Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie napisałeś, że utożsamiasz. Ale ja tak na wszelki wypadek wyjaśniłam, bo jeśli ktoś pisze o wyrzucaniu uczuć peelki w wierszu - to peelka musiałaby napisać wiersz... A wiersz napisała jednak autorka. :-)
Dzięki za podwójną gościnę i zapraszam.
  • Odpowiedzi 40
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki, Tomaszu. Nie wymagam, żeby każdy mój wiersz wszystkim się podobał. Jeszcze się taki nie urodził... Cieszę się, że czasem trafiałam w odczucia - to już dużo.
Fajnie, że zajrzałeś do mnie. Zapraszam. :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bo to tak jest: wiersz miał być napisany mową potoczną, takie wyrzucenie babskich niedoborów czy też nadmiaru uczuć, jak trafnie stwierdził Pan Biały.
Być może "wnętrza skamielin" tu nie pasują... Ale przecie w wierszach znanych poetów, którzy stylizowali język na potoczny, też zdarzają się domieszki poezji w wierszach.
Przemyślę.
Natomiast co do "siąścia" i "zawinkowania", to nie tyle można by, ile trzeba by. Koniecznie. Stęskniłam się za Tobą. :-)
No to czekam na sygnał.
Oxanna.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Widzisz, jest pewien problem w tym co i - jak piszesz ;) Na szczęście (?), nie tylko Twój, ale i (!) mój, innych: zamiast chwytać to, co istotne - opisujemy coś, co czujemy, co nas boli, dotyka. Myślimy, że wszyscy - też - to rozumieją! Dlatego ja sam - staram się - jak mogę uchwycić to, co najważniejszej w (każdej?) chwili,a nie - w niej siebie:

miłość

Rozwiewa się gwiezdne kolisko
i srebrne lśni w rosach guano
- noc zawsze upada tak nisko!

... na szczęście na jedno kolano.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


:-D
Dzięki za miniaturkę. Świetna!
Ale nie mów mi, że to jest uchwycenie tego, co "obiektywnie" najważniejsze w opisanej chwili! :-)))

Marek, ja nie piszę o sobie w wierszach. To znaczy, oczywiście piszę o znanych mi uczuciach i sytuacjach, które rozumiem (niekoniecznie z autopsji). Piszę siebie w tym sensie, że kreuję sytuację liryczną i na swój sposób mówię o uczuciach, które wyrażam wierszem. Ale oczywiście w swoich tekstach zamieszczam bardzo różnych peelów i różne sytuacje, wcale niekoniecznie z własnego życia.
Bożena napisała, że tekst jest piosenką kabaretową - i tak właśnie miało być.
Natomiast oczywiście nie jest to arcydzieło i z tego zdaję sobie sprawę. Jeśli umiesz mi pokazać, co i jak można tu polepszyć, to... albo się z Tobą zgodzę, albo nie, ale na pewno będę Ci wdzięczna. ;-)
Opublikowano

To do mnie? Ja - chłodniejsza od nocy??? Ja?! A znasz w ogóle jakąś bardziej emocjonalną, impulsywną wariatkę?
Eee tam!... Wiem, że znowu mnie podpuszczasz, bo się mścisz. I tyle.
Nic z tego.
:-)

