H.Lecter

Podkreślony fragment szczególnie na tak, bo ja wiem, że pamięć to zwierzę - czasem łagodny kotek, miękki do głaskania, a za uchem ma iskierkę o imieniu pamiętam, a czasem drapieżnik - gryzie, drapie, szarpie. Po nocy przy kawie - pamięć najczęściej przyjemnie roztargniona. Pozdrawiam:) moim zdaniem też ostatni fragment jest najlepszy...troche mniej widzi mi sie początek:) Ale ostatnia metafora bardzo dobra...pozdrawiam Cieszę się, że nie jestem odosobniony w swojej sympatii do puenty ; ) Dzięki, Bernadetto. Pozdrawiam. : )

Podkreślony fragment szczególnie na tak, bo ja wiem, że pamięć to zwierzę - czasem łagodny kotek, miękki do głaskania, a za uchem ma iskierkę o imieniu pamiętam, a czasem drapieżnik - gryzie, drapie, szarpie. Po nocy przy kawie - pamięć najczęściej przyjemnie roztargniona. Pozdrawiam:) Dużo wiesz, Fran o tym zwierzaku. Życzę wersji przytulnie roztargnionej... ; )) Dzięki. Pozdrawiam. : )

Rachel, pisać samych lepszych - to się nie da... : ))) Dzięki. Pozdrawiam serdecznie. : )

Znam tylko jedno - pamięć... Pozdrawiam, Kovalu. : )

Skoro dogadałaś się z " roztargnionym zwierzem ", mnie pozostaje podziękować... Pozdrawiam. : )

To się kończy i zaczyna w jednej chwili. I dużo się dzieje. Jak się kończy i zaczyna w jednej chwili, to rzeczywiście dużo się dzieje ; )

Jestem bezkrytycznie zakochany w tej puencie a miłość, jak wiesz, bywa ślepa ; )) Dzięki, Pancolku. Pozdrawiam. : )

wysokich wiatrów podziemne korowody ognia opadanie w bezsenność fizyka i metafizyka cienia wieczności pełne usta nazajutrz przy kawie o życiu pamięć to roztargnione zwierzę

myślę - NIE i mówię to tobie nie pozwolę się związać i zniewolić nigdy w życiu, możesz się wściekać do woli Nie wiem dlaczego uważasz, że te pogaduchy mogą być interesujące, dla kogoś poza tobą ?

Plus, oczywiście...

Konsekwentnie i czysto poprowadzony wiersz. Urzekająca zwięzłość i nuta dowcipu. Plastyczna personifikacja domu, gra zmysłami, symbolika materii i ruchu... Brawo. Pozdrawiam

Bea, ważę słowa. Nie obchodzi mnie po prostu zwerbalizowana głupota, małostkowość, zawiść, rewanżyzm, bylejakość. To postrzeganie rzeczywistości taką, jaka jest. Przykro mi, że ranię w ten sposób twoją niewinną i naiwną duszyczkę. Dzisiaj też jest dobre. P.S. Coś mi się zdaje, że znajdziesz sporo " świętobliwych " osób na orgu i świetnie się z nimi dogadasz. Moje wychowanie, łaskawie sobie daruj...

Wiersz nie uzasadnia arogancji. Bea, czy wiesz co to jest kontekst ? Wróć, jak się dowiesz... ; )

Wiersz choruje na stylistyczną chwiejność, jakby autorka zmieniała zamysł w trakcie pisania : - dwie pierwsze zwrotki to aerobik - trzecia - apel poległych - czwarta i piąta - kuchenno/ macierzyńskie ( ogonki niczym pająki, czy jak pępowiny ? ) - szósta - filozoficzna - iść czy spać, oto jest pytanie ? - ostatnia - zagadkowa : co opóźniło dojrzewanie ? co peelka chciała powiedzieć własnego ? czy zima mrozi niebanalne marzenia ? Kiepskie.

chyba nie mówisz/piszesz tego na poważnie ;) czy Gałczyński wykastrował Mickiewicza pisząc: nie mówię żem jest geniusz, lecz i nie dupa też bym napisał Dziady, gdybym się uparł (?) hmm... a skoro twórczość polega na wychodzeniu poza kody kulturowe, a także zastępowaniu ich nowymi, to może Styks jest na dobrej drodze ze swoim Her Kulasem ? widzisz Leckterze, ja wolę się czasem uśmiechnąć z rubasznego żartu, niż skręcać nad bohomazem, który "stwarza pozory", zdrówka, :) Szachrajko! Popieram Twoją wypowiedź:)) każda epoka ma swe własne cele i zapomina o wczorajszych snach Ciepło pozdrawiaM. każda epoka ma swe własne cele i zapomina o wczorajszych snach Tylko się upewnię - mówimy cały czas o tekście Styksa ? : )

Końkretnie... to pauperyzacja intelektualna i kastracja kodów kulturowych, topornymi komiksami dla niewybrednych... chyba nie mówisz/piszesz tego na poważnie ;) czy Gałczyński wykastrował Mickiewicza pisząc: nie mówię żem jest geniusz, lecz i nie dupa też bym napisał Dziady, gdybym się uparł (?) hmm... a skoro twórczość polega na wychodzeniu poza kody kulturowe, a także zastępowaniu ich nowymi, to może Styks jest na dobrej drodze ze swoim Her Kulasem ? widzisz Leckterze, ja wolę się czasem uśmiechnąć z rubasznego żartu, niż skręcać nad bohomazem, który "stwarza pozory", zdrówka, :) hmm... a skoro twórczość polega na wychodzeniu poza kody kulturowe, a także zastępowaniu ich nowymi, to może Styks jest na dobrej drodze ze swoim Her Kulasem ? Rubaszny żart już jest, spróbuję się uśmiechnąć ... ; ))

Końkretnie... to pauperyzacja intelektualna i kastracja kodów kulturowych, topornymi komiksami dla niewybrednych... drogi nie na żarty widzę że moja opinia o tobie i twoich wierszach była fałszywa nie kochasz poezji - kochasz siebie i sobie podobnych Opinię o moich tekstach wysnuwasz ze sposobu komentowania twoich ?!!! Kuriozum czarnotulipanowe ! Twoja opinia o mnie, mnie nie obchodzi, w dawniejszych czasach powiedziałbym, że utraciłeś " zdolność honorową " ( o ile wiesz co to jest ). Do kochania mam kobietę, poezję piszę ( tak też można ).....

Końkretnie... to pauperyzacja intelektualna i kastracja kodów kulturowych, topornymi komiksami dla niewybrednych...

Są dziwniejsze rzeczy - np. Twoja interpretacja :) To wiersz o przyjaźni w sieci, a nie o "dziwności". Pozdrawiam cieplutko! Anteno, to nie interpretacja - to ocena użytych srodków, kuchni poetyckiej. " Dziwność " wynika z celebracji słów, ich wyróżniania. Odnosi się wrażenie, że peelka dobrze się czuje z dziwnością, to nadaje sens czekaniu : pośrodku życia na placu pod parasolem i nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie efekt sztuczności.

Kosz.

Miteiru dake - ja tylko patrzę...na miasto/ kobietę ? Pewnie błądzę ale w tej wersji i bez : podejdź tu widzisz ją? czujesz? - kupuję. Pozdrawiam. : )

Kosz.

Bea, to jeszcze bardzo " młode " pisanie. Odradzam zetkę.

U cioci na imieninach zrobi furorę... : (

a ty człowieku o prawdzie milcz bo co masz dopowiedzenia? Właśnie...