dmnkgl

Tego tu jeszcze chyba nie było :)

@Radosław Bardzo się cieszę i trzymam kciuki za rychłe efekty tej inspiracji :) Pozdrawiam

Tak chyba w tym klimacie wyszło:

@ozzy9509 Wykonanie fantastyczne, ale treść za @ais Pozdrawiam

@Franek K Zaćmiony ma nawiązywać do całego mroku jaki metaforycznie otaczał postać Tomka. Też myślałam nad ,,zniewolonym", ale moim zdaniem nie oddaje to w pełni głębi problemu- tzn. zaćmiony wskazuje na konsekwencje przebywania w mroku, a zniewolony, że mrok jest czymś złym. Kolorowy jeszcze przemyślę ;) Za cały komentarz pięknie dziękuję. @Marcin Krzysica Nikt się nie spodziewa hiszpańskiej inkwizycji! Tutaj nie została wpuszczona, gdyż zepsułaby wspominkowy klimat. Na pewno wpadnie innym razem ;) @ais Bez przesady Pani AIS, aczkolwiek dziękuję za uznanie :) @fregamo tragedia @VaruVaeri U mnie z kolei ostatnio Chopin, czyli raczej klimaty ojca niż syna. Wiele można byłoby o nich pisać i wiele napisano. Wiele (na szczęście) zostało materiałów, wraz z tym najważniejszym dla mnie, który z resztą wstawiłem pod wierszem. Kto na nim jest? Człowiek do końca oddany muzyce i sprawiający, że ktoś inny może w niej odkryć drugie dno (jak to często się działo z jego audycjami z wierszami Edgara Poe). @Waldemar_Talar_Talar @a...a @Dag Dziękuję za wizytę :) Pozdrawiam

Gdyby ktoś szukał audycji Tomka, to proponuję szukać tu: https://tbmp3.pl/

Jego królestwo sięgało od zmroku Po czerń najgłębszą nieprzespanej nocy. Czarodziej sztuki, powiernik jej mocy, Pan wyobraźni, nastroju i mroku. Narodzon w cieniu, rozkwitnął w ciemności I w niej zamieszkał, jak król bez korony. Lecz jego umysł stał się tam zaćmiony- Klątwą zwątpienia, cierpienia, żałości. Dawno przemknęły wskazówki zegara Nieubłagane jak świt, jak dzień nowy. Lecz wschód się zdaje jakoś nazbyt płowy, Piosenka nowa mniej piękna niż stara. Piosenka nowa zdaje się wręcz jękiem Gdy ją przedłożyć muzom Nosferatu. Dziś z innych krain przygląda się światu Kapłan muzyki zjednoczony z dźwiękiem.

@w kropki bordo Ależ proszę :) Ani słowa o jesieni, a jednak czuć z tego wiersza jesień na kilometr. Bardzo ładnie ci to wyszło Pozdrawiam

@Franek K Kim jest Bronka, jeśli można wiedzieć?

@Franek K Dziwię się, że dopiero teraz ktoś o tym wspomniał ;) Dobór formy był podyktowany oczywiście rymem, natomiast uważam, że się i tak trzyma. Wystarczy uznać drobne przekłamanie, że kukułka jest mało świadoma co do tego co się dzieje z jej jajkami (po prostu z niej jakiś roztrzepany podlotek ;)). W takim ujęciu ,,jaja same się kukułce rozchodzą". Kupujesz ;)? Pozdrawiam

@Karol Żandarski I pięknie :) Szkoda tylko, że taki przekaz nie doczekał się nieco ładniejszej formy. Wiersz jest nierówny, ale jednocześnie zdecydowałeś się na rymy, czyli narzędzie rytmizacyjne- w efekcie wiersz wydaje się niechlujny. Na twoim miejscu albo pozmieniałbym końcówki, żeby się nie rymowały, albo dokonał drastycznych zmian w środkach wersów. Oczywiście to twój wiersz, ale sądzę, że takie poprawki wyjdą mu na dobre. Szalom!

