Puste miejsce przy stole,
niedopita herbata.
Milkną kroki za rogiem,
cisza w progi się wkrada.
Świat się o was upomniał,
kartę nową pokazał.
Wiedza w służbie człowieka,
ma potęgę mocarza,
a marzenia są po to,
aby spojrzeć im w oczy.
Łzy zostawiam dla siebie,
łatwiej będzie wam kroczyć.