[mroźny dzień]

[Boskie Kalosze]

mroźny dzień
zamek w moich drzwiach
zmienił wzór

[sionek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Boskie Kalosze,

Spróbowałbym pokombinować z bardziej obrazowym,
bardziej zmysłowym, a jednocześnie bardziej konkretnym
fragmentem (pierwszy wers)

Gdyby zamiast "jakiegoś-tam-dnia" był "jakiś-tam-mróz",
bardziej czytelnie kojarzyłby się on wg mnie ze wzorem
zamka (poprzez mróz/wzór na szybie). A jednocześnie
bardziej przewrotnie, bo akurat nie o taki wzór chodzi.

Kombinując z innej strony, np. "lodowaty dreszcz",
można by osiągnąć efekt mrożący krew w żyłach
nawet w upalny dzień (ktoś, kto miał drugie klucze
do mojego domu, zmienił zamki).

Sam "mroźny dzień" jako przede wszystkim opis warunków
atmosferycznych jedynie potencjalnie niesie możliwość
tego drugiego odczytu - wymaga stosunkowo mało prawdopodobnej
koincydencji dwóch zdarzeń: mrozu i wymiany zamków.

Jeśli więc również o możliwość takiego odczytu chodziło,
zwiększenie prawdopodobieństwa zajścia zdarzenia
(wyboru przez czytelnika jednego ze zdarzeń) jest
wg mnie sposobem osiągnięcia tego celu.

Pozdrawiam,
Grzegorz

[Boskie Kalosze]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Boskie Kalosze,

Spróbowałbym pokombinować z bardziej obrazowym,
bardziej zmysłowym, a jednocześnie bardziej konkretnym
fragmentem (pierwszy wers)

Gdyby zamiast "jakiegoś-tam-dnia" był "jakiś-tam-mróz",
bardziej czytelnie kojarzyłby się on wg mnie ze wzorem
zamka (poprzez mróz/wzór na szybie). A jednocześnie
bardziej przewrotnie, bo akurat nie o taki wzór chodzi.

Kombinując z innej strony, np. "lodowaty dreszcz",
można by osiągnąć efekt mrożący krew w żyłach
nawet w upalny dzień (ktoś, kto miał drugie klucze
do mojego domu, zmienił zamki).

Sam "mroźny dzień" jako przede wszystkim opis warunków
atmosferycznych jedynie potencjalnie niesie możliwość
tego drugiego odczytu - wymaga stosunkowo mało prawdopodobnej
koincydencji dwóch zdarzeń: mrozu i wymiany zamków.

Jeśli więc również o możliwość takiego odczytu chodziło,
zwiększenie prawdopodobieństwa zajścia zdarzenia
(wyboru przez czytelnika jednego ze zdarzeń) jest
wg mnie sposobem osiągnięcia tego celu.

Witaj Grzegorzu :)

Masz rację, tyle że winowajcą jest tu mróz a zamek jest taki jaki był.
Czy naprawdę nie miałeś nigdy podczas mrozu kłopotów z otwarciem zamka, czy kłódki?
Wystarczy poczekać do pierwszej odwilży, żeby klucz znów pasował do drzwi - ale to może trwać przysłowiowy ruski miesiąc, więc lepiej po prostu podgrzać zamek.
Po co go od razu wymieniać - przecież rano będzie to samo z nowym.
Więc jeśli nad czymś bajecznym myślałem, to raczej nad figurą tego rodzaju:


minus czterdzieści
na zamarzniętej szybie
klucz do zamka w drzwiach




Pozdrawiam.

[Boskie Kalosze]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jest tylko jedno rozwiązanie: mróz. Podczas mrozu metal zmienia swoje właściwości -
wystarczy wtedy raz przyłożyć język do trzepaka, żeby pamiętać o tym do końca życia :)
Mróz zmienia też, a nawet unieważnia rozkłady jazdy na przystankach:


zimowa podróż
wszystkie rozkłady jazdy
w esach-floresach

[Boskie Kalosze]

Albo tak:


minus czterdzieści
na zamarzniętym oknie
klucz do zamka w drzwiach



Teraz nie musi być metaforycznie, bo okno to otwór w ścianie budynku,
a dopiero w znaczeniu drugim wstawiona w nią rama z szybą. Czyli
można powiedzieć: "klucz na oknie" (no, w tej dziurze okiennej :)).


okno
1. «otwór w ścianie lub dachu jakiegoś budynku, pomieszczenia, pojazdu itp., umożliwiający oświetlenie i wentylację wnętrza oraz zobaczenie tego, co jest na zewnątrz»
2. «oprawiona w ramę szyba wypełniająca ten otwór»
[...]
h*ttp://sjp.pwn.pl/lista.php?co=okno

[sionek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A czy wyglądam na ludka z planety bez mrozu?