@lena2_ Delikatne, śpiewne, z solidną treścią, która jednak musiała otrzymać dwa razy więcej miejsca niż zazwyczaj ;) Nic dziwnego, trudno tylko przelecieć się po temacie, jeśli dotyka kogoś takiego jak ks.Twardowski. Pozdrawiam

@Oxyvia Na pewno nie przemocą. Jestem zdania, że jeżeli cokolwiek chcemy zmieniać to powinniśmy zacząć od siebie :) W tym wypadku należy się radykalnie odciąć i przeprosić za liczne prowokacje mające miejsce na przestrzeni paru ostatnich lat. Dlaczego to istotne? Poparcie społeczne dla wprowadzenia związków partnerskich systematycznie rosło, do czasu tych, mówiąc eufemistycznie, incydentów. Przyczyniało się do tego wielu działaczy, ale i zwykłych ludzi, którzy zaczęli wychodzić z szafy, jak miało to choćby miejsce przy okazji zeszłorocznej wypowiedzi p.Pawłowicz: ,,A czy potraficie wbić gwóźdź w ścianę? A czy potraficie skręcić półkę na książki?...". Taka praca u podstaw jest niezwykle ważna, ponieważ zmienia odbiór całej społeczności lgbt. Jej wizerunek przedstawiany na, przykładowo, paradach równości jest często obsceniczny i wulgarny. Jaki jest tego przekaz? Jesteśmy innymi ludźmi, akceptujcie to, wy... . Czy nie lepiej byłoby zamiast tego eksponować podobieństwa niż różnice? Przyznam, że nie rozumiem tego zarzutu. W parlamencie znajduje się przecież Lewica, która ma związki partnerskie wpisane w program wyborczy. Wystarczy wpisać w polskim youtubie ,,lgbt" żeby zobaczyć, że temat jest jak najbardziej w debacie publicznej obecny. Duże media takie jak gazeta wyborcza, czy tvn też go nie unikają. Takie pytanie: czy sprowadzanie obecnej sytuacji do Holokaustu nie ubliża Żydom? Moim zdaniem tak. Z tego co wiem, w polskim prawie nie ma podziału na paragrafy dla homo i paragrafy dla hetero ;) A tak na poważnie, uważam, że każdy powinien mieć prawo żyć jak chce, o ile bierze odpowiedzialność za konsekwencje swoich czynów i nie narusza cudzej wolności. Pozdrawiam serdecznie

@Tomasz Kucina Oj nie! Nie do szuflady! Jeszcze tam twoja twórczość bezpowrotnie utknie i co wtedy będzie? Jeśli masz problem z komentarzami, to zawsze możesz na nie po prostu nie odpowiadać. Zawsze pisząc przez internet mam wrażenie, że brakuje mi jakiegoś łącza w komunikacji, które jednak istnieje w rozmowach na żywo. Może to właśnie przez nie trudno jest ci zrozumieć komentarze? Pozdrawiam

@lena2_ Śliczne :) Może tylko bym dodał przecinek przed ,,jak kiedyś", ale to już kosmetyka. Pozdrawiam

@Oxyvia Ja też bardzo lubię jak rozumiem co czytam :) @WarszawiAnka Dla chcącego nic trudnego- pięć minut tu, pięć minut tam i zaraz... już! zeszycik mam ;) @Waldemar_Talar_Talar Jeszcze wielu takich w pełni zapisanych brudnopisów życzę, Waldemarze! @Tomasz Kucina W takim razie jestem tym, który na tym został (i zamierzam jeszcze długo być) ;) Dziękuję za wizytę i pozdrawiam @opal Bardzo mi przykro. Alzheimer to okropna choroba, poświęciłem jej swój pierwszy świadomy wiersz: ,,...Wyszedłeś dziś z domu. Nie pamiętasz domu. Powiedziałeś- żegnaj!- ale nie wiesz komu. Nazwiska zniknęły w życia twego zimie I nie wiesz już nawet jak sam masz na imię..." Pokrzepia mnie myśl, że taki notatnik ma siłę odpędzić chorobę chociaż na chwilę, a właściwie ściągnąć kogoś z powrotem. Pozdrawiam serdecznie

