Sylwester_Lasota

W sumie to nie wiem dlaczego, ale na mnie działa. Wczułem się w klimat tej osobowości i jej problemów. Dobry tekst, moim zdaniem. Pozdrawiam serdecznie.

Ach, cóż za perwersyjny wiersz! Hi hi. Pozdrawiam.

Są momenty, które nieco (niepotrzebnie, moim zdaniem) spłycają, ale ogólnie bardzo dobrze jako całość. Pozdrawiam

Poczekaj, poczekaj. Mamy tu łąkę w strumieniu. Okey, z tym mogę sobie jakoś poradzić. No powiedzmy, że to jest w sumie nie strumień, ale jakaś rzeka. No w sumie nie jakaś, ale powiedzmy szczerze, całkiem szeroka. Na jej środku znajduje się wyspa. Też raczej słusznych rozmiarów, a na niej jest łąka. Okey, to mamy łąkę w strumieniu, ale to nieco karkołomne. Nie uważasz? No, ale z tym strumieniem zatrzymującym wiatr, to ni w ząb nie mogę sobie poradzić, bo jak go tylko stawiam do pionu, to od razu cała woda mi się wylewa. No i wiatr dalej wieje. Co do kojarzenia, niektórym to się wszystko kojarzy i na to też rady nie ma :) Pozdrawiam Ale skowronek kradnący ciszę jest rzeczywiście ładny. Niestety nie ratuje całości.

Zaskoczyłeś mnie tymi barwami i kolorami. No cóż pisze to daltonista, dla mnie chyba jednak to bez różnicy :). Chociaż może nie do końca... Dobry, ciekawy wiersz. Pozdrawiam

Próbuję, próbuję i jakoś nie mogę wyobrazić sobie strumienia zatrzymującego powiew wiatru. Chyba za wysoki poziom obrazowania dla mnie. Pozdrawiam

Pozdrawiam :)))

Po pierwsze ten wstęp w pierwszym wersie, moim zdaniem, jest kompletnie zbędny. Po drugie, jeszcze trochę zostało do zrobienia, żeby z tego tekstu powstał pełnowartościowy wiersz, ale jakieś zaczątki na coś więcej już tam dostrzegam. Pozdrawiam serdecznie :)

Ciałem w gorącej lawie?! Nie! Nie! Nie! Pozdrawiam :)

Odpadłem gdzieś tak w jednej trzeciej :( Pozdro

Drzewo czy drewno? Tak się tylko zastanawiam. Z kontekstu wnioskuję, że poprawnie byłoby drewno. Reszta na plus. Pozdrawiam

eł zgubiło kreseczkę żet zgubiło kropeczkę eł? Poza tym nawet dosyć ciekawie. Cieszę się, że znów Cię czytam :) Pozdrawiam serdecznie

Nie wiem, czy to jakaś epidemia? Cytuje sam siebie po raz drugi: "Bardzo dobry pomysł na wiersz, niestety sporo zostało jeszcze do zrobienia. Wspomnę tylko, że wiersz, to nie list i staramy się nie używać zaimków osobowych pisanych z dużej litery, jeśli nie jest to naszym zadaniem absolutnie konieczne. Tutaj wydaje mi się zupełnie zbędne. Druga uwaga dotyczy spacji i przecinków. Już na pierwszy rzut oka widać, że coś złego się z nimi dzieje. Zasada jest jedna: najpierw piszemy słowo, potem stawiamy przecinek, a potem spację i dopiero następne słowo. Czyli słowo,(przecinek) [odstęp]następnesłowo. nie może być słowo ,następnesłowo albo słowo,następnesłowo czy słowo , następnesłowo. To samo dotyczy kropek i innych znaków interpunkcyjnych. No i, jeśli już używamy interpunkcji, to używamy jej konsekwentnie, czyli stawiamy wszędzie tam znaki, gdzie zgodnie z zasadami pisowni powinny się one znaleźć. To tyle mojego marudzenia na początek :)." Pozdrawiam serdecznie

Właściwie, to mógłbym zacytować własny komentarz spod wiersza, który znajduje się kilka wierszy niżej... i tak zrobię: "Bardzo dobry pomysł na wiersz, niestety sporo zostało jeszcze do zrobienia. Wspomnę tylko, że wiersz, to nie list i staramy się nie używać zaimków osobowych pisanych z dużej litery, jeśli nie jest to naszym zadaniem absolutnie konieczne. Tutaj wydaje mi się zupełnie zbędne. Druga uwaga dotyczy spacji i przecinków. Już na pierwszy rzut oka widać, że coś złego się z nimi dzieje. Zasada jest jedna: najpierw piszemy słowo, potem stawiamy przecinek, a potem spację i dopiero następne słowo. Czyli słowo,(przecinek) [odstęp]następnesłowo. nie może być słowo ,następnesłowo albo słowo,następnesłowo czy słowo , następnesłowo. To samo dotyczy kropek i innych znaków interpunkcyjnych. No i, jeśli już używamy interpunkcji, to używamy jej konsekwentnie, czyli stawiamy wszędzie tam znaki, gdzie zgodnie z zasadami pisowni powinny się one znaleźć. To tyle mojego marudzenia na początek :)." Pozdrawiam serdecznie P.S: Jeszcze jedna uwaga, jeśli w tytule nie cytujemy kogoś, to cudzysłów jest zbędny.