Opublikowano

Peelka się żali, peelka ma jednak nadzieję,
widzę ją jak śpiewa ten tekst z kieliszkiem wina w ręce.
Moim zdaniem jest to wyrażnie tekst z zamierzonym
znaczącym mrugnięciem do czytelnika (słuchacza).
Peelkę mimo wszystko bawi sytuacja w jakiej się znalazła
no i wiadomo; przy okazji - ile się z siebie wyrzuci - o tyle jest lżej.
Joasiu, umiałaś wyrazić określony stan ducha, który nie jest mi obcy.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Marek, wyluzuj! Ja Cię nie atakuję! Żartuję! Próbuję obrócić rozmowę w żart, bo widzę, że znów się coś niepotrzebnie napina. Zobacz tam, na dole, pod tamtą wypowiedzią: uśmiecham się do Ciebie. Co niby miałabym wygrać? A w co my gramy? Ja nie dostrzegłam tu żadnej gry!
Słuchaj, w komputerze nie słychać tonu głosu, więc można czasem coś odebrać niezgodnie z intencjami piszącego. Ja naprawdę Cię nie atakuję i pisałam to w żartobliwym, uśmiechniętym tonie. Naprawdę.
Boshe, dlaczego my tak emocjonalnie na siebie reagujemy? Z powodu podobieństwa charakterów? Z powodu, że "kto się lubi, ten się czubi"?...
Ani ja nie jestem "chłodniejsza niż noc" i najdalej mi do tego, ani Ty nie jesteś pozbawiony zdolności do trwałego kochania - wbrew temu, co sam o sobie mówisz i przy czym się upierasz. :-)
(Tylko się nie złość znowu, bo naprawdę nie chcę być złośliwa tutaj - wszystko to piszę z uśmiechem i przyjaznym przymrużeniem oka).
Marku... Trzymajmy w karbach tego "porcelanowego słonia", bo nam rozwali wszystko, co sobie tutaj zbudowaliśmy. Naprawdę jestem do Ciebie nastawiona jak najbardziej przyjaźnie, a jeśli czasem mnie coś boli i wybucham, to może właśnie dlatego? Ale bardzo się staram teraz tego nie powtórzyć i być miła dla Ciebie. Uwierz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj, kochana Babo! Jak dawno Cię tu nie było! Jak ja się cieszę, że jesteś! :-)
Dziękuję Ci za przychylny, miły komentarz i interpretację - tak, właśnie o to chodziło. Tekst jest piosenką kabaretową, taką retro, z kieliszkiem wina albo astrami na pianinie, ale i z boa na ramionach, kabaretkami na nogach i mrugnięciem do Czytelnika/Słuchacza. Może nie tyle peelkę bawi sytuacja, ile zachowuje się ona śmiesznie i zdaje sobie z tego sprawę.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Joa.
Opublikowano

Nie podoba mi się. W takich sytuacjach lepiej nie pisać wcale, albo pisać o czymś zupełnie innym, nie związanym z relacjami ludzkimi, czymś oddalonym. W przeciwnym wypadku wychodzi coś zbyt naładowanego emocjami, a wiersz choć wyrasta z emocji, powinien sam w sobie być zimny i tylko wywoływać emocje u czytelnika.

Arek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Arku, ja nie piszę o sobie, a wiersz nie jest naładowany emocjami ( w każdym razie nie rzeczywistymi, przeżywanymi przez autorkę emocjami w tej chwili). Przeczytaj, co napisałam w odpowiedzi Panu Białemu i Dzie Wuszce. To nie jest o jakichś rzeczywistych moich przeżyciach!
Dzięki za zajrzenie. Nie musi się podobać, oczywiście. Nie wymagam. I zapraszam.
Joa.
Opublikowano
a wyczekiwać jest źle i boleśnie,
a stokroć gorzej – nie czekać na nikogo.


Oxy, długo i dużo. Jest to monolog peelki samej ze sobą. Wiersz oddaje go wiernie, bo przecież tak "wadzimy" się nieraz gdzieś tak w głębi serca. Fakt. Można by nieco skrócić, ale to już decyzja Autora. Jednak to, co wyżej, jest kwintesencją, podsumowaniem, owocem owych zmagań. Peelka dochodzi do bardzo istotnego wniosku, który na pewno jest w jakimś stopniu optymizmem. Ona już wie, że czekać warto, choć to boli, bo w czekaniu zawsze jest nadzieja; kiedy się przestaje czekać...opada się na dno beznadziei.
Nie lubię przegadania, bo to także moja wada :)), ale może akurat ten wiersz tego wymaga?

Serdecznie pozdrawiam :)))
Krysia
Opublikowano

Krysiu, dziękuję za szczerą opinię i interpretację.
Pewnie przegadany. Taką mam skłonność, faktycznie. Twoje wiersze nie są przegadywane. :-)
Ale wiesz, to jest piosenka. Z muzyką brzmiałoby to zupełnie inaczej. Tyle że nie znam żadnego kompozytora, który dorobiłby odpowiednia melodię. :-(
Pozdrawiam ciepło. :-)))
Joa.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Być może :) A może... dlatego:


Pisze pani nieraz, co czyta.
Milczę, nic na to piszę.
Bo moja odpowiedź to jest cisza -
czy pani potrafi czytać ciszę?

