Pan Ropuch

a może by tak przełamać schemat napisać trzynastozgłoskowy poemat na trzy czwarte metrum gra ćwiartkę dopijmy dopita policzysz sylab miarkę policzę i co nie trzymam kap kap kap woda ucieka z kranu spokojnie tak tak bełkot nie wróć straszliwy bełkot gramofomana od nowa trzy dwa jeden start a może by tak przełamać życiowy schemat usiąść począć trzynastozgłoskowy poemat na moment złapać rezon i podtrzymać fason a niech to szlag rozbiłem ten pieprzony wazon gramofon wciąż gra te gramofomańskie myśli a może by tak...

przyjdzie i chwilę jeszcze znaków wiosny szukając każdy aspekt rozumiesz rewersiada tu się zdarza gdy czytasz zapisany sens praktyczny ciągle a bezsmakowe myśli masz tu początek jest końcem

lubię prezesa jego głos mnie uspokaja do tego stopnia że łapię się na myśli szkoda że nie nagrywa audiobuków lubię prezesa i jego troskę specjalną o naród o miasto miasteczko i wioskę każdy może być nią uwzględniony lubię prezesa nic innego mi nie pozostało widząc jak silne budzi emocje chciałbym mu powiedzieć wszystko będzie dobrze i poczochrać jego kota

@Franek K No i już mi się marzy sen nocy letniej albo jakieś opowieści o poszukiwaczach złotego runa czy kwiatu paproci.. Przyjmnie i delikatnie wychodzi więc na to że zrobiłeś to subtelnie :P albo z wprawą spiłeś nektar zapomnienia.. Pozdrawiam Pan Ropuch

@beta_b @Franek K @duszka Są takie dni i są takie sny oraz kiepsko przespane noce.. później człowiek wstaje od najbardziej na lewo wysuniętego palca u lewej stopy i jeszcze do głowy przychodzi mu pomysł by wziąć się za pisanie - tak wygląda ropusza bezsilność i udręka.. ale już wracam nie dam się tak łatwo zgorzknieniu i goryczy.. Dziękuję Wam Drodzy Orgowcy!! Pozdrawiam Pan Ropuch

czytasz wersy o które ostrzyć można noże już wiesz że do stołu przyszli poeci Osiecka Herbert Waits Bukowski.. siwo gwarno wódka paruje ze szklanic nie o warsztat tu chodzi nie o ciepienie i nie o nałogi prędzej wskoczenie na jedne tory skrzypi skrzy rzęzi nieważne jedzie nie palisz nie pijesz nie jesz mięsa równie dobrze nie piszesz nie żyjesz przynajmniej pouprzedzaj znaki cieknące krany we śnie to nic innego jak wyparowywujące zaufanie do siebie samego

@Franek K Super że podpisane jak widać współpraca się opłaca. Efekt niezapomniany. Teraz tylko życzę nam więcej i więcej takich komityw na tym portalu. @dot. Pozdrawiam autorkę rysunku! Pan Ropuch

@Franek K Cudo miód malina! Pozwolę sobie na ogromną prywatę Franku kochany, ciągle jestem bezdzietny, co w końcu może się niebawem zmienić(wiosną przecież przylatują bociany ;) Pisz te swoje rymowanki, pisz je tak dobrze jak to już czynisz, żadne Juliany i Brzechwy ich nie zastąpią co najwyżej wszystkie razem się uzupełnią, dopełnią. Jest w nich moc, urok i MAGIA! = ENERGIA zwrotno-krążąca. A los Mamonia to ja wezmę na swoje bareczki. ps. kto jest autorką(rem) rysynku?? Pozdrawiam Pan Ropuch

@Franek K Chyba myślami Ciebie przywiodłem bo właśnie szedłem do Twojego pokoju i Twojej kolejnej wspaniałej rymowanki o Kapuśniaczku! :DDD Pozdrawiam Pan Ropuch

natura w nosie ma konta oszczędnościowe ani kredyty czy giełdy jej w głowie w jazzgocie szumów dźwięków stukotów wody nieba i drzewa wiruje pożera piękno jak pasibrzuch wiesz to i ty że nie próżnuje bez przeżuwania łapczywie a potem jak ona potrafi rozpasa się pęka wybucha krzyczy zgiełkiem a może śpiewa jedno na pewno a miarkuj szybko wszyscy z niej mamy tylko pięć stopni w górę do jedenastu w dół i już konamy

