rozmowa z filozofem

[M._Krzywak]

rozmawiam z filozofem
a on dudli

od tego dudlenia
zaczynam drzeć

więcej piję – zadudlony
prawie na sen

z dudla powstałem
i dudlem skończe – rzecze on –
lecz nim z dudla wyszedłem
dudlem byłem

ototototo - zadudliłem

[Joanna_Janina]

Nie bardzo rozumiem... Czy tutaj chodzi o to, że ludzie się zmieniają? Moim zdaniem jest pokazana sytuacja bardzo pouczjąca, która ukazuje, że każdy może osiągnąć większy sukces bez względu na to kim był na początku... a potem znowu wraca do przeszłosci?... może się mylę co do interpretacji ale w takim rozumowaniu wiersz ma jakąś wartość.
Pozdrawiam
Janina

[M._Krzywak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oczywiście, że tak - cały czas jest parcie na przód.
Pozdrawiam.

[Almare]

Proponuję ogonek w wyrazie "skończe".

Rzeczywiście, zadudliło się to autoironiczne spojrzenie autora-peela na wieczny dudel naszego bycia w byciu. Jednakże wielkie filozofowanie - mam na myśli dzieła Wielkich - dudlem nie jest. To truizm, a może dudel? :))