Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bo to tylko


Rekomendowane odpowiedzi

skronie się kładą do lekkiego puchu
ucho zstępujących kroków
przebijający wzrok kołysze ściany
szaty skrępowane wyłaniają postaci
otuleniem na ziemię bezwładnie
i już nie pada
ale
mróz przędzie nićmi
zmienia rosę w gołoledź
śnieżycy szał
zawieją w zaspy

zima
tuż
tuż

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




och tak miła jest Stasia, to prawda
a jak sympatycznie, to może niewinnie
zaczniemy chociaż na niby ot tak
rzucanie śnieżkami ciepłem
rozweselimy :))
czyli rozśmiejemy
tik tak
tik tak
...
po prostu Stanisławo, Stasiu, Stanko,
tutaj jesteśmy bezwiekowi :)
nie myląc bezczłowieczy :))))
cmook w czółko
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...