Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Krzyk wypełnia usta me.
To modlitwa błagalna.
O życie.
I o życia trafny bieg.
Aby serc nie zasypał.
Cierpienia śnieg.
Aby ten pisk.
Nie zamienił się w skrzek.
Aby uśmiech trwał wiek.
Taki jest lek.
Którym nie udławię się.
Który nie zabije mnie.
Tylko pomoże.
Przetrwać lata te.
Piękne niczym róże.
Bez kolców.
Niezapomniane niczym rozlana krew.
Bez bólu.
Niepowtarzalne niczym chwile.
Bez zmartwień.
Wspomnienia.
Zawsze w sercu mym.
Na zawsze.

Opublikowano

Dziękuję Elu za miłe słowa, lecz osobiście uważam, że ów wytwór ma wiele niedociągnięć tudzież prosiłabym również o krytykę, której obojętna nie będę, gdyż chciałabym podszlifować moje poetyckie wymowy :)

Opublikowano

Bardzo ładny wiersz wyrażający pragnienia, marzenia... Jednakowoż źle sie go czyta, bo jest za dużo kropek i spójność myśli i zdań jest poszatkowana, trochę ich ując, dorzucić przecinki i inne znaki i będzie perfect! I pisz dalej w tym stylu. Pozdrowienia. Eugeniusz

Opublikowano

Proszę bardzo - na specjalne życzenie - moje uwagi - lecz zastrzegam się, mogą być nietrafne i subiektywne.
Przede wszystkim:
- powtórzenia: te, me, twe, mym. Skróty : mym, twym tylko w drodze wyjątku
- dlaczego po każdym wersie są kropki? To utrudnia czytanie
- skrzek to jaja żab - brzmi to dwuznacznie i trochę psuje sens. Może "krzyk"?
- niczym - powtórzone za blisko bez uzasadnienia
- całość trochę poszarpana. Może krócej ale trafnie?
- wiersz zwrócił moją uwagę niewydumaną, nieprzeintelektualizowaną emocjonalnością.Brzmi, jakbyś dyszała z wrażenia pisząc go. Polecam się i życzę powodzenia. Elaale

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 ... bo fajny tata to radość wielka  kłopotów w domu ilość wszelka  żarówkę zmienić w domu potrafi  taki się super TATA trafił  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Wiesław J.K.   Twój wiersz to niezwykle wzruszająca i ważna refleksja nad przemijaniem.   z niezwykłą wrażliwością oddałeś trwałość bólu po stracie, który mimo upływu lat wciąż kołacze w sercu.   końcowe wersy dają nam nadzieję i pocieszenie.   brawo Wiesławie !!!    
    • @Tectosmith Twój wiersz pachnie pożegnaniem i odrodzeniem zarazem — jakby śmierć była tu nie końcem, a przejściem w coś subtelniejszego. W tym „cieple dnia jutrzejszego” czuć wiarę, że nawet po bólu istnieje jeszcze blask — delikatny, ludzki, niepewny. Piękne jest to zestawienie: „w dłoniach nasz grób” — bo to nie tylko obraz końca, lecz też wspólnoty, trwania razem aż po kres. To język miłości, która nie zna granicy między życiem a przemianą. Piękny!
    • @Berenika97 Ci drudzy zostali zepchnięci przez tych pierwszych na margines lub sami dobrowolnie odsunęli się w cień. Czasami lepiej jest ginąć w kolorowych snach i być po drugiej stronie tęczy. Niż powoli zdychać jak bezdomne psy i być tylko tłem i problemem dla realnego świata. 
    • @Simon Tracy   Ci, których cieszy to życie, znaleźli sens w drobiazgach dnia — nie dlatego, że świat ich pieści, lecz że potrafią widzieć — trwać.   A ci, co toną w mgle pozorów, nie zawsze błądzą z własnej winy — czasem za dużo w nich kolorów, których świat nie zna — więc giną.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...