Pan Ropuch

@Gosława Bieganie po równoważni to już i dla mnie zbyt progresywne :DDD Sam bym tego nie chciał zrobić więc i nikomu bym tego nie zadał :DDD Ja uwielbiam pracę nad lękami a) potrzeba czasu i cierpliwości b) ta satysfakcja z przełamywania jest czymś niesamowicie motywującym jest wręcz namacalną uwalniającą się energią czymś co przez moment jest i postanawia się (:D) współdzielne Pozdrawiam i uciekam Pan Ropuch

@opal ^Dużo pisania za co DZIĘKUJĘ! Obiecuję, że sukcesywie będę wynajdywał czas i wracał do każdego TWOJEGO słowa, komentarza i po kolei się do nich odnosił :DDD Cierpliwości! :DDD Ja jestem tutaj zawsze, nad czym ubolewam - mega niespójnym przelotem. Cieszę się na TWÓJ komentarz! Szczery, na wskroś wnikliwy i jak dla mnie dający mnóstwo energii i ciepła! Wiersz jest ważnym zapisem pewnych obserwacji, starań, utrapień i błogosławieństw :) ...Czasem znajdujesz siebie samego w kropce i myślisz - z tego nie ma już wyjścia... po czym okazuje się, że tą właśnie kropką możesz postawić siebia na "I"... :DDD Pozdrawiam i kłaniam się! Pan Ropuch

@Tomasz Kucina AWFowcy czy też AWFiacy są wszędzie czyt. Magistrzy od Fikołków :D ;) ;) Tu na portalu z czego mi wiadomo jest nas conajmniej dwóch. Ciekawostka znani AWFiacy: M.Daniec, M. Rodowicz, Z. Hajzer, Z. Laskowik, R. Brzozowski itd. etc. :D @Gosława Tak akcent jest na odskocznię (sam naskok i wybicie są kluczowe, ale też kojąco, uwalniająco niezbędne :DDD ja z gimanstyki też nie jestem nie byłem i nie będę nigdy orłem. Na czwórkę wystarczy wskoczyć na kozła lub skrzynię (choćby na kolana) wstać i zeskoczyć. To nie jest tylko kwestia wykonania i sztuki, to jest może czasem i przede wszystkim kwestia próbowania i przełamywania (lęków, blokad, siebie samego) - najłatwiej jest nie spróbować i nie zrobić nic... @beta_b Tak Beciu tu była czysta zabawa konwencją punktem wyjścia było: Na portalu poetycznym i samo jakoś się zawoalowało tu można podstawić dużo więcej Ps. Czas zapromować tego Pana, trochę niezbyt najlepszy obraz WF-iaka w nim się przebija, ale i tacy się zdarzają. Piosenka zaś MIÓD i MALINA! Pozdrawiam Pan Ropuch

w sali gimnastycznej plansza układ ćwiczeń wolnych wstążka piłka szpagat drążki żerdzie batut koń z łękami jest tam skrzynia i odskocznia gimnastyka to podstawa ciało w ruchu tak dostojne pięknem nieskończone zrobić świecę tu wypada piramidy ludzkie postawione zawrót głowy jest już bliski wymyk rundak fiflak salto przewrót wiedz że zawsze warto byle mieć do tego głowę gimnastyczka i gimnastyk poetyczka i poeta jest tu spokój i odskocznia >> Pan Ropuch powróci z wierszem wirowanie kiedy? - jak przestanie mu się kręcić w głowie i się napisze :)

@opal Niestety nie mam ani gotowej ani nawet nie pokuszę się o wymyśloną odpowiedź a propos jakie zwiąki są najlepsze jakie są właściwe czy po prostu dobre. Z pewnością nie ja też będę autorem przewodnika po takowych. :) ;) Na mój chłopski rozum - syndrom uciekającej panny młodej i syndrom sztokholmski jest coraz bardziej dzielony na obie płcie, wychodzi mi na to, bez zbędnego uświatopoglądowania że to wszystko się zaciera, miesza i wypłaszcza :D Jestem spokojny jestem zadziwiająco spokojny :) @dot. Rozgryzłaś praktycznie każdy aspekt! Brawo! Emil :) :) :) z drewutni :DDD ps. W gilbercie Grapie, Leoś moim skroknyn zdaniem zagrał już wtedy na Oskara. @beta_b Przywłaszczaj przywłaszczaj, do woli! @Gosława Cieszę się, że się spodobał! @huzarc Fajnie że zawsze znajdujesz czas na czytanie, serca i komentarze! Piona! @duszka Twój nick to nie przypadek, każdy o tym tutaj już to wie! Dziękuję i kłaniam się oraz pozdrawiam Pan Ropuch :)

