Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

duszka

Mecenasi
  • Postów

    4 215
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    21

Treść opublikowana przez duszka

  1. @Waldemar_Talar_Talar Wymowny obraz... A powiedzenie prawdy, choć trudne i bolesne, może, według mnie, uratować ten "jedyny most" zdejmując z niego ciężar kłamstwa. Być może zostaje on przez jakiś czas pusty, ale jednak jest. I czeka. Pozdrawiam :)
  2. @Rafael Marius Cieszy mnie ta zgodność :) Dziekuję.
  3. @iwonaroma ... ale czy wszystkie twarze są "zdemaskowane"..? Twarze kwiatów na pewno :)
  4. @iwonaroma @Deonix_ Rozumiem Wasze zastrzeżenia i przyznaję ,że bez tej końcówki brzmiałoby może mocniej, lepiej... Ale byłabym wtedy nieszczera w stosunku do uczuć, które miałam pisząc ten wiersz - mieszanych, czyli niepokój niepoknalnej odległości od doskonałości i jednocześnie radość, że pojawiają się przynajmniej jej przebłyski. Dziękuję Wam za szczerość i miłe słowa :) Pozdrawiam! :)
  5. @Joanna OM Bardzo wymowna, dramatyczna metafora... Jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam :)
  6. @tomass77 Być może "dawne" życie potrafi dopiero do końca wygasnąć i udać się na spoczynek, gdy "odpali się" od niego nowe życie... To moje skojarzenie do tego wiersza, ale na pewno możliwe są inne i możliwych jest więcej. Inspirujące. Pozdrawiam :)
  7. Ciekawe skojarzenie. :) Dziękuję! Tak, to chyba bardzo ważne, umieć docenić ten błysk... Dziekuję Ci za refleksje i miłe słowa :) Bardzo mnie to cieszy i dziękuję :) Dziekuję Ci za taki odbiór i również serdecznie pozdrawiam :) @violetta Dziekuję! :)
  8. na bezcenną doskonałość ale czasem błysnę w jakąś ciemność tylko tyle daję
  9. @iwonaroma To odwrócenie sytuacji robi wrażenie i wyostrza obraz, nad którym trzeba się przez to dłużej zatrzymac :)
  10. @Leszczym Bardzo refleksyjnie, delikatnie, jakbys trącał wewnętrzne struny... Pozdrawiam :)
  11. @lovej Pozornie wyidealizowany przekaz, ale znajduje w nim spostrzeżenia i sformułowania, które mnie zaskakują i "uczą". Szczególnie ostatni wers. Pozdrawiam :)
  12. Ale ja z przyjemnością wpatruję sie w ten ruch - ruch twarzy, naturalną żywą mimikę, która więcej i piekniej mówi niż słowa :) Pozdrawiam.
  13. @Dared Cieszę się i dziękuję :)
  14. Podobnie jest u mnie. W wierszu chciałam też przekazać, że nie wszystkie twarze potrafią tak "mówić", nie są tak cudownie otwarte i naturalne, może dlatego że nie są kochające i uwięzione (usztywnione) w lęku... Dziękuję Ci za podzielenie się odbiorem :) @Waldemar_Talar_Talar @iwonaroma Dziękuję za Wam miłe słowa! :) @lirycznytraktorzysta Dziękuję :)
  15. żywe jak niemy film są słowa lecz nie słyszę zapatrzona w ruch .
  16. Piękny, wymowny fragment i chyba najważniejsze działanie "uśmiechu losu"... Tylko go zauważyc, przyjąć i pójść za nim. Pozdrawiam :)
  17. @Rafael Marius Niezwykłe, wręcz