Do matki

[Dominik Pisarski]

Do matki - źródła miłości
Bijącego z człowieczeństwa zdroju.
Do matki – ucieleśnienia
W troskliwej czułości.
Do matki – najprostszej istoty
O najdroższej duszy,
Do tej, która daje życie.
Daje…i oddaje.

Ironią by było żyć dla śmierci:
To jak napawać się dźwiękiem,
Wiedząc, że tnie on powietrze,
Którym oddycham.

To już dwanaście lat…
Niewiele się zmieniło,
Ciągle taki sam,
Jakbym nigdy nie urósł,
Jakby klimat się nie ocieplił.
Dwanaście jak błysk,
Sekunda, a przecież dalej jesteś.

Odciśnięta w tym, co sama stworzyłaś,
W każdym czynie i geście,
Uśmiechu i łzie.
To nie ogień utraty tylko,
A błogość pewności,
Że wciąż umiesz się uśmiechać,
Jak na czarno-białym zdjęciu,
Moimi ustami.

[Anna_Para]

Pięknie Ją pamiętasz, Dominiku. Wzruszające. Pozdrawiam;) Para

[Dominik Pisarski]

Dziękuję Ci Aniu za ciepłe słowa :)