Cisza to pani i ja - nas dwoje.
Pomiędzy nami ta sama muzyka
i tylko inne dzielą nas (nie!)
pokoje.
Gdzie pani mnie się boi
tak samo jak ja się pani - boję.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński super serial, ale na razie mnie nie ciągnie do takich filmów, czytam obecnie Lalkę. Założyłam jedną książkę w miesiącu przeczytać.
    • lubię jak robisz zdjęcia  zawsze gdy jestem z Tobą  masz aparat  każdą chwilę na nim uwieczniasz a gdy  jest wyjątkowa okazja  robisz zdjęcia instaxem  tak jak wtedy w Rożnowie  na wodnych rowerkach  lubię jak te chwile stają  się ... inne   nie banalne  takie które zostaną na długo  w pamięci     
    • @violetta   Wiem, iż dla niektórych "Ranczo" to serial o charakterze antypolskim, a dla mnie akurat: nie - pokazuje Polskę w całej pigułce - zalety i wady Polaków, najlepszy aktor? Franciszek Pieczka, nomen omen: Powstaniec Śląski i aktorzy śpiewali tam wspólnie - "Legiony", "Gdy naród do boju", "Rotę" i "Mazurek Dąbrowskiego" i te kozy... Wstyd na całą wieś... A wstydu nie powinno być: wójt to Paweł Kozioł, proboszcz - Piotr Kozioł - dwóch kozłów i kozy... Można mieć skojarzenia: "Krótka rozprawa między trzema osobami: Panem, Wójtem i Plebanem" - Mikołaja Reja i Wilkowyje - Wilki - "Ponieważ żyli prawem wilka..." - Zbigniewa Herberta...   Łukasz Jasiński 
    • („Zbrodnia obrazy majestatu” jako „metoda wyboru” „głowy państwa”)   Podwoje otwarło żołnierzy dwoje, przez które wszedł Putin. –– Podwoi jedno otwarł pan w wymęczonym garniturku I odczytał wyrok części narodu co miał na papiórku I przepełznął elekt w błocie, zgniłych jajach i pomidorach, Za nim jeszcze parę inwektyw lecąc legło mu na połach…; Potem stanęli prezydent z błot i dopieszczony Rusin, By negocjować(!) to czy owo… –                                         Czy my tak wybierać musim?   Dobrą ilustracją do tego byłby W. Putin wchodzący do sali, jeszcze go widać w korytarzu, a dwóch żołnierzy otwiera mu drzwi, Putin za chwilę wygłosi „Orędzie Prezydenta do Zgromadzenia Federalnego”, było to 12 grudnia 2013, (http://kremlin.ru/events/president/news/19825), a też podobnie przy innych okazjach. Nb. Kiedyś jeden z byłych żołnierzy „Gromu”, dorabiający jako ochroniarz zbulwersowany opowiadał jak to ochraniany zażyczył sobie otworzenia mu drzwi, żeby mieć wejście. Oczywiście były „Gromowiec” się nie zgodził. Najwyraźniej jednak żołnierze rosyjscy pojmują sens szacunku dla głowy swojego państwa… A u na by tak nie można?
    • @violetta   Wiem, przecież to kobiety powiedziały, że mężczyźni nigdy nie ulegają starości... Ta kampania wyborcza była piekielnie ostra: u mnie trwała dwa tygodnie przed ciszą wyborczą (zgodnie z polskim prawem: każdy świadomy obywatel ma prawo robić agitację polityczną - do tego nie jest potrzebna żadna tam legitymacja partyjna), po kampanii wyborczej, uwaga, wypiłem: sześć Żubrówek Trzy Czwarte i dziesięć piw Królewskich (razem na to poszło około trzysta pięćdziesiąt złotych - moja własna kasa i prezent od mamy na Dzień Dziecka), dalej: jak zwykle - wojskowe piosenki, teraz: sprzątam mieszkanie, wezmę kąpiel i golenie - niedługo będę musiał zrobić opłaty za media, ile mi jeszcze zostało kasy? Piętnaście złotych na koncie i dwa złote w portfelu... Oczywiście, niczego nie żałuję, to młode dziewczyny powinni szybciej myśleć, przecież te trzysta pięćdziesiąt złotych mogło pójść na kino, restaurację i coś tam jeszcze i dopiero na samym końcu - seks - u niej lub u mnie, proste i logiczne i jasne?   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...