Wieczność

[Joanna_Janina]

Z mroku wyłania się błysk
Tysiące ogników płonie
Rozświetlając grobową ciszę

Nie trzeba się lękać
Jest tak pięknie
Kolory maskują
Cierpienia bliskich

W górze słychać szelest wiatru
Nie ma ich
Opuścili ten padół niedoli

Święte dusze weselą się w niebie
Jak te ogniki igrające na wietrze
Próbują różnych barw szczęścia
Mają przecież na to całą wieczność

My ciągle stoimy w kolejce
Pragniemy być wciąż na końcu
Nie śpieszno nam do progu zaświatów

[Judyt]

bardzo ładny wiersz Joasiu, tylko nikt nie wie i nie zna tej minuty kresu,
J. serdecznie pozdrawia

[Joanna_Janina]

Dziękuję za miły komentarz Judyt. To i może lepiej, że nikt jej nie zna. Bo gdybyśmy wiedzieli kiedy to nastąpi życie by było bez sensu.
Pozdrawiam:)
Janina

[Judyt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a nie ma za co, jak wstępuję to wstępuję(:
zwykły jak życie komentarz o życiu(: a racja racja..zgadzam się
i idę dalej przez życie, zanim mnie mrok dopadnie wieczorny,
a już za oknem się ściemniło, wrócę z tej biblioteki..
J. serdecznie Janinko