Czy twoja dusza umie nucić
melodię, dając ukojenie
myślom od żalu poranionym,
które uparcie walczą z cieniem?
Czy twoja dusza umie tańczyć
i rytm połączyć z biciem serca,
aby nie mylić dłużej kroków,
i mieć dla siebie więcej miejsca?
Świat nas wzywa nieustannie,
by się dzielić swoim pięknem,
więc biegnijmy mu naprzeciw,
ofiarując życia przestrzeń.
W tej podróży chłońmy miejsca,
z ciekawością wagabundy,
odkrywając po kolei,
własnej duszy nowe lądy.
lubię
umawiać się ze sobą
na słowa przemyślane
z nutą akceptacji
na spojrzenie
pełne zrozumienia
i spokojną kawę
ze smakiem melancholii
ale jeszcze
często się spóźniam
Kołyszę pytania do snu,
niech zasną troski serdeczne,
a czas je zapewni, że nic
na świecie tym, nie trwa wiecznie.
I cicho zanucę im pieśń,
niech miękko utulą głowę,
wierząc, że często odpowiedź,
jest prawdą, tylko w połowie.