skrzypiec ton

[Sol Aris Vivano]

Skrzypiec dźwięki w powietrzu drżą,
wibrują, niepojęte jak różnorodnie.
Raz tak cieniutko, tkliwie i rzewnie,
że jeszcze trochę, a ich głębia serce rozerwie.
To znów skaczą po strunach,
jakby bawiły się w berka.
To znów zamilkły
i tylko jedna z nad strun
cichutko zerka,
aż zerwą się głośno wszystkie razem
w jeden dźwięk zrośnięte,
jakby cała wiedeńska orkiestra
grała marsza na zachętę.
I znów umilkły?...ach nie, nie całkiem,
bo gdzieś niedaleko
jedna struna brzmi cieniutko
i już za nią następne biegną galopem,
aż wszystkie razem ułożą się
w melodię równiutko.