Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Cisza...
W każdym źdźble trawy
Łaskocącym splecione dłonie

Przerywana biciem serc
Dwojga

Tak głęboka, że słychać świst
Spadających gwiazd
I melodię niewypowiedzianych marzeń...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie zgodzę się, ze sztuczne i nieprawdziwe, ale tylko dla zasady (nie będę filozofować).

"Łaskoczącym" tak się pisze.
Gdybym w tak głębokiej ciszy usłyszała "Świst" - serce by mi już pewno nie zabiło.
Nie, nie, nie - tak nie powinno sie pisać.

Catalina
Opublikowano

Dobra, dobra - wasze zdanie... możecie powiedzieć, że się nie znam, ale dla mnie to było prawdziwe. Przy okazji gratuluję samemu sobie, że jako pierwszy to skomentowałem, bo gdybym nie wywołał małej (bądź co bądź małej, ale zawsze) dyskusji to pewnie nikt by nie skomentował.

Nieśmiertelności autorce życzy - Nieśmiertelny

Opublikowano

Nie ma w tym nawet odrobiny sztuczności, ale może masz rację Marku P., że wiersze zbyt osobiste nie zawsze się podobają.
I nie koniecznie trzeba być "nie-samotnym", żeby sprawiać takie wrażenie - można po prostu zachować w sobie pamięć takich chwil, albo wciąż o nich marzyć.
Nieśmiertelny - pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...