Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nadzieja


Rekomendowane odpowiedzi

W sercu spiętym na agrafki czuję smutek.
W piersi tchu mi już brakuje,czuję ból.
Tylko w głowie jeszcze plącze się nadzieja,
że zaświeci dla mnie jutro słońce znów.

W oczach moich łez już nie ma,bo i po co.
Nic nie zmieni strumień łez i z gardła krzyk.
Trzeba wierzyć,że to minie razem z nocą
i nadejdą znowu dobre dni.

Za chwil parę wszystko minie mi i przejdzie,
serce zacznie w swoim rytmie tłoczyć krew.
I już wiem,że zanim słońce znowu wzejdzie,
cały żal mój się ulotni,zniknie gdzieś...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...