aniu z zielonego wzgórza nigdy nie rozumiałem twoich rozterek zupełnie byłaś mi obojętna wolałem siedzieć w drewutni strugać za karę samotnością byleby nie oglądać się za tobą pudrowe pastelowe lukrowe love później z tych moich ucieczek wielce przemyślanych wpadłem pod rynnę jak śliwka w kompot ach cóż za pestka poszła w pięty jak ostroga kowbojska i przypomina ta ania ze wzgórza zielonego mogła być to ta jedna niepowtarzalna jedyna

@beta_b Żyj i twórz! Jedno drugiego nie wyklucza. Życie jest najbardziej spektakularne to jest takie nagromadzenie energii i jej nieustająca kanonada, wielu się na nie porywało i porywa ciągle z mizernym skutkiem. Pozdrawiam Pan Ropuch

Jest to pierwszy wiersz którego nauczyłem się na pamięć tutaj na portalu i wszystkim polecam by też tak zrobili przynajmniej jeden wiersz wybranego autora. Smakuje wybornie! Pozdrawiam Pan Ropuch

@beta_b Pustynnienie Beciu to przecież lepiej być nie może!!! Ten stan jest większym popękaniem niż kora drzew, bardziej pragniesz wody niż kania dżdżu, jest to zdecydowanie dla Twórcy najpiękniejszy czas na formułowanie pięknych myśli... :DDD Ps. mi się podoba strasznie trafia w moje rewiry ostatnich przemyśleń i wycieczek, nawet nie wiesz ile tu dostrzegam swoich myśli :DDD Dlatego jestem ZDUMIONY! Telepatia czy co?! Pozdrawiam Pan Ropuch

@beta_b A ja tu sobie przycupnę na dłużej, poczytam, pobędę - będę się lampił aż mi oczy wyjdą na wierzch :DDD te koparki mi nie chcą jeszcze się przyjąć ale to za wcześnie na jakiekolwiek - propozycje ;) Ps. zamiast prawdziwym trwórcą czytam cudotwórcą :) a może jednak śmieciarek zamiast koparek? ;) :) Pozdrawiam Pan Ropuch

@Franek K Franku zrobione! Pozdrawiam Pan Ropuch

@Radosław kość niezgody może też być jabłkiem :) Bez względu na wynik zaopatrywanie ba posiadanie racji i przekonania trzeba zacząć od siebie. Skoro codziennie postanawiam się (być) lepszym każde niedociągnięcie, szwankowanie, niedopilnowanie jest czymś co muszę zwalczyć w sobie. Nie można usprawiedliwiać swojej niedoskonałości niedoskanałością drugiej osoby czy niedoskonałością relacji z nią. Walczę ze sobą może jak w końcu siebie pokonam zrozumiem, że walka z innymi nie ma najmniejszego sensu... ps. jak sam widzisz jeszcze nie mam klarownej odpowiedzi :DDD ale ciągle jestem w procesie... Pozdrawiam Pan Ropuch

nie każdy związek ma rację bytu nie każdy związek choć trwa jest fraz nieco logiczny próbuję upadam wstaję próbujemy docieramy się upadamy wstajemy w tym miejscu wydawać by się mogło że monotonia ciągłości spraw dokonanych jest niedoprecyzowanym niedokonaniem lecz zauważ tu wszystko odbywa się przeskokiem migawki aparatu życia ani monotonia ani ciągłość ani rutyna ja nie staję się my nie stajemy się czyż jest bardziej niedoprecyzowane pytanie niż czy stałeś się dzisiaj lepszym dzisiaj stawiam się lepszym dzisiaj stawiasz się lepsza dzisiaj postawiliśmy się czy też postanowiliśmy się lepsi

