Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Raj szufnarowski


Rekomendowane odpowiedzi

szum drzew
zawisł nad oceanem traw
usłanym wielobarwnym kwieciem

każdy pagórek
raczy swym pięknem
i nuci pieśń zapomnienia

wyjdź na wzniesienie
a zobaczysz świat
jakby z marzeń wysnuty

kształty i kolory
odbijają się w ognistej tarczy
niczym zamki ze złota

spójrz
to nie sen
marzenie staje się jawą

popatrz w dół
poczuj się jak pan
tego skrawka ziemi

słyszysz ten poranny chór
niebiańskich ptaków
igrających w powietrzu?

spójrz w ciemnej pomroce
na świat całkiem inny
pełen tajemniczości

złociste oczka
pomocników miesiąca
patrzą na nas z góry

obserwują nasz każdy ruch
ułożone w przeróżne formy
tylko tu potrafią pocieszyć

rześkie powietrze poranku
potrafi działać cuda
jest tak pięknie!

kto by pomyślał
że tutaj także
rozgrywają się tragedie

bo nie ma miejsca na Ziemi
wolnego od zła
i zwykłego cierpienia

lecz jest droga
prowadząca do miejsca szczęśliwości
wcale nie usłana różami

na wzgórzu
Golgotą nazwanym
serce tej pięknej okolicy

tam życie prawdziwie się zaczyna
a kończy czasem z winy człowieka
ufającego tylko bogactwu

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ,, Szatan boi się ludzi radosnych,,          Św . Jan Bosko    wyjść z cienia    zamknięci w myślach  czterech ścian samotności  jesteśmy zdobyczą nie tylko szatana    zło świata zamyka oczy  na piękno stworzenia  oddala się od ludzi    gdy nie widzi w nas Bożego cudu  oferuje ciemność   jesteśmy solą na którą czeka świat  bez nas jest nieoszlifowanym  diamentem  odrzućmy egoizm    patrzę w lustro  kiedyś byłem ozdobą  może warto powrócić  podarować siebie bliźnim    9.2024 andrew Piątek, dzień wspomnienia  męki i śmierci Jezusa  
    • @Jacek_Suchowicz Komentarza tu nie trzeba odskoczni szukamy sami urodzajna dla niej gleba  jest w hotelu "Po różami"   Potrzebna jest pamięć o tym jak rozsądnie pobyt skrócić i nie wpędzić się w kłopoty tak by  mieć do czego wrócić.   Wygląda tak, że wiersz napisało samo życie, albo Ogrodnik z hotelu "Pod różami" Pozdrawiam Adam  
    • Spotkałem mgłę usłyszałem echo ujrzałem niebo pełne gwiazd   Potem ptak mi cud zaśpiewał powiedział coś  o sobie wiatr   Cham powiedział jaki z niego cham deszcz zapłakał podała dłoń dal   Ja uśmiechnięty pomyślałem jak cudowny jest nasz świat
    • Bardzo ładny, wzruszający a i gorzki wiersz. Z jednej strony stabilność, wygoda, poczucie obowiązku, z drugiej namiętność żądza, czułość, miłość. W Kamiennych Tablicach też było o tym, tylko na kilkuset stronach, a Ty w paru zwrotkach.  Brawo autorze. 
    • Mały hotelik "Pod różami" Przy kasztanowej cichej alei, A w nim z odzysku zakochani, Ci którym życie się nie klei. Szukają szczęścia w swych złudzeniach, W chwilach rozkoszą przepełnionych, Gdy życia już nie mogą zmieniać. Chcą spełnić to, co nie spełnione. Godziny lecą zwariowane. W ścianach wyznania ciężko grzęzną . W sercach kochanków tylko zamęt. Muzyka ciał brzmi piękną pieśnią. Już nie są w stanie nic obiecać, Bo przyszłość dla nich nie istnieje. Pikantny owoc ich podnieca, Kradną namiętność - jak złodzieje. W poczuciu winy, lecz spełnieni, Wracają w wymiar rzeczywisty, Gdzie; ład, porządek, może miłość Panuje chłód, choć wielka czystość. Za jakiś czas, czy żądzą gnani, W braku czułości i nadziei, Odwiedzą hotel "Pod różami" Przy kasztanowej tej alei.   2007
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...