W moim starym czterokołowcu mam tak zabezpieczone zamki, że dopiero po przyłożeniu palca z moimi odciskami palców zmieniają wzór na taki, który można otworzyć dołączonymi do auta kluczykami.
Żadem Dziadek Mróz nie ma szans wejść do środka - im mocniej próbuje, tym mocniej zamykają się drzwi. Nie wspominając o innych zabezpieczeniach - akumulatorze, a nawet chrzczonym paliwie uniemożliwiającym grzesznikom kradzież samochodu na mrozie.

Pozdrawiam,
Grzegorz

[Boskie Kalosze]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A czy wyglądam na ludka z planety bez mrozu?

W moim starym czterokołowcu mam tak zabezpieczone zamki, że dopiero po przyłożeniu palca z moimi odciskami palców zmieniają wzór na taki, który można otworzyć dołączonymi do auta kluczykami.
Żadem Dziadek Mróz nie ma szans wejść do środka - im mocniej próbuje, tym mocniej zamykają się drzwi. Nie wspominając o innych zabezpieczeniach - akumulatorze, a nawet chrzczonym paliwie uniemożliwiającym grzesznikom kradzież samochodu na mrozie.

Jednak to o czym piszę, to nie są znów takie odosobnione przypadki. Zapytajmy się Googli...
o, nawet z tego roku są porady: "Co robić, gdy zamarznie zamek":

www.poranny.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090121/AUTO/442857978

A wydawało się, że taka lekka zima była :)

Pozdrawiam.

[sionek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Boskie Kalosze,

Nie wiem, jak tam z Twoim pożyciem, ale pogooglaj sobie frazy
"zamarzł zamek" i "zmieniła zamki" oraz przeczytaj, jak suche,
techniczne są opisy tych pierwszych, a jak nasycone emocjami
są frazy zawierające to drugie.

Człowiek, nawet wracający bardzo wcześnie, w okolicach świtu,
niejednokrotnie ma problemy nie tylko z rozszyfrowaniem
zamka, ale nawet z jego przytrzymaniem, by nie latał po całych
drzwiach.

Jakież to myśli kłębią się wtedy w jego skołatanej głowie?

Jakież doznania tagrają jego umęczonym ciałem?

Czy nie są one godne uwiecznienia w formie haiku/senryu?
Choćby jako drugiej warstwy, równoległej do postawowej,
czytelnej dla szczególnie doświadczonych przez życie?


Pozdrawiam,
Grzegorz

[Boskie Kalosze]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Boskie Kalosze,

Nie wiem, jak tam z Twoim pożyciem, ale pogooglaj sobie frazy
"zamarzł zamek" i "zmieniła zamki" oraz przeczytaj, jak suche,
techniczne są opisy tych pierwszych, a jak nasycone emocjami
są frazy zawierające to drugie.

Człowiek, nawet wracający bardzo wcześnie, w okolicach świtu,
niejednokrotnie ma problemy nie tylko z rozszyfrowaniem
zamka, ale nawet z jego przytrzymaniem, by nie latał po całych
drzwiach.

Jakież to myśli kłębią się wtedy w jego skołatanej głowie?

Jakież doznania tagrają jego umęczonym ciałem?

Czy nie są one godne uwiecznienia w formie haiku/senryu?
Choćby jako drugiej warstwy, równoległej do postawowej,
czytelnej dla szczególnie doświadczonych przez życie?
Nie chodzi o jakaś Ją tylko o zjawisko. Znane Peelowi, ale mróz znów go zaskoczył, tak jak pierwszy dzień zimy co roku nieodmiennie zaskakuje drogowców, choć długo przygotowywali się do niej. Jeśli napiszę: "iskrzy śnieg" - również można mniej więcej rozszyfrować temperaturę panującą na dworze, podobnie kiedy napiszemy, że dzieci lepią bałwanka.
Dla mnie ważniejsze jest uchwycenie zjawiska, niż Ta, która zmieniła zamki mężowi :)
Zwłaszcza wobec globalnego ocieplenia - może za parę lat zamki nie będą już zamarzać, a jakaś Ona zawsze zatrzaśnie komuś drzwi przed nosem?
Mnie parę razy zatrzaskiwała je zima, gdy jechałem po coś na działkę. Na pewno nie włożyłem po prostu klucza do zamku, a te się otworzyły od razu. I zawsze wtedy towarzyszył mi w pierwszej chwili niepokój, że ktoś przy nich majstrował.

Pozdrawiam.

[aluna]

Niesamowite są Twoje hai,,,zachwycają!
Czytam po kilkakroć!
Zaczytana.
Serdeczności!
Ania

[jasna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ciekawy wzorek, który bardziej się czuje niż widzi.
I obserwacja ciekawa tym bardziej, że większość z nas doświadcza takich zmian każdej zimy,
a haiku o tym czytam po raz pierwszy. :-))
Z drzwiami do domu nie miałam okazji, ale z samochodowymi - tak.
Zresztą wystarczy zerknąć zimowym rankiem na parking.

