lena2_

niby szczęśliwy jest dla świata sukcesów i znajomych wielu uśmiech jak zwykle trzyma pion lecz w sercu nosi czeluść

jeden wybiera się starannie brnie w testamenty bilans wzruszeń drugi zawierza bardziej życiu i ledwo zdąży złapać duszę

inaczej się modlę wśród lasów wśród pól i łanów pszenicy tam dusza przedziwną ma pewność że dotknie znów tajemnicy

@Dag " dopływy rzeczne ciała"...pięknie to określiłaś:) @Dared @sisy89 cieszę się:) @Michał_78 mówisz i masz:) zamieniłam przyimki:) @huzarc masz rację:)

czasem bardziej potrzebna nam czułość zagubiona w labiryncie linii papilarnych nie potrafi znaleźć wyjścia do pierwszego dotyku

za długo wisiałeś w przekrzywionej ramie nie mogłam Cię rozpoznać dopiero teraz gdy prostuję serce

duma i radość ból i strapienie od wieków się nie zmienia kiedy łączymy się z wszechświatem w cudowne dzieło stworzenia

@Nata_Kruk @Leszczym Dziękuje:):)

prawda jak czekolada ma rożne dodatki i smaki bywa też prawdo-podobna lecz posmak ma byle jaki

@Waldemar_Talar_Talar @Sylwester_Lasota Dzięki:):)

kiedy króluje nieszczerość maska jest normą niestety dlatego jako remedium wolę naiwność poety

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Talarku:)

nie wszystko nam w życiu wychodzi nie każde pragnienie się ziści lecz warto spoglądać za siebie czy więcej spełnienia czy zgliszczy

jak deszcz majowy o poranku jak kwiat ozdobny w pełnej krasie jak słowo ważne bo prawdziwe wszystko przychodzi w swoim czasie

@Albina @Albina Dziękuje serdecznie:)

najpierw biegną bezradne łzy zbierając kurz żalu za nim odważnie kroczy gniew z niezwykłą siłą która potrafi przenosić myśli poza horyzont

@Dared @Waldemar_Talar_Talar Dziękuje serdecznie:)

mówią że człowiek stworzenie stadne nawet za drugim chce skoczyć w ogień lecz równie ważne są takie chwile gdy trzeba starczyć samemu sobie

@Leszczym Dziękuje!!

@Albina @violetta @A-typowa-b Bardzo dziękuje za refleksje pod wierszem:):) pozdrawiam:)

błękitu nieba wystarczy dla wszystkich wiosna tak hojnie znów się dzieli słońcem nie zepsuta władzą nie zrażona gniewem ofiaruje życie najmniejszej biedronce

@[email protected] dziękuje Grzegorzu:):) @Sylwester_Lasota Bardzo Ci dziękuje za ten i inne miłe komentarze pod moimi wierszami:):) Ciepło pozdrawiam:)

Jeszcze śpisz słodko w zanadrzu serca, marząc o słonku, pachnącej trawie i jeszcze nie wiesz, że dzisiaj dzieci, muszą uciekać z kraju w nieznane. Jeszcze wtulony w ciepłym przedświecie, karmisz się szeptem troskliwych myśli i kołysany oczekiwaniem, śpij mój maleńki, świat lepszy wyśnij.

w powietrzu wisi lęk złość i żal za utraconym światem który kolejny raz zawiódł wiosnę

Składają się we mnie wersy, jak dni przez życia koleje. W jednych rytm bije dokładny, z innych, do dzisiaj się śmieję. Bywają wersy bezradne, jak sny spłakane nad ranem, gdy niebo znowu zamknięte, a w duszy wieczny remanent. I są też strofy safickie, w ich żyłach płynie odwaga, do walki z wiekiem ( nierównej) więc z puentą, jeszcze się zmagam.