Migrena

@Berenika97 śliczna ale bestia

@Naram-sin i tu się z Panem zgadzam !

@Berenika97 o tak..... może jeszcze okruszki marzeń albo bajkowych wspomnień.

@Berenika97 bądź szczęśliwa !

@Kamil Olszówka pamiętam te szczegóły jeszcze z opowiadań Melchiora Wańkowicza. Nie ma przebaczenia. Bóg mówi przebacz a będziesz błogosławiony. Ale jak tu przebaczyć.... Niech Pana Bóg wspomaga w walce o Polskę. O naszą przyszłość przez pamięć. Jestem sercem z Panem.

@Berenika97 a ja chciałbym tak sobie pobyć pośród czerwonych róż. musi być super. a tymczasem siedzę na balkonie z dwoma cyprysikami pachnącymi majowym kurzem ulicznym. ech, "nie dla mnie sznur samochodów i kolorowych ulic światła". to Ty masz fajnie !

@Berenika97 opium ma w sobie to Coś. ten zapach -piekielnie zmysłowy. kiedyś używałem wody Black Afgano. nie umiem tego ująć słowami ale to jakaś miłosna magia.

@Berenika97 rozbita filiżanka jako symbol złamania komuś serca. spodkowi ? to już finezja

@Berenika97 "sen nocy letniej" i klasycyzm miłości - czerwone róże. fascynująca mieszanka miłosnych marzeń. półmrok, zapalona świeca, zapach opium - jest bogato. rozpalasz.....

@Jacek_Suchowicz baśniowy świat między światem realnym a onirycznym. baśń......

@Leszczym @Leszczym paradoks siły i kruchości. Wszechobecny w naszym życiu. Deus ex machina istoty istnienia. ciekawie ujęte !

@Annna2 dziękuję - to tylko takie proste słowo Ale ja....bardzo dziękuję ! @Leszczym dostać takie słowa od gościa który w fachu poetyckim jest KIMŚ ...... dziękuję.

@Annna2 Aniu. dziękuję. Jesteś bardzo miła. @Jacek_Suchowicz Jacku. piękne słowo "zbałamucił". dziękuję. szacunek. @Alicja_Wysocka Alicjo. oj, potrafisz, potrafisz. i robisz to dużo lepiej niż ja. dziękuję za Twoje słowa. @Berenika97 "esencja miłości". czasami przychodzi człowiekowi czekać tyle lat żeby ją w życiu odnależć. czasem znajdujemy ją gdy jest już za późno. na wszystko. pięknie dziękuję.

@Dagna dla ciebie może być wygenerowany nawet przez korbowód sklejony na butapren z muszlą sedesową. to dla mnie bez znaczenia. nie interesują mnie opinię rozhisteryzowanych paniuś szukających namiętności zardzewiałym gwoździem. nawet wtedy gdy sedno tych namiętności znajduję się w ich własnych majtkach. i żeby pożegnanie nie zabrzmiało zbyt brutalnie powiem tylko banalne......spadaj !

@Kamil Olszówka Autorze. Jesteś cudownym bojownikiem o naszą pamięć. Niech Ci Bóg szczęści.

@Annna2 Aniu. nasycony tęsknotą. głęboko poruszający wiersz.

@Gosława "oczy ciemniejsze niż porzeczkowa słodycz". Cały Twój wiersz jest słodyczą.

@Gosława rozpłaszczyła mi się buzia uśmiecham. Bardzo dziękuję.

kocham cię — nie w czasie, lecz w szczelinach między sekundami, gdzie myśl jeszcze nie wie, że jest myślą a oddech to tylko cień płuc, których nigdy nie dzieliła odległość czuję cię, jak puls w skórze planety jak dym wspomnienia na języku snu jak światło, które nie zna źródła, a jednak prowadzi tęsknię, ale nie linearnie, tęsknię spiralnie, jak galaktyka za własnym środkiem jak echo, które szuka głosu którego nigdy nie było twoje imię, to nie litery, to ciąg drgań we mnie, które kładą się w poprzek języka i cicho kruszą alfabet przyjdź, nie po ziemi, ale przez miękkie granice istnienia, gdzie nic nie dzieli „ja” od „ty” a „my” nie potrzebuje zgody bo jesteś: nie obok nie naprzeciw ale we mnie, jak światło, które zna mnie zanim się zapalę

@Adam Zębala związek człowieka z naturą, tradycją i sacrum. tylko ludzie dzisiejsi....jakby zgłupieli od nadmiaru cywilizacji i idiotów. piękny wiersz.

@Roma bardzo ekspresyjny, pełen obrazów, które rozrywają konwencję i zmuszają do głębokiego odczuwania emocji. świetnie napisane.

@Alicja_Wysocka nawet w ciszy można budować mosty i wspólnotę. wiersz obrazowy i bardzo sycący. podoba mi się.

@violetta spontaniczna, ale autentyczna poezja, która nie sili się na patos, a mimo to trafia w emocje dzięki obrazowości i zmysłowości języka.

@Robert Witold Gorzkowski bardzo dziękuję. Szacunek za szczere słowa. Miło mi. @Naram-sin dojechałem :) dzięki. A jeszcze tylko na marginesie, dla mnie, to tam właśnie, pod skórą tekstu, w krzywym oddechu i niedoskonałym cięciu, zaczyna się literatura. Nie każdy musi to rozumieć. Wystarczy, że ja wiem, po co to robię. I że nie potrzebuję pozwolenia, żeby czuć. Nigdy. I od nikogo.

@Naram-sin Z tą różnicą, że chirurg tnie, żeby naprawić. Poeta tnie, żeby odsłonić. I nie każda rana ma być „estetyczna”. Czasem musi być brutalna, nieprecyzyjna, rozedrgana — bo taka jest prawda, którą wydobywa. Jeśli poezję sprowadzasz do skuteczności narzędzia, to może i potrafisz rozpoznać dobry lancet — ale nie poczujesz, co dzieje się pod skórą. A dla mnie to tam — właśnie tam — zaczyna się literatura. Możemy się różnić w podejściu. Ale nie myl chirurgii z krzykiem serca. To nie sala operacyjna. To krwawiąca dusza. @Naram-sin pisz śmiało co chcesz ale ja..... bo jadę samochodem