[życie liryka]

[Piotr_Strzałecki]

życie liryka
nie jest poezją
choć poetycką duszę ma
błądzi po domu
wygląda lewarka
klucza dwunastki
smaru wnikliwie czarnego

życie liryka
to poetyckie dwa plus z historii
kwiaty woni wiosennej dla chemiczki
na przesunięcie sprawdzianu

lecz sen liryka
to liryczny czar
jawa majaku
odczucie chmur
słuchanie wiatru
dotknięcie gwiazd
ujrzenie Boga
czar

życie liryka
nie jest poezją
choć poetyckie miewa sny

[teresa943]

lecz sen liryka
to liryczny czar
jawa majaku
odczucie chmur
słuchanie wiatru
dotknięcie gwiazd
ujrzenie Boga
czar

choć liryk prowadzi zwyczajne życie, "poetyckie miewa sny",
jakby cud podwójnej egzystencji, tej ziemskiej i tej duchowej
:):)

serdecznie pozdrawiam Piotrze -
Krystyna

[Piotr_Strzałecki]

Dziękuję za odwiedziny :) i za pozdrowienia.

No to jest właśnie motywem przewodnim tego wiersza ;) cieszę się, a jednocześnie nie cieszę się, że jest tak bardzo zrozumiały . :)

[teresa943]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

czy tak bardzo? niekoniecznie, ale przez liryka...na pewno :) i stąd to "rozeznanie" :)

[Joanna_Janina]

"życie liryka
to poetyckie dwa plus z historii
kwiaty woni wiosennej dla chemiczki
na przesunięcie sprawdzianu"

Ujęcie szkolnej ławki... Jak się domyślam chemia i historia nie są twoją mocną stroną :)
Tak życie liryka jest zwykłe, szare. Tylko pisanie może wprowadzić trochę słońca.
Pozdrawiam :)
Janina

[Piotr_Strzałecki]

Hmm... nie. Chemia to moja bardzo mocna strona. Z Historii też źle nie jest. Ale przecież ten wiersz nie jest o mnie ;)

Teresa: Bardzo możliwe, że masz tu rację ;)

[Joanna_Janina]

Masz rację nie można utożsamiać autora z podmiotem lirycznym. Ale ten wiersz dzięki tym wszystkim opisom daje do zrozumienia.
PS. Ja też bardzo lubię chemię i historię :)
Janina