opowieść o życiu

[Ulla]

dziś
nasze oczy mogą patrzeć wszędzie
spojrzenia krzyżują się ponad kratami twojej celi
i starym błękitem nieba nad moim zaspanym ogrodem
spoglądamy za sobą w deszczowej i śnieżnej zamieci,
jak para kochanków, która bez świadomości NAS
- oddychać nie chce,
twierdząc, że nie może...

wpatrujemy się w siebie na granicy dwóch światów
w mym demokracja Północy
dyplomatycznie igra z dyktaturą twojego Południa
wlepiamy wzrok w dźwięczące szepty słów
których piętno wyrył emocjonalny obłęd
bakuriańskiego szpitala dla chorych
w racjonalnym postrzeganiu szarej codzienności

patrzymy za sobą
przebijając zmarznięte skały Kazbegi...
przedzierając się między logiką i sarkazmem ludzkich transcendencji
odgarniam łzy z policzków,
ściekają niezdarnie na klawiaturę laptopa
ty przecierasz zamglone oddechem szkła, czekając na więcej...

nic nie jest z nami jak wszędzie...
trudno być duchową kochanką dyktatora

[Anna_Para]

To rzeczywiście opowieść. Epicki świat miłości rozdzielonej geografią, czasem? Nie wiem, czy nie polityką na dodatek! Ładnie metaforyzujesz stany emocjonalne. Pocięłabym, gdyby to był mój tekst, ale nic nie proponuję! Wiem, jak trudno wyrzucić z wiersza słowo, które autorce wydaje się znaczące, a czytelnicy każą ciąć! A może nie tnij:) Pozdrawiam, Para

[pathe]

która bez świadomości NAS
- oddychać nie chce,
twierdząc, że nie może...

cudowny fragment cudowny

[Pan_Biały]

niezły klimacik - wciągający
niestety nie przeszedł przez sito - jest sporo zbędnych słów
całokształt dodatni
pozdrawiam
r

[Ulla]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zależy mi na dobrym wierszu, więc chciałabym prosić o wersję 'sito' - bez zbędnych słów
pozdr

[Ulla]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziekuję za komentarz. A jeśli ciąć to jak?
pozdr.

[Pan_Biały]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wedle życzenia
teraz daję pochwałę:)
pozdrowienia
r