Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

„Czy żyjemy jak ćemy?”(21VII0IV)

gal gerald
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

gal gerald

gal gerald

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Przeważeni na jedną ze stron.
Nigdy nie wyważeni.
Zatraciliśmy cię gdzieś,
i zgubiliśmy nasz cel.

Wszystko aby żyć.
Co tam dusza, kiedy forma.
Przecież lewiatan da nam wszystko.
Tylko zabierze troszkę z nas.

Myślimy, że się od niego
uwolnimy, a przecież on już w nas,
nie ma ucieczki przed zgubą,
którą sami sobie kupujemy.

Tylko nieliczni otwierają oczy,
przed magnesem światła odbitego.
Oni też umierają, ale z prawdziwym światłem.
W sobie z Bogiem.

Nie myśl, nie licz.
Tylko spójrz- patrz.
Choćbyś nienawidził twórcy swojego,
Nadal masz wolną wolę.
Zygmunt August

Zygmunt August

Opublikowano
Opublikowano

Śmiem wbrew opini społeczeństwa - że w tym tkwi coś głębszego - A może nawet i troche większego - coś o czym myślałem, niepotrawiąc tego nazwać - To jest ładne

"Choćbyś nienawidził twórcy swojego,
Nadal masz wolną wolę." - Tyle wystarczy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Nic

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Migrena To utwór, który z niezwykłym talentem operuje projekcjami metafizycznymi. Tym samym pragnie dotknąć granicy języka i milczenia, świadomie jednak stwierdzając , iż posiadany aparat pojęć czyni to niewiarygodnym. Tkwi w tym wniosku rodzaj ontologicznej rozpaczy, poczucie łamliwości pojęć w starciu z potrzebą ich wyrażania. Pozostaje wsłuchanie się w pustkę, słowa służą filtrowania szumu z jej powierzchni.    
    • KOBIETA
      Portret kochanki

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @huzarc   Genialny wiersz ! :) zapada głęboko…szumiąc :) we krwi!   
    • huzarc
      Ojciec

      Przez huzarc · Opublikowano

      Ojciec. Kopał kamienie w drodze do szkoły, trwała elektryfikacja wsi.   Pyskaty, ale praca w polu i silne ręce poskramiały górność myśli.   Człowiek lądował na księżycu, a grusza w ogrodzie wciąż rodziła owoce, nakrapiane wspomnieniem wojny.   Rekrut.   Potem ciężki plon od rana po zmierzch. Tam, gdzie dziś mruczą holenderskie kombajny.   Przerwana dekada. Brakło już oddechu dla ciągłych oklasków.   W końcu ja. I miasto. W nim dom z niczego wydobyty. Walka o cement, Jak synonim awansu    Układał szyny tam, gdzie teraz zarosła trawa. Pokolenie niepotrzebnych.   Wreszcie wycug u Niemca. Dobrowolny, choć z protekcji, przy maszynie.    Taki jest w końcu postęp.   Dziadek miał gorzej. On miał przymusowy, jako inwentarz domowy.   Ojciec kończy siedemdziesiąt lat.   A ja? Kim mądrzy Europejczycy mogłem zostać z taką metryką?  
    • Alicja_Wysocka
      Nic

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Migrena Informatyk mnie przeklnie. Dzisiaj rano budziłam go telefonem dwa razy, bo on śpi  do 12-tej w południe (no ja wiem - długo siedzi, to potem dłużej śpi)  To niech wycisza tel. Prawda?  Więc jak odebrał, to ja mu mówię - to mój komputer umiera, a ty śpisz? Przyjechał, zrobił, ale ja wiem? Na jak długo? 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ty to byś pewnie nauczył nawet pieska mówić ludzkim głosem :) A ja lubię pisać. Albo nie wiem, może to moja klawiatura lubi moje paluszki?  Chyba zaraziłam się od komputera, bo głupio gadam :p
    • Tectosmith
      Betlejem

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @Maciek.J Dziękuję, że przeczytałeś. Mnie by się nie chciało. Miłego wieczoru.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...