@Oxyvia Witam, wspólny wróg należy do czynników najsilniej jednoczących grupę. Fantastycznie obrazuje to casus Solidarności, albo Polski Podziemnej. Co jeśli jednak tego wroga nie ma, społeczeństwo się rozsypuje i zaczyna się nim trudniej rządzić? W wierszu mamy do czynienia z niezbyt subtelnym, a wręcz przesadzonym wizerunkiem partii rządzącej. Jest to grupa dogłębnie cyniczna i bezwzględna w dążeniu do krótkoterminowych korzyści politycznych. Nie cofnie się przed poświęceniem środowisk lgbt, okrzykując ich tytułowym wspólnym wrogiem. O ironio sam wiersz dokonuje czegoś bardzo podobnego. Demonizuje jedną stronę konfliktu politycznego (licentia poetica, wiem) i to właśnie ta grupa ostatecznie okazuje się ,,wspólnym wrogiem". Nie podoba mi się postępująca polaryzacja Polski. Bardzo mi się nie podoba. Jest mi wstyd za ludzi pokroju Margot i tych od socjalistów na drzewach. Obecny sprzeciw społeczny wobec postulatów lgbt jest mocno wykorzystany przez PIS, to fakt, ale nie przez niego wywołany. Winni są głównie aktywiści, którzy zamiast działań w stylu Lutera Kinga, na przestrzeni paru ostatnich lat dokonywali serii profanacji symboli ważnych dla naszego (cały czas głównie konserwatywnego) społeczeństwa. Tutaj mój apel- zamiast stawiać barykady, stawiajmy na dialog, jak przystało na cywilizowanych ludzi :) Pozdrawiam serdecznie

@Kot Celowo wybrana strona, ot cały sekret. (Oczywiście tak wybrana, żeby zmieścić Mickiewicza;)) Może warto powoli zacząć? Kiedy leży bezczynnie to trochę tak jakby się marnował, a pisanie ręczne może sprawić naprawdę wiele przyjemności, nawet pomimo popełnianych błędów :) Pozdrawiam

@Marek.zak1 No dobrze, archaiczne ;) @Luule Wyedytowane, problem moim zdaniem zlikwidowany :) Pozdrawiam

@Marek.zak1 Historyczne to jest ,,kajet" właśnie ;) @Luule I kicha, zależało mi właśnie, żeby patosu uniknąć- to w końcu tylko jeden zeszycik, a nie jakiś potężny wolumin, który zmieni świat. Czyli do przeróbki ;) Najwspanialsze jest właśnie, gdy takie rękopisy krążą w rodzinie. Kolega ma wiekie szczęście :) @iwonaroma Więc nie powielajmy tego schematu i o to słowo dbajmy :) Pozdrawiam i dziękuję za wizytę

Mam czarny zeszyt w skórzanej oprawie. Chowam w nim wiersze, piosenki i myśli, Audycje, sceny, co tylko się przyśni, W nadziei, że gdzieś go komuś zostawię. Oddać rękopis, to jak oddać duszę. Każdą literę kreśląc wiecznym piórem Zna się na wylot papieru fakturę, Kształt, kolor, zapach i garby wybrzuszeń. Lecz trzymać słowo bezczynnie na półce, Tego poeta wytrzymać nie zdoła. Słowo żyć musi i krążyć dokoła, Wpadać do głowy jak jaja kukułce. Więc rozstaniemy się kiedyś z zeszytem, Nic nie trwa wiecznie na świecie niestety. Ale niech jeszcze szeleszczą wersety, Słów barwne wstęgi mym pismem podszyte.

@WarszawiAnka Merci bien :) @Tomasz Kucina Klimat katastroficzny? Rozumiem, że poświęcam dużo miejsca opisowi przepaści, ale stanowić ma tu ona raczej symboliczne ukazanie przeciwności w dążeniu do celu. Rada jest prosta- rób dalej swoje i daj z siebie wszystko ;) Pozdrawiam

@Tomasz Kucina Powiem, że te pęciny znacznie bardziej mi się podobają, ale to już od szanownego autora zależy ostateczna forma dzieła :) Pozdrawiam

@Tomasz Kucina A dałbym głowę, że serduszko dawałem- jednak nie ;) W całym tekście chyba tylko ten ,,batyskaf" mi ostrzej zgrzytnął, ale całościowo wiersz prezentuje się zacnie. Bardzo lubię twoje ,,rymowanki", choć są niewątpliwie trudniejsze do zmieszczenia w nich zamierzonej treści. Pozdrawiam

@WarszawiAnka Takie skojarzenie ;) Pozdrawiam