nagle    Echem od czterech ścian       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...