Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

duszka

Mecenasi
  • Postów

    4 215
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    21

Treść opublikowana przez duszka

  1. @poezja.tanczy@Rafael Marius@Ewelina Dziękuję Wam i pozdrawiam :)
  2. @jaguar Tak, masz rację z tą "granicą"... Ta myśl uzupełnia wypowiedź tego wiersza - dziękuję! I cieszy mnie Twój pozytywny odbiór :) @iwonaroma Dziękuję Ci :)
  3. nie przepełniaj mnie sobą w tej świątyni po każdej nocy rodzi się nowy dzień coraz jaśniejszy
  4. @Waldemar_Talar_Talar Znalazłeś odbicie piękna naszego świata wewnętrznego w świecie zewnętrznym... Przez to staje się bardziej realny. Pozdrawiam :)
  5. @Pan Ropuch Odbieram Twój wiersz jako podzielony na dwie części - wypowiedzią i stylem... Przyznam, że pierwsza część (dwie pierwsze zwrotki) sprawia mi trudności w rozumieniu, chociaż działa, niepokoi moją pod- lub nie-świadomość. Druga część za to "otwiera się" i zachwyca zawartością, puentą i poezją :) Pozdrawiam.
  6. Piękny fragment w tym ciepłym wyznaniu :) Pozdrawiam.
  7. .. i (wbrew pozorom?) wymaga ono pewnej odwagi :) Dziękuję Ci za miłe słowa i plusiki :) Ładnie to brzmi :) Dziekuję! @Dragaz@Rafael Marius Miło mi :) Pozdrawiam!
  8. wychylać się z okna wypaść i nie wstać? wolę tańczyć od ściany do ściany wybiec za drzwi z miłości (tekst zainspirowany wierszem "Okno" napisanym przez Stary_Kredens. Dziekuję Ci :))
  9. @Quidem.art To jak objawy wieczności... Pozdrawiam :)
  10. @lovej Pasuje mi również do Twojego tekstu określenie "diagnoza miłości" - jako wyjątkowego, niezwykłego stanu. Pozdrawiam :)
  11. @andrew Słowa opisujące silną wiarę... Jednak zatrzymują i przekonuja mnie te mniej wygórowane i "utarte". Pozwól, że wyróżnię je: nie jestem na ziemi z przypadku (...) moje życie to nie Iluzja układanka atomów moje ciało jest mieszkaniem duszy (...) to ona mnie prowadzi do Ciebie (...) na mojej drodze pełnej upadków bywałem daleko od Ciebie ale nigdy nie zwątpiłem (...) Skierowane ku Bogu osobiste zapewnenia i podziękowania wynikają według mnie z tych fragmentów, "budzą" się samoczynnie i w domyśle. Pozdrawiam :)
  12. @sam Wgląda (od wieków) na to, że to bolesne powtarzanie jest konieczne, żeby niektórzy z nas rozpoznali, zrozumieli i zapamiętali błąd, dostrzegli objawiającą się prawdę i dokonali zwrotu w jej kierunku.. Wtedy "historię" napisałabym przez duże "H" :)
  13. @Stary_Kredens Przez okno można życie tylko "podglądać" i kochać tylko tęsknotą... Poczułam ból czytając, a więc znam to. Pozdrawiam :)
  14. @Stary_Kredens Czasem "tajemnica" to dobra odpowiedź... I niekoniecznie ostateczna, bo pozwala nam się odkrywać: rąbek po rąbku. Tylko rozum (jego niepokój) trochę powstrzymać :) Pozdrawiam
  15. @Sylwester_Lasota Dla mnie to "siłowanie się" zwątpienia z nadzieją - na temat człowieka... Myślę, że zasługujemy na jedno i drugie. Pozdrawiam :)
  16. @Waldemar_Talar_Talar Odrzucenie magii na rzecz miłości... To mi się podoba :)
  17. @iwonaroma Tak, liczba to tylko liczba... Ale zauwazyłam, że na napisanie wiersza mam przeznaczony (nie przeze mnie) pewnien określony czas. Jesli go przekroczę, wiem, że wiersz zamiast dalej pisać, czy ulepszać - zniekształcam. Wtedy muszę ustąpić. Pobudzasz do głębszych myśli i rozpoznań :) Pozdrawiam :)
  18. @Dragaz Widzę i czuję ten przekaz.., tylko dwa ostatnie wersy "wytrącają" mnie z tego stanu i w moim odczuciu bagatelizują go. Ale być może dla Ciebie są ważne :)
  19. @Dared O tym "wymuszaniu" tez ostatnio rozmyślałam - że w wierszach często (odważnie) formułujemy już to, do czego jeszcze zmierzamy lub co przewidujemy... Ale wydaje mi się, że ma to sens :) Pozdrawiam. To nie tylko brzmi jak dar czy zdolność, ale też jak odpowiedzialność i zobowiązanie wobec przyszłości... Przemawia do mnie :) Dziękuję! @Asia Rukmini@iwonaroma@lena2_@Sylwester_Lasota Dziękuję Wam i pozdrawiam! :)
  20. Piękna interpretacja.., sprawia mi radość :) Dziękuję. Własnie :) Gdy doświadczam, że śmierć nie uśmierca do końca, bo zostawia we mnie żywy ślad danej osoby, to wtedy łagodnieje mój smutek i pojawia się wewnętrzny pokój. Pozdrawiam Cię również :) Warto - żeby przezyć (utrwalić ) to, co było, jeszcze pełniej i dogłębniej, a może nawet prawdziwiej... Pozdrawiam Cie lipcowo :) Na pewno. Ale myslę, że i te trudne są często tego warte. Dziękuję i pozdrawiam :) Zaczynam coraz bardziej w to wierzyć. :) Dziekuję! Wyobraźnia może tylko nas nieco zbliżyć do tej wielkiej tajemnicy... Dziękuję :)
  21. nie umierają bo gdy się cofnę pogłębiam i rozszerzam czas rozdrobnionymi wspomieniami i nigdzie nie znajduję końca
  22. Bardzo obrazowy, wymowny i zastanawiający fragment... Bo czym jest ta otchłań..? Jakąś niewidomą, tajemnicą, która nie musi być straszna, czyli budząca lęk. To zależy od naszej wiary w istnienie, od naszego zaufania w jego sens i dobro. Pozdrawiam :)
  23. @Quidem.art Piękno miłości jest łagodne i ciche, choć tyle w niej mocy... Pozdrawiam :)
  24. @jaguar Piękna (bo pełna światła) myśl! i uświadomienie mi odwagi... Za jedno i drugie Ci dziękuję :)
  25. @Deonix_ Dwa przeciwstawne stany blisko siebie... Trudno je połączyć w jedno życie. Może w ten sposób, ze bedąc w jednym nie zapominać o drugim..? Konkretne, wymowne obrazy przekazujące duchową treść. Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...