Pan Ropuch

@lich_o Grywasz w szachy? :D Jak już to gdzieś napisałem, ateizm sam w sobie jest spoko - rozumiem i szanuję - koniec kropka. Co innego już jest z ateizmem walczącym, który walczy z prawie każdą wiarą i prawie każdym kościołem, wszystkimi dopuszczalnymi środkami. To niestety budzi mój niepokój i coraz mniej umiarkowany sprzeciw. Pozdrawiam również! Pan Ropuch

@Grynszpani Ogólnie trudno nie wierzyć w nic ;) Fajnie, że wpadłaś. Pozdrawiam! Pan Ropuch

@Konrad Koper Dziękuję w nic bardziej jak banał nie celowałem... można by jeszcze prościej czy wierzysz w coś... ja wierzę w nic Pan Ropuch

wierzysz... nie wierzę w miłość... nie w duszę... nie w byty astralne nie ze wszystkich swych nie wiar w co nie wierzysz najbardziej... najbardziej nie wierzę w Boga

@Rastu Z pewnością. Co sprawia że nim się stajesz, co sprawia, że nim już jesteś? To mnie zastanawia :) Pan Ropuch

Jest kontrowersja na koniec i tym razem bez zbędnych wulgaryzmów, a tak jakby lekko wulgarnie i zaczepnie. Jest w tym pomysł tego nie neguję nawet partycypuję, dostrzegam też tęsknotę za Artomiukiem ;) Pan Ropuch

@lich_o Jesteś pierwszą osobą, która komentuje po korekcie. Bardzo delikatnie pozamieniałem szyk wyrazów w wersach kończących. Dzięks za odwiedziny i sercucho! a co do panta rei “no man ever steps in the same river twice, for it's not the same river and he's not the same man.” What can I say? I agree one hundred percent ;) Pan Ropuch

@Tomasz Kucina Zdecydowanie dialog z kimś bądź czymś co pomieszkuje tam w środku. Dzięki za komentarz i serducho! Ciasto może i nie z najlepszej mąki, ale może przyjdzie nam się przełamać z niego chlebem. Pan Ropuch @Jacek_Suchowicz Dry Jack pomyślimy zobaczymy. Dzięks za słówko z rymem. Pan Ropuch @beta_b Dzięki Beta, fajnie, że wpadłaś, serce zostawiłaś i się słowem pobawiłaś;) Do miłego! Pan Ropuch @iwonaroma Czasem samo szukać tego czegoś to już wiele! Pan Ropuch

czy byłbym poetą, gdybym pisał co dzień dzielił to na strofy wierszem - nie, nie byłbyś nim wtedy jeszcze... czy byłbym poetą, gdybym w każdym jednym wersie pięknie jedną myśl pomieścił - nie i to by nie wystarczyło wciąż... a gdybym sylabicznie z rymem i średniówką linijkę za linijką poukładał tak, że poklask sam się znalazł - i tym razem, by poetą cię wołano to za mało... cóż więc więcej, cóż mnie począć by poetą stać się przecie, powiesz wreszcie - znaleźć w sobie duszę serce rozum - tyle - nie za wiele...

@Gosława Skończone :D

@Gosława teraz już wygląda ładnie i rustykalnie z tymi plamami, niektórzy płacą ciężkie pieniądze właśnie za taki wygląd ;) Pan Ropuch

@Gosława ja już kończę na szczęście już zostało mi tylko deski na balkonie pomalować olejem, dwie warstwy i po krzyku :D Domyślam się, że z komodą jest zabawa na 102! :D Pan Ropuch ^ zdjęcie przed całym odświeżaniem :P

@Gosława prędzej ja muszkę ;P w sumie mam już upatrzoną, jak to się mówi po męsku - przecież sam do remontu siebie nie zagoniłem ;) Pan Ropuch

@Gosława oj tak język też nie od parady więc może i nim się wspomogę ;P Pan Ropuch

