skazańcy

[Ulla]

połączył nas podręcznikowy przypadek
psychozy maniakalnej
towarzysko-imprezowa para samotników
wpadła na siebie po trzecim piwie
kichając alergią na ziele chmielu

odtąd tygodniami
spacerowaliśmy wzdłuż płotu
szczęśliwi jak dzieci z kreskówki
odnalezieni,
żyjący po omacku prokrastynaci
kategorycznie odmawiając
podchodzenia do siebie osobom trzecim

księżyc, tragiczny romantyk
zapach deszczu, szum traw azerskiej łąki
i panienki - bez odpowiednich kwalifikacji....
tyle pamiętam z naszej pierwszej dyskusji
o życiu

od lat wędrujemy
wyboistą ścieżką doliny Gobustanu
ciemne postaci
w kapturach do ramion...

[Magda_Tara]

Olla la! Ulla!
brawo
przepiękności wiersz!
i te kaptury niespodziewane na końcu!
mniam! lubię takie opowiadane!
bardzo, bardzo
:))

[Baba_Izba]

Oryginalny sposób przekazu, podoba mi się
atmosfera wiersza, pełna jednocześnie prostoty
i tajemniczości.
Przy okazji sprawdziłam (dowiedziałam się)
co znaczy prokrastynacja (b. ciekawa dolegliwość - nie znałam).
Serdecznie pozdrawiam
- baba

[Anna_Para]

Doskonały wiersz, z tajemnicą, którą zna tylko dwoje ludzi! Taka narracyjna forma sprawdza się często, gdy peel chce się "wygadać". Ale nie jest to przegadane! Podoba mi się, pozdrawiam, Para

[Duks]

Hm…
Cóż mogę dodać do powyższych komentarzy.
Powiem, więc krótko - dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.

[zak stanisława]

tak, dobry
ULLU, bardzo
cmook

[aluna]

Znam tooo,gdzieś blisko mnie mieszka!
Gratuluje pieknego przekazu!
Uściskuję!
Ania

[Ulla]

dziękuję za budujące komentarze :)
najlepsze wierszydła są te z codzienności i te, które się przyśnią...
ten jest niestety najprawdziwiej prawdziwy :(
pozdrawiam,
Ulla