Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'zabawa' .
Znaleziono 15 wyników
-
Zasady: Użytkownik dobiera słowo do poprzedniego słowa tak jak mu się kojarzą (ciekawe dokąd dobrniemy)np. Chmura - niebo. Moje słowo to poezja
-
Zasady; Podaj tytuł książki; z liczbą w tytule.
-
Mam burdel we łbie Burdel we łbie Kaszana jest We łbie We łbie jest Źródło obrazu: https://soxx.pl/wydarzenia/malarstwo-abstrakcyjne-na-czym-polega/
-
Winyl zawodzi fado przebrzmiałe Jakże pomieścić w pudełku ścianek Indywidua osobowości Ciała bogate w podmiejską tkankę W dymu okowach szarawych gości Tlenu ostatki do cna wytłamsić (Szybki strzemienny już bliżej klatki) Wychodząc z trzaskiem dopomóż chwili Wiotczeją w transie ci co zostali Dla nich gra fado łkający winyl
-
Gra polega na tym że osoba początkująca zamieszcza fragment zdjęcia a użytkownicy próbują odgadnąć co to jest. Jak użytkownik zgadnie osoba która zamieściła fragment zdjęcia zamieszcza teraz całą fotografię. Następnie użytkownik zamieszcza następny fragment zdjęcia i tak w kółko. Gdy ktoś zgadnie to pod jego komentarzem zamieszcza reakcje "Dziękuję" A zatem zgadnijcie co to jest.....
-
Młody ze mnie człowiek, który wygłupiać się lubi Nie chcę stabilizacji ani popaść w długi Pragnę muzyki co przeszywać mnie będzie Kaca moralnego co czai się wszędzie Wykrzyczę na głos „Miłość jest głupia” A przyznana samotność to nie skrucha Pocałunek złożę na każdym chłopaku Co radość mi sprawii na rodzinnym gmachu Mówią mi że swoich wybryków będę żałować Mają może rację, ale czy to jest powód by się schować? By zaprzestać to co fajne? No cóż teraz będę kląć jak popadnie
-
Zabawa w chowanego Moebiusa
Quidem.art opublikował(a) utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Śmiech niemal się wyrwał z gardła W garderobie cieni. Kolczyk się rozpromienił! Znam skrytkę! Tak łatwo wpadłaś. Noc wytęża uwagę, puszcza gończe mgły. Serce już ciche, pewne siebie dłonie. Odkryję schowaną na zabawy koniec. Niemal słyszę jak skrywając śmiech drżysz. Sekundom krok popsuła trema, Już wystarczy, już chcę Cię odnaleźć. Do wtopionej w cienie tchnieniem niesie balet. Ha! Ujawniam mroki!... A tam… Nic nie ma. Sprytna! Lśnieniem się oszukałem! Następna odkryta… Pustka. Poddaję się… Teraz widzę postać, gdziekolwiek jest cień. Liście szumią złośliwie. Przegrałem! Hej! Odbierz trofeum. Ciesz się z wiktorii. Cisza milczy niepewnie, rumienieją cienie. Wołam! Już nie jest zabawne to milczenie… I nagle zapadam się cały do Morii!!! Zniknęłaś! Ogród, liście, wiatr i gwiazdy! Zabrałaś to wszystko gdzieś obok. Nawet w aksamicie nieba nie widzę nikogo. Zostałem pustką wplątaną w kolce i drzazgi. Zatrzymałem czas czekając, ucichł śmiech. Bezruch okrył mnie szorstkiej kory blizną. Stałem się drzewem, choć byłem mężczyzną. Przegapiłem wszystkie czekające chwile. Pech.
-
Skrywana perwersja by od świata nie odstawać Pokazywana perwersja by od świata umiejętnie odstawać jesteśmy globalną wioską flexu i zmatowienia, a żyjemy w miastach gdzie anonimowa jest miłość i miejska cena zrozumienia Hejterzy robią rytuał czarownic palenia bawią się słowem nienawiści, gdy ktoś czaruję świat który mu się wyśnił W naszej wiosce plony to usługi A jednak potrzeb ciągle więcej niż ludzi
-
Gra na tym polega aby odpowiadać na pytania pytaniami. Np: 1 osoba: Czy słońce zgaśnie? 2 osoba: A czy ono zgasło? Czy samochody będą latać? 3 osoba: A czy ludzkość wynajdzie taką technologię? Czy flamingi tańczą? I tak dalej... Pozdrawiam mam nadzieję że zabawa sie wam spodoba i nie utonie wśród innych. Moje pytanie brzmi: Czy podoba Wam sie ta gra?
-
-
twarze migają kolorami lamp a starsza kobieta topi nos w szybie okrągła jak księżyc w pełni wydyma policzki i ściąga usta zwierzęce instynkty tańczące małpy skaczące zające biegające strusie ściągnięte usta wyszły zwierzęta tańczą do zamknięcia zoo mimo zachmurzonego nieba
-
Centrum Lublina w dniu 28 IX 2019
Janusz Józef Adamczyk opublikował(a) utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Idą, idą, mówią, że chodzi o zabawę, i o życie, brzmi to tak - jakby bawić się życiem, - taki oto marsz, takie oto tęczowe życie. Janusz Józef Adamczyk -
Na kanwie ostatnich doświadczeń proponuję użycie wierszy klasyków jako materiału do własnych prób twórczego wyżycia się w formie wiersza przetworzonego - czy to podobnego w formie, stylu , czy w treści. Poniżej przykład . Pewnie warto w tym miejscu wspomnieć o ograniczeniach wynikających z praw autorskich literatów zbliżonych do współczesności.
-
Zapraszam do wspólnej zabawy, pisania ... bajki. Piszemy historię o wymyślonych, dowolnych postaciach. Forma dowolna. Każda kolejna część nawiązuje do poprzedniej. Staramy się nie uśmiercać wątku zbyt często. Jeżeli to możliwe w nie więcej niż 20 wersach, może także być wersja kilkuwersowa; liczy się sęs ;) poezyja, a przede wszystkim - wspólne pisanie.
-
Maminsynek W tę sobotę, znów, niestety Stach nie pójdzie na balety, bo mu mama nie pozwala z rudą Izą się zadawać. To kobita nie dla niego; że ją kocha – i co z tego? trzeba działać pragmatycznie jej uroda - kiedyś zniknie a charakter ma paskudny synku, bądźże rezolutny i zaufaj swojej mamie, która nigdy cię nie skłamie. Odpuść sobie rudą pindę. Przecież wkoło są też inne i czarnulki, i blondynki płowe, siwe i szatynki. Przecież rude, to fałszywe Jak ja widzę tą jej grzywę, mam ochotę ją podpalić. Synku – co innego zalicz. Stach dla disco zrobi wszystko dał więc spokój z rudą Izką i zakochał się w tej Gieni, którą mama bardzo ceni.
