Sylwester_Lasota

tak, masz rację, bo teraz próba zatrzymania się jest najczęściej porównywalna z próbą wysiadki z pędzącego pociągu. odwzajemniam serdeczności :)

byłem, czytałem, więcej nie napiszę bo jutro wcześnie muszę wstać. może kiedy indziej :) kłaniam się i pozdrawiam

ładny, przyzwoicie napisany, dobrze się czytający wiersz. kłaniam się i pozdrawiam. do poczytania :)

byłem, czytałem, ślad zostawiam. pozdrawiam

tutaj Oxyvio :))) odpowiedziałem na pytanie o podobieństwo do wiersza Asnyka ( żeby nie było wątpliwości) Adam Asnyk : Między nami nic nie było Między nami nic nie było! Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych, Nic nas z sobą nie łączyło Prócz wiosennych marzeń zdradnych; Prócz tych woni, barw i blasków Unoszących się w przestrzeni, Prócz szumiących śpiewem lasków I tej świeżej łąk zieleni; Prócz tych kaskad i potoków Zraszających każdy parów, Prócz girlandy tęcz, obłoków, Prócz natury słodkich czarów; Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów, Z których serce zachwyt piło, Prócz pierwiosnków i powojów Między nami nic nie było! Sylwestrze. Uderza podobieństwo do wiersza Adama Asnyka. Nawet tytułu identyczny. Zastanawiam się czy podobieństwo jest przypadkowe, czy pracowałeś nad współczesną wersją teksytu. Pozdr. Sylwan to chyba oczywista oczywistość :) trudno byłoby mi się wyprzeć znajomości jednego z najbardziej znanych wierszy Adama Asnyka :) (a tak na marginesie, dziękuję za zacytowanie) jest to inspiracja i nawiązanie jednocześnie :) dzięki za czytanie i pozdrawiam

a to rzeczywiście taki z nimi problem? nawet się nad tym nie zastanowiłem, ale chyba rzeczywiście tak jest jak piszesz. kłaniam się i pozdrawiam do poczytania :)

jest wieszcz jest wiersz pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem

jak wyżej :) pozdrawiam

No właśnie. Ciekawe. :-) Ale wiersz dobry - tak czy siak. witaj Oxyvio :), odpowiedziałem już pod cytowanym przez Ciebie postem, myślę, że to jest oczywiste :) tak czy siak - wielkie dzięki za pochwałę wiersza :) kłaniam się i pozdrawiam.

dziękuję za dobre słowo pozdrawiam

Adam Asnyk : Między nami nic nie było Między nami nic nie było! Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych, Nic nas z sobą nie łączyło Prócz wiosennych marzeń zdradnych; Prócz tych woni, barw i blasków Unoszących się w przestrzeni, Prócz szumiących śpiewem lasków I tej świeżej łąk zieleni; Prócz tych kaskad i potoków Zraszających każdy parów, Prócz girlandy tęcz, obłoków, Prócz natury słodkich czarów; Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów, Z których serce zachwyt piło, Prócz pierwiosnków i powojów Między nami nic nie było! Sylwestrze. Uderza podobieństwo do wiersza Adama Asnyka. Nawet tytułu identyczny. Zastanawiam się czy podobieństwo jest przypadkowe, czy pracowałeś nad współczesną wersją teksytu. Pozdr. Sylwan to chyba oczywista oczywistość :) trudno byłoby mi się wyprzeć znajomości jednego z najbardziej znanych wierszy Adama Asnyka :) (a tak na marginesie, dziękuję za zacytowanie) jest to inspiracja i nawiązanie jednocześnie :) dzięki za czytanie i pozdrawiam

no tak, bywają ciekawe, nawet bardzo. i zastanawiam się czy właśnie ta ich atrakcyjność nie jest zabójcza dla konwencjonalnych relacji międzyludzkich. dzięki za cenne uwagi. pozdrawiam

witaj Jacku, że rymy zgrzytają, to się zgodzę, ale osiem sylab? to chyba jest wszędzie, przed chwilą liczyłem ;) popełniło mi się coś takiego jakiś czas temu. wiem, że to ni pies, ni wydra, ale chyba już tak zostanie. dziękuję za czytanie i pozdrawiam :)

nam wszystkim prawie :) dzięki za czytanie pozdrawiam

jak dla mnie, ciekawy temat i ciekawe jego ujęcie mam jednak kilka uwag pozdrawiam i do poczytania

Między nami nic nie było, Prócz tych kilku esemesów, Kilku myśli zapętlonych W gąszczu łączy i modemów. Między nami nic nie było, Oprócz stosu nikłych maili I tych chwil co obok płyną Po eteru drżącej fali. Między nami nic nie było, Prócz tych liter i średników, Kropek, kresek i nawiasów, Wielokropków, gwiazd, myślników Przesyłanych w braku czasu. Między nami nic nie było... Wciąż pochłania nas technika, To i skądże być by mogło Gdy skonała w nas mistyka? Pieszczotami obdarzamy Plastikowe klawiatury, Niestrudzenie wciąż szukając Alternatyw dla natury.

witaj Judyt, przeczytałem tę bajkę wspólnie z żoną i podoba nam się :), chociaż osobiście uważam, że można by ją jeszcze nieco wygładzić. w każdym razie, pomysł naprawdę świetny. pozdrawiam

bardzo dobry wiersz, moim zdaniem. wiem, że nie wyróżniłem się oryginalnością, ale nic mądrzejszego nie przychodzi mi do głowy :). pozdrawiam

mam podobnie :) jak znajdę chwilę, to jeszcze napiszę co mi się nasunęło odnośnie formy tego wiersza. pozdrawiam.

prawie biało :). przeprasza - brata, delikatnie się rymuje, poza tym osamotniony przecinek jako niekonsekwencja formy wydaje się zbędny. poza tym wiersz mi się podoba tym bardziej, że znam takich chłopców co najmniej kilku :). pozdrawiam i do poczytania :)

ja też nie :), mój pl chyba też nie, skoro ona nigdy się nie dowie o jego skłonności :). chociaż... pewne rzeczy trudno ukryć ;) dzięki za czytanie i pozdrawiam :)

rozumiem, tym bardziej dziękuję za czytanie :) pozdrawiam i do poczytania :)

No i prokurator już na głowie biednej kobiety!... o to, to ;), ale ja z tym nie mam nic wspólnego ;) pozdrawiam

dzięki Jacku, za wierszowany komentarz :))) w moim to jednak relacje pomiędzy uczniem, a nauczycielką, a u Ciebie chyba raczej rówieśnicze :) pozdrawiam serdecznie.

Jacku, odpowiedziałem Ci pod muzyką :) pozdrawiam.