@Gosława Pożyjemy zobaczymy, ja bym jednak kurczowo trzymał sie myśli, że ten najlepszy wiersz wciąż przede mną ;) Ja przynajmniej się jej trzymam wszystkimi swoimi odnogami ;P Pan Ropuch

@Gosława To wróci, sama zobaczysz! Długo woda oceanu z tej właściwej fali, co uderzyła z impetem o brzeg wraca by uderzyć tak samo w ten po przeciwnej stronie ;) Pozdrawiam :D Pan Ropuch

@Gosława napisałabyś jakiś wiersz w końcu ;) Pan Ropuch

@Tomasz Kucina no to jeszcze jedna ;) Pan Ropuch

Czy to nam się podoba czy nie - analogowy człowiek odchodzi w zapomnienie, jak mawiał świętej pamięci S. Lem możemy się buntować, nie zgadzać, ale tej machiny postępu nie da się zatrzymać jest to proces całkowicie naturalny. Pan Ropuch

@beta_b A ja tym razem nie dołączę się do pochwał, nie widzę nic w nich mitologicznego tj. samobójcach. Odwaga pewnie i tak zaś same okoliczności i konsekwencje już nie. Byłem swego czasu na szczęście lekko spóźnionym świadkiem samospalenia, w lasanku pięć metrów od placu zabaw, skąd dwóch ojców ruszyło by koszulkami ugasić ów jegomościa. Ciepłe letnie popołudnie. Przechodziłem obok, początkowo widząc dwa cienie i słysząc przeraźliwe agonalne oddechy myślałem, że dokonał się mord - dosłownie i w przenośni. Przemogłem w sobie chwilę niepewności i ruszyłem w kierunku tych panów i tych strasznych odgłosów. Widok był co najmniej wstrząsający, na miejsce przyjechało 5 radiowozów policyjnych, jeden para medyk, jedna karetka, straż pożarna po czym przyleciał helikopter medyczny. To była trzecia bądź czwarta skuteczna tym razem próba samobójcza tego pana, po tym akcie rozpaczy z jego strony i akcie bohaterskim z drugiej, przyszło mu się jeszcze męczyć kolejne 9 godzin. Co do skoczków też mam bardzo odrębne zdanie, pewnie po tym jak jeden z nich spadł na młodą kobietę siedem lat temu w Warszawie przykuwając ją do wózka, takich przypadków było znacznie więcej wystarczy poszukać. Paradoksalnie do treści wiersza, ta Pani z tego reportażu stała się najprawdziwszym Ikarem ;) Pan Ropuch

@AOU Albo albo ;)

@Tomasz Kucina Oj nie! przegapilem szansę na małą bitkę na portalu, a nie bez przyczyny mój śluz jest nieprzyjemny i jadowity tak, że nawet wąż po mnie połknięciu zwraca z poworotem nienaruszonego ;) Ciekawość kazałaby zapytać, któż to znowu się tak wygłupił, ale na szczęście zdecydowanie większe jej pokłady dotyczą wiersza Tomka. Wiersz jak zwykle trzyma poziom w kategorii Crème de la crème. Pan Ropuch

@Tomasz Kucina Na dobre czytanie zawsze znajdę czas Tomku. Będę się do Ciebie uśmiechał bo chciałbym założyć konto na wordpressie i nie ukrywam, że nie jest to takie łatwe i oczywiste dla mnie ;) Widziałem, że rzuciłeś się tam w twórczy wir po dwa wiersze na dzień fiu fiu fiu :D Chciałbym mieć więcej czasu na ich czytanie, ale póki co moja Połowica zagoniła mnie do remontu:DDD Pozdrawiam i dobrze że jesteś!! Podnosisz wartość tego portalu, wiem co mówię. Pan Ropuch

@AOU a co mnie tam, na grafomonie gram :) Pan Ropuch

@Domanski Popraw tego wzroda bo zostaniesz posądzony o ironię wielką ;) Pan Ropuch