Poezja to życie

Maju Maju (Baju baju) Wracaj do raju I pokaż prawdę Ciała i duszy Ciebie chyba nawet Płacz Boga nie wzruszy Gdy stoisz samotnie Nad wielkimi wodospadami Czy to wszystko skończy się Tak nagle wielkimi łzami?

W potoku słów Gubię się A ty byłaś I nagle nie ma cię Odeszłaś razem Ze spokojnym snem Czy byłaś dla mnie Tylko niewyraźnym tłem?

W odmętach wspomnień Nie znajdę cię Nawet tak daleko od domu Bo wszystko straciło swój sens A czar i urok poszły w diabły Może już ten ostatni raz

Kochaj życie Bo ono tak szybko umyka I doczekaj pięknego świtu Razem ze mną u boku Czy to nie jest piękne? Razem tak trwać Do końca naszych słonecznych dni

Otulona snami Biegniesz przez mroczne doliny A czas nie istnieje W twoim mniemaniu Gdy wyciągasz ręce do nieba Do swoich aniołków Bo tylko Bóg zna prawdę Tylko Bóg wie po co tu jesteś

Twój boski zapach Przyciąga mnie późną nocą I czuję twój dotyk Zimny jak lód Wybudza mnie z kolejnego snu Tak jak prawda o tobie I twoim nagim kobiecym ciele Znaczy dla mnie tak wiele

Słońce zgasło Razem z tobą i ze mną I nastał wieczny chłód A dwa serca nie były już spokojne Bo czas wszystko skomplikował I prawda umarła razem z naszymi grzechami

O nocy piękna! Wzywamy imię twoje! O nocy piękna! Z bólem znosimy wszystkie znoje! O nocy piękna! Zakładamy nasze czarne stroje! O nocy piękna! Dzięki tobie łagodzimy wszelkie niepokoje! O nocy piękna! Ty poprawiasz tak szybko nasze nastroje! O nocy piękna!

Życie to tylko chwila A my jesteśmy tu dla zabawy (Dla uciech, pieniędzy i sławy) I podróżując autem nocą Podziwiamy miasta neony Czy obudziły się w nas już Te uśpione demony?

Błądzimy po tym świecie Szukając spokoju Przed niebezpiecznym światem A anioły patrzą na nas z nieba Płacząc gorzkimi łzami Czy to wielka tajemnica wiary?

Razem z deszczem Przyszła cisza I spokój w sercu Nie został zburzony A noc otworzyła Swoje łono Jak piękna kobieta Do gorącej zabawy

Mój świat bez ciebie tonie I gubi boski porządek A miłość i wojna To dopiero początek Tych zmian które nadejdą Wraz z porannym śpiewem ptaków

Jest śnieżna i mroźna zima za oknem A ja siedzę w domu i otulam się (Ciepłem twojego ciała) Nie wiedząc co dalej będzie Ani co przyniesie przyszłość Wciąż stoję na rozdrożu A pytań jest więcej niż odpowiedzi

Wciąż patrzę w gwiazdy I szukam tam prawdy Czy ją znajdę? Czy przyjdzie do mnie Jak objawienie? I czy to ma jakieś znaczenie?

Twój dotyk Budzi mnie ze snu I nic nie jest takie Jak wcześniej A upływające minuty W oczekiwaniu na nieznane Wydają się wiecznością

Deszcz wciąż pada I nie ma ludzi na ulicach Ale świat nie umarł Wciąż żyje Tylko człowieka brak Gdzieś zniknął w szarej mgle

Czy dotrwamy tak szybko Do ostatnich promieni słońca? Targani wątpliwościami Z poprzedniej nocy Wciąż piszemy nasze imiona Krwią na ścianie

Stary rok odchodzi Zostawiając to co dobre i złe Co przyniesie nowy? Tego nikt nie wie Ale czas to pokaże I odsłoni przed nami prawdę Więc teraz bawmy się i radujmy Czekając na nieznane

Chłodne dłonie I gorąca dusza To zostało mi po tobie I zapach i smak Utraconego raju (Przepowiednia wkrótce wypełni się) Tylko spójrz w górę Ten ostatni raz

Ginę bez ciebie Jak ten milion gwiazd na niebie I w szalonym błękicie Gaśnie moje życie A drogi powrotnej nie ma Na wytyczonym szlaku Gdy odeszłaś nago Zasypana płatkami kwietnego maku

Życie płynie Jak wielka rzeka I chyba nigdy się nie skończy Bo wciąż odradza się W następnym wcieleniu I tak trudno za tym wszystkim nadążyć (Tak trudno się w tym połapać) Więc lepiej czekać na swoją kolej Gdy kolejny rok się kończy (By narodzić się na nowo)

Dobre święta I serce gorące Czeka na ciebie Z odbiorem osobistym Tam hen wysoko Na nocnym niebie Tylko spójrz w górę

Niech w ten świąteczny czas Zniknie wszelkie zło A miłość zagości Do wszystkich ludzkich serc A kolędy będą śpiewać (Wszyscy na ziemi) Z radości narodzin Bożej dzieciny (I niech mijają w spokoju te świąteczne godziny)

@duszka Dzięki. Zmieniłem. Zostawiłem tylko dwa pierwsze dwuwersy. Też mi się wydaje, że teraz to o wiele lepiej brzmi. Pozdrawiam i życzę wesołych świąt:)

Usłysz mój głos Spośród miliona innych I bądź moją opoką (Na której zbuduje spokojny dom)