@huzarc Poszły konie po betonie!!! Sztuką jest kupić mnie erotykiem, tu zbyt łatwo o przesadę, skuchę, źle położony akcent itd. etc. Tobie się udało zrobić to wybornie, skrojony jak trza! Pozdrawiam Pan Ropuch

@Rafał Kamiński Jeszcze na tą klatkę schodową nieraz zajrzę popatrzę podumam. Zapewniam nie obiecuję :) Pozdrawiam Pan Ropuch

@Waldemar_Talar_Talar Uwielbiam Pana czytać Panie Waldku! Spieszę się Panu to zakomunikować jak dla mnie sam tytuł ma tyle mocy i prawdy że już wystarcza. ps. jest na początku mała literówka "stone" - chyba chodzi o stronę :) Pozdrawiam serdecznie Pan Ropuch

@beta_b to i Pan Ropuch podłubie sobie ;) Czasami mówimy za dużo, za głośno, za trudno, nieskładnie gdy serce układa wyrazy: uczucie nie parzy też i nie kradnie Czasami mówimy za dużo, za trudno i zbyt nieskładnie gdy serce układa wyrazy jest w sam raz nigdy przesadnie Pozdrawiam Pan Ropuch

@Lidia Maria Concertina Już pewnie z naście lat nie trawię i nie znoszę słowa skomplikowane w relacji związku realizujących i swoje potrzeby intymne :) Najbardziej nie znoszę wtedy gdy jest wypowiadane z dumą i satysfakcją oraz chlubą :D Dla mnie jak związek jest w stanie skomplikowanym to tak jakby sam się już prosił o biedę. Dlatego uknułem już dawno temu receptę na tą bolączkę i każdemu życzyłem jak najwięcej banału w uczuciach, miłości, przyjaźni itd. etc. Dziś już zauważam, że i to moje podejście ulega w końcu zmianie i rodzi się nowe. Z czasem je nazwę. Jeszcze chwilę to potrwa. Pozdrawiam Pan Ropuch

@iwonaroma Brzydko brzydko - kajam się! chciałem przejść sprytną klamrą i połączyć ten ciąg myśli i zdarzeń stąd poetyczka ... miałem nawet zmienić by nie dostać za wczasu po uszach, ale uznałem, że te prawdziwe poetki tylko wzruszą ramionami, być może uśmiechną się pod nosem i przejdą momentalnie nad tym do porządku dziennego :D Pozdrawiam Najprawdziwszy Pan Ropuch

@Gosława Bieganie po równoważni to już i dla mnie zbyt progresywne :DDD Sam bym tego nie chciał zrobić więc i nikomu bym tego nie zadał :DDD Ja uwielbiam pracę nad lękami a) potrzeba czasu i cierpliwości b) ta satysfakcja z przełamywania jest czymś niesamowicie motywującym jest wręcz namacalną uwalniającą się energią czymś co przez moment jest i postanawia się (:D) współdzielne Pozdrawiam i uciekam Pan Ropuch

@opal ^Dużo pisania za co DZIĘKUJĘ! Obiecuję, że sukcesywie będę wynajdywał czas i wracał do każdego TWOJEGO słowa, komentarza i po kolei się do nich odnosił :DDD Cierpliwości! :DDD Ja jestem tutaj zawsze, nad czym ubolewam - mega niespójnym przelotem. Cieszę się na TWÓJ komentarz! Szczery, na wskroś wnikliwy i jak dla mnie dający mnóstwo energii i ciepła! Wiersz jest ważnym zapisem pewnych obserwacji, starań, utrapień i błogosławieństw :) ...Czasem znajdujesz siebie samego w kropce i myślisz - z tego nie ma już wyjścia... po czym okazuje się, że tą właśnie kropką możesz postawić siebia na "I"... :DDD Pozdrawiam i kłaniam się! Pan Ropuch