Pozdrawiam,
jasna :-))

[sionek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No cóż, widzę, że chcesz być tym, który gasi światło.
Ostatnim, który napisze haiku o trzaskającym mrozie,
epigonem czasów, gdy na zamarzniętym Bałtyku trzaskały
baty woźniców sań, a w Japonii trzaskały garnki.

Niestety, obecnie o smaku zamarzniętej stali trzepaka,
o mrozach takich, że nawet gdy się oddychało przez szalik,
to i tak smarki w nosie zamarzały, można tylko pogadać,
mrużąc oczy, by nie widzieć ironicznych uśmieszków.

Jak widzisz, nawet ja, urodzony w zimę stulecia 62/63
nie traktuję "twoich drzwi" jak drzwi do domu, tylko
jako drzwi do niegarażowanego samochodu lub czegoś innego
nieogrzewanego. A o drzwiach innych niż drzwi do domu lub
pokoju raczej nie mówi się "moje drzwi" (drzwi samochodu,
drzwi garażu, drzwi altanki).

Ja przerzucam się na inne, cieplejsze tematy/klimaty.


stara furtka --
zamknięta na kłódkę,
na klucz, na rdzę


Pozdrawiam,
Grzegorz

[ganges]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ech! Boskie!
pozwalam sobie w miejsce rozwlekłego komentarza na takie inspiro:


mroźny poranek
klucz w zamku moich drzwi
nie przekręca się


pozornie nie o tym samym a jednak... czytelnik w zależności od swoich
dotychczasowych doświadczeń życiowych w odbiorze może różnić się
od innego czytellnika.

Nieprawdaż?

Oby wszystkie drzwi stały przed Wami otworem.

[Boskie Kalosze]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ech! Boskie!
pozwalam sobie w miejsce rozwlekłego komentarza na takie inspiro:


mroźny poranek
klucz w zamku moich drzwi
nie przekręca się


pozornie nie o tym samym a jednak... czytelnik w zależności od swoich
dotychczasowych doświadczeń życiowych w odbiorze może różnić się
od innego czytellnika.

Nieprawdaż?

Oby wszystkie drzwi stały przed Wami otworem.
Prawdaż :) Jednak, skoro wszyscy wiedza o co chodzi, to miniaturka raczej spełnia swoje zadanie? ;) Co do klucza - owszem, myślałem o tym ale potem przyszło mi do głowy, że coraz więcej jest zamków, gdzie wprowadzamy kod tak jak w bankomatach. Na mrozie też fiksują :)

Pozdrawiam.

[Boskie Kalosze]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo ładne. A może nawet bez ostatniego "na" i "rdza" a nie "rdzę"? Wtedy świetnie z trzecim wersem zagrałby pierwszy: stara, więc i to co za furtką jest zapuszczone. Tak jakby Peel otworzył kłódkę, przekręcił klucz i... znalazł tylko rdzę.

To co opuszczone, zawsze skrywa jakąś tajemnicę. Czasem bolesną dla ciekawskich:



stary sad
parę kopniaków
przy wyjściu



Pozdrawiam.

[Boskie Kalosze]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, Aniu. Takie szczere słowa są jak balsam :)

[sionek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No co Ty, furtka to coś , przez co widać, co jest za nią.
Moje skarby trzymam ukryte przed oczami wścibskich:

w zakurzonej skrzyni
zamknięta na kłódkę
rdza

OK, wywaliłem "na" - Ty zastanów się nad wywaleniem "moich"

Pozdrawiam,
Grzegorz

[Boskie Kalosze]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No co Ty, furtka to coś , przez co widać, co jest za nią.
Moje skarby trzymam ukryte przed oczami wścibskich:

w zakurzonej skrzyni
zamknięta na kłódkę
rdza

OK, wywaliłem "na" - Ty zastanów się nad wywaleniem "moich"

Pozdrawiam,
Grzegorz
Masz rację... choć może dlatego przyznaję Ci ją, bo wiem, że na pewno masz doświadczenie :)
Moich - chodziło o to, że coś co moje, nagle już nie jest moje. Co może być bardziej osobistego, niż własny kąt?
Nie wiem, czy znasz taką anegdotkę o Hodży Nasreddinie - mędrcy z Dalekiego Wschodu:


Hodża Nasreddin był kiedyś świadkiem, jak znany skąpiec wpadł z mostku do wody, a że nie potrafił pływać...

Podbiegli do niego słudzy wołając jeden przez drugiego:
- Daj rękę, to cię wyciągniemy!

A ten nic, poza tym, że nabierał coraz więcej wody ustami.
Wtedy wkroczył do akcji Hodża Nasreddin i zawołał:
- Masz rękę!


O coś takiego chodziło mi z tym moim zamkiem :)

Pozdrawiam.

(a Twoje haiku tak czy siak - piękne)