@w kropki bordo voilà! :D Pozdrawiam Pan Ropuch

@huzarc Żeby nie było żadnych niedomówień 13 to ode mnie :D :D :D teraz już można dawać kolejne. Ps. Dzisiaj nauczyłem się na pamięć(taki mój nowy portaloy czelendż - wiersza jednego z naszych Poetów co tu ukrywać Poetki :D Nawet nie wiesz jak się cieszę, że to nie byłeś Ty i ten wiersz tutaj :D :D :D Pozdrawiam Pan Ropuch

nie znam ani jednego wiersza na pamięć nie pamiętam ani jednej Twojej myśli to wszystko co między nami się wydarza to kwadrans a jakby tego było mało potrafimy milczeć godzinami postanawiam poprawę nauczę się wiersza kilku myśli wieczność o nas kość niezgody znajdź poszukaj jej w sobie

@opal Dziękuję za moc SERC! Dziękuję za komemtarze! Ale przede wszystkim dziękuję za Twoje wiersze! Pozdrawiam Pan Ropuch

@dot. Przepiękne! grodzisz się murem wlewasz beton stawiasz cegły w ciężkich drewnianych ramach zostawiasz lukę malutki prześwit chronisz się odkąd pamiętasz bo odkąd pamiętasz życie to wszystko w nim wybuchem nieustannie się mieni Pozdrawiam :) Pan Ropuch

@Franek K ten los ta chata to zdjęcie zupełnie tak jak z tą naszą tutaj sentymentalną profesją to jest - poezją. Światło i zieleń w tej izbie jedynie dowodzą, że pewne zjawiska są nadprzyrodzone i ponadczasowe. Nieprzemijalne! Zdjęcie jest prawdą i każdym innym, dowolnym środkiem stylistycznym. Pozdrawiam Pan Ropuch

patrzę na twarz codziennie odtwarzam a potwarz kochanie przepoczwarzam na dwoje meritum to my czarny kot czarny płot mrugasz zalotnie miło mi tak znów jutro generalne porządki

dzień dobry panie premierze dzisiaj tłitną pan sobie już przed umyciem zębów nie wierzę dzień dobry pani posłanko prywatne konto na insta a na nim zbyt kuse wdzianko na próżno nie polubię bo nie śledzę każdy kij ma dwa końce koniec fejsa wujka gugla i wszystkie te darmowe zające władzę trzeba przywrócić władzy koniecznie jej podmiotowość nie mogła przecież trwać wiecznie monetyzacja jest wartością bezwzględnie-nadrzędną w tym czasie ląduje wytrwałość w jeziorze opowie nam o życiu we rdzawym kolorze opowie nam też czy pierwiastki z piasku napełnią kabzy czy też dodadzą blichtru i blasku

@Franek K i tak i nie chyba jest po prostu i aż zwykła, mająca swoje ramy to jest początek i koniec. Bodźce i wrażenia muszą rolerkosterować po życiowej sinusojdzie by zrozumieć różnicę i by redefiniować szczęście czy ot choćby sielankę na nowo, ponownie. PS. Dziękuję za uwagę WSZYSTKIM a teraz Pan Ropuch idzie pod zimny prysznic :) :) :) bo mu śluzówka wysycha :DDDDD Pozdrawiam serdecznie! Pan Ropuch

Słabym ja! więc i słabości mi się przytrafiają. Pracuję nad tym, studzę głowę i emocje, zbyt mało nas tutaj i zbyt mało wiemy o sobie by jeszcze tutaj sobie dogryzać. Ten mój pseudonim to za karę i w nagrodę jakim niestety bywam. Pozdrawiam Pan Ropuch

tekst przedni jak zawsze i pomyśleć, że to o samym skądinąd MMA. Myślę sobie, że ujęcie tematu znacznie rozszerza i uszlachetnia tą jakże niewdzięczną, choć być może konieczną profesję i sposób na życie. Igrzysk i chleba w tej kwestii nic się nie zmienia :D :D :D Pozdrawiam Pan Ropuch

podoba mi się ta konsekwencja w... tytule ;) czytam i zawsze w tym czytaniu potęguje się i wzbiera we mnie niepokój, nie wiem czemu mogę przypisać to moje odczuwanie po prostu tak mam i już. świat znika faluje czasem w bliskości ciepły nieuchwytny drżący bez obietnic to mi się podoba najbardziej. Pozdrawiam Pan Ropuch