@Tomasz Kucina AWFowcy czy też AWFiacy są wszędzie czyt. Magistrzy od Fikołków :D ;) ;) Tu na portalu z czego mi wiadomo jest nas conajmniej dwóch. Ciekawostka znani AWFiacy: M.Daniec, M. Rodowicz, Z. Hajzer, Z. Laskowik, R. Brzozowski itd. etc. :D @Gosława Tak akcent jest na odskocznię (sam naskok i wybicie są kluczowe, ale też kojąco, uwalniająco niezbędne :DDD ja z gimanstyki też nie jestem nie byłem i nie będę nigdy orłem. Na czwórkę wystarczy wskoczyć na kozła lub skrzynię (choćby na kolana) wstać i zeskoczyć. To nie jest tylko kwestia wykonania i sztuki, to jest może czasem i przede wszystkim kwestia próbowania i przełamywania (lęków, blokad, siebie samego) - najłatwiej jest nie spróbować i nie zrobić nic... @beta_b Tak Beciu tu była czysta zabawa konwencją punktem wyjścia było: Na portalu poetycznym i samo jakoś się zawoalowało tu można podstawić dużo więcej Ps. Czas zapromować tego Pana, trochę niezbyt najlepszy obraz WF-iaka w nim się przebija, ale i tacy się zdarzają. Piosenka zaś MIÓD i MALINA! Pozdrawiam Pan Ropuch

w sali gimnastycznej plansza układ ćwiczeń wolnych wstążka piłka szpagat drążki żerdzie batut koń z łękami jest tam skrzynia i odskocznia gimnastyka to podstawa ciało w ruchu tak dostojne pięknem nieskończone zrobić świecę tu wypada piramidy ludzkie postawione zawrót głowy jest już bliski wymyk rundak fiflak salto przewrót wiedz że zawsze warto byle mieć do tego głowę gimnastyczka i gimnastyk poetyczka i poeta jest tu spokój i odskocznia >> Pan Ropuch powróci z wierszem wirowanie kiedy? - jak przestanie mu się kręcić w głowie i się napisze :)

@opal Niestety nie mam ani gotowej ani nawet nie pokuszę się o wymyśloną odpowiedź a propos jakie zwiąki są najlepsze jakie są właściwe czy po prostu dobre. Z pewnością nie ja też będę autorem przewodnika po takowych. :) ;) Na mój chłopski rozum - syndrom uciekającej panny młodej i syndrom sztokholmski jest coraz bardziej dzielony na obie płcie, wychodzi mi na to, bez zbędnego uświatopoglądowania że to wszystko się zaciera, miesza i wypłaszcza :D Jestem spokojny jestem zadziwiająco spokojny :) @dot. Rozgryzłaś praktycznie każdy aspekt! Brawo! Emil :) :) :) z drewutni :DDD ps. W gilbercie Grapie, Leoś moim skroknyn zdaniem zagrał już wtedy na Oskara. @beta_b Przywłaszczaj przywłaszczaj, do woli! @Gosława Cieszę się, że się spodobał! @huzarc Fajnie że zawsze znajdujesz czas na czytanie, serca i komentarze! Piona! @duszka Twój nick to nie przypadek, każdy o tym tutaj już to wie! Dziękuję i kłaniam się oraz pozdrawiam Pan Ropuch :)

aniu z zielonego wzgórza nigdy nie rozumiałem twoich rozterek zupełnie byłaś mi obojętna wolałem siedzieć w drewutni strugać za karę samotnością byleby nie oglądać się za tobą pudrowe pastelowe lukrowe love później z tych moich ucieczek wielce przemyślanych wpadłem pod rynnę jak śliwka w kompot ach cóż za pestka poszła w pięty jak ostroga kowbojska i przypomina ta ania ze wzgórza zielonego mogła być to ta jedna niepowtarzalna jedyna

@beta_b Żyj i twórz! Jedno drugiego nie wyklucza. Życie jest najbardziej spektakularne to jest takie nagromadzenie energii i jej nieustająca kanonada, wielu się na nie porywało i porywa ciągle z mizernym skutkiem. Pozdrawiam Pan Ropuch

Jest to pierwszy wiersz którego nauczyłem się na pamięć tutaj na portalu i wszystkim polecam by też tak zrobili przynajmniej jeden wiersz wybranego autora. Smakuje wybornie! Pozdrawiam Pan Ropuch