Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"secret garden - elan"

BlackSoul

Przez BlackSoul
w Proza - opowiadania i nie tylko

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

BlackSoul

BlackSoul

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Byłam kiedyś niebem. Miałam swoje humory, swoje lepsze i gorsze dni.
Łapałam cię w sieć z chmur, nie dawałam spokoju w nocy. Zsyłałam na ciebie burze, grad i deszcz. Kąpałaś się w moich łzach. Oczy szerokie aż po horyzont, widziały cię nagą, widziały ubraną w liście. We włosach miałaś wrzos i igły. Nadal cię pragnę, każdą częścią atomowego ciała.
Na równiku szykuję nam dom z piasku, a lodowce spływają ciekłą krą, do nóg. Daję ci czas na zgodę. Daję ci czas na pokochanie moich policzków z gliny.
Góry przesuwają się do nas tworząc kolumnę, która trzyma w mocy moje sumienie. Już mnie nie więzi na atmosferze. Masz mnie na wyłączność, na stałe.
Mgła otula nas do snu, jesteśmy razem. Ty i ja.
Na wieczność. Na przenikliwość.

Marcin_Erlin

Marcin_Erlin

Opublikowano
Opublikowano

Pozwolę zwrócić sobie uwagę, że " praw dotyczących atomów i kamieni brukowych nie stosuje się do ludzi" więc fragment... " atomowego ciała"... dykfe...dykret... dyklemi... kur...! (Co ja się mam z wami inteligentymi kobietami!)... jest nie na miejscu. Ło.
To tak jakby ktoś uważał, że Maksa i Moryca napisał Anatol France.

Marcin_Erlin

Marcin_Erlin

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




a ja myślałam że składami się z materii , a atom to materia ... z fizyki nie byłam asem , więc jeśli aż tak się mylę, przepraszam
Owszem. Mamy tu do czynienia z paradoksem Dżamala - kim jestem? ( a jestem?);)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Toyer
      Ć

      Przez Toyer · Opublikowano

      Nie bój się bać nie wstydź się płakać naucz się śmiać nawet w łzach latać z uśmiechem się smucić nie łatwo to sprawić ale warto próbować smutki głęboko schować nad szczęściem pracować rozebrałem strach do naga golasa torturuję łaskotkami potem zabieram się za smutek tylko ciiiiiii
    • huzarc
      Kultura masowa

      Przez huzarc · Opublikowano

      Zombie na śniadanie i na obiad, i na kolację.   Zombie w lodówce i w toalecie. W kinie i w literaturze – tylko zombie. Bawią, uczą i wychowują.   Zombie naprawiają świat. Zombie grają w piłkę i zakładają partie. Zombie mówią o uprawie pszenicy i hodowli ślimaczka winniczka.   Mogą z nimi tylko konkurować papierowe postacie z psychologicznych thrillerów kryminalnych.   Ich losy – tak skomplikowane, że aż oczywiste. Autorzy nie chodzą już na komplety wiwisekcji – wolą kawę o modnym smaku.   Po niej brak wymiotów, brak orgazmu w szpitalu psychiatrycznym. Jest za to wielka powieść.   Są jeszcze w tym konkursie na wielkość kultury botoksowe Madonny z ikon, które patrzą z ekranów, sklonowane na zawołanie.   Ich słowa ograniczają się do tuzina fraz cedzonych przez biel nazbyt sterylnych zębów.   I – patrzcie jaka kultura jest teraz bogata.   Po klasykach – oni wszystko, co mieli powiedzieć, już powiedzieli, i przesiedlono ich na dworzec w zoo.   A ja czekam tylko, co o tym wszystkim IA powie na  końcu - czasów.   Dzięki za obserwację.
    • wierszyki
      W młynie

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      dziękuję :-) pozdrawiam :-)
    • wierszyki
      błędne koło (dla KM)

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Dzień dobry Jacku :-)
    • sam_i_swoi
      błędne koło (dla KM)

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      Dzień dobry, Na wstępie chciałbym się ponownie przywitać po przerwie nazwijmy ją techniczną, pierwsze pytanie, które zapewne chcielibyście zadać to po co wróciłem? Pytanie, a raczej wynikająca z niego oczywistość, czyli twórczość, nie jest pełną odpowiedzią, synestezja tego pytania, dla mnie jest tym o czym się myśli w podpytaniu czym jest poezja? Dawno temu wysunęła mi się konkluzja, że to najprostsza z możliwych rzeczy Czym jest poezja - odpowiedzią na pytanie po co poezja? Zauważyłem też podczytując was i dając serduszka, że część odeszła. Dla tych co bezpowrotnie - mam was w pamięci. Tym, którzy być może wrócą, dziękuję za ślad pozostawiony na forum. Przedstawiam jeden z ostatnich utworów i życzę miłej lektury.  błędne koło (dla KM)   kturego niema jusz się zaczelo wykręślać mogło byc kołem piatym od wozu i chiperbólem paczenia wniego wypacza wszyztko i mrovi wegłowie okrutne to jego toważystwo aby dokreslic dotrfać dokońca jusz jest pólkołem prawie skończne i jeszcze trohe troszczkę tylko i domknie sie jak urwis ko czy czwarte jusz za nim i zanim się za mknie jak na ostani gózik pontelke wykona śmiertelną (w butelke sie wbija) i nabija odfrotny wądek potkoniec jurz prawie konczy za radą wisielca i wtonie wiersza wchłania towszystko   bezbłędność jest winą z powietrza i sama się wzięła bez niego kicha awaria i postój lub wypowietrzenie   i bez ogródek choć ładne kwiatki bo koła takiego drugiego nie znają gagatki  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...