Początek niezły, ale później jakoś tak zaczyna się niebezpiecznie chybotać. Pomimo wszystko masz plusa za homo lajkulusa. Wiem, wiem, nie zabiegałeś o niego. Pozdrawiam

Zazdroszczę Ci tego kominka Waldku. Pozdrawiam

Bardzo dobry pomysł na wiersz, niestety sporo zostało jeszcze do zrobienia. Wspomnę tylko, że wiersz, to nie list i staramy się nie używać zaimków osobowych pisanych z dużej litery, jeśli nie jest to naszym zadaniem absolutnie konieczne. Tutaj wydaje mi się zupełnie zbędne. Druga uwaga dotyczy spacji i przecinków. Już na pierwszy rzut oka widać, że coś złego się z nimi dzieje. Zasada jest jedna: najpierw piszemy słowo, potem stawiamy przecinek, a potem spację i dopiero następne słowo. Czyli słowo,(przecinek) [odstęp]następnesłowo. nie może być słowo ,następnesłowo albo słowo,następnesłowo czy słowo , następnesłowo. To samo dotyczy kropek i innych znaków interpunkcyjnych. No i, jeśli już używamy interpunkcji, to używamy jej konsekwentnie, czyli stawiamy wszędzie tam znaki, gdzie zgodnie z zasadami pisowni powinny się one znaleźć. To tyle mojego marudzenia na początek :). Pozdrawiam serdecznie

W sumie... prawda. Pozdrawiam

W obcym terenie zazwyczaj trudno jest się poruszać bez "cudzej" mapy. Gdyby ten tekst jeszcze trochę wyrównać mogłaby być z niego piosenka. Ogólnie nawet jest nieźle. Pozdrawiam serdecznie.

Za oknem stare drzewo rozkwita. W jego koronie niezdarnie przysiadł i pączki skubie samotny grzywacz. W dali się modrzy niebo przejrzyste, takie przedziwnie ciche i czyste, jak się zdarzało jeszcze w dzieciństwie... Te same domy i samochody, ten sam co zwykle krzew trzmielinowy i chodnik który woła: Odnowy! Wszystko normalnie niemal za oknem wygląda dzisiaj. Tylko dlaczego ciągle ten grzywacz skubie samotnie?

Dzięki. Myślę, że tak. Szczególnie przedtem niż potem.

Żal każdego samobójcy, który rzuca się na tory, ale przecież już nie takich, co Boeingiem mierzą w tłumy. Często, z wiarą w swoje racje, bez skrupułów, krzyczą głośno: Mi się przecież nic nie stanie, bo ukryty mam spadochron.

Już za sam tytuł go polubiłem :) Zdrowia życzę.

:) Dziękuję Waldku. Również pozdrawiam i się kłaniam. Mówiąc szczerze nie myślałem o tym, ale chyba rzeczywiście... coś w tym jest. Dziękuję i pozdrawiam Było tyle planów i nagle... nie wiadomo co z nimi zrobić, tzn. z tymi nadgodzinami. Dziękuję za podzielenie się refleksją i również serdecznie pozdrawiam. Mam taką nadzieję Jacku. Bardzo Ci dziękuję i serdecznie pozdrawiam. O! Wielkie dzięki! Jest tam trochę powtórzeń, tego potrójnego się raz za razem nie zauważyłem jakoś, no, umknęło jakoś, ale już poprawione. Również serdecznie pozdrawiam. Dziękuję bardzo. O podobieństwie do piosenki Edyty Geppert już pisałem, że sam jestem nieco zaskoczony takim odkryciem. Pozdrawiam serdecznie

Jeśli to ma być wierszyk dla dzieci, to nawet nieźle. Zastamawiam się, dlaczego wrzuciłaś go do warsztatu i co można by jeszcze w nim poprawić. Tak sobie myślę, ciągle zakładając, że to wierszyk dla dzieci, że Hankę zamieniłbym na Hanię, a Hanię może na nimi. W drugiej linijce te myślniki - tak - jakoś dziwnie wyglądają, ale nie mam pomysłu co z nimi zrobić. W ostatnim wersie drugiej zwrotki rytm nieco się potyka z powodu przeniesienia akcentu na jej czwartą sylabę (chyba). Może: i zajęła młodszym bratem? To samo dzieje się w trzecim wersie czwartej strofki, ale tu nie mam żadnej sugestii. Ja bym napiał: świetnie bawi się od rana, co równa nieco rytm, ale gubi, niestety, rym, więc też nie jest jeszcze doskonałym rozwiązaniem. To by było chyba tyle, ale i tak zostawiam plusika i się nadal zastanawiam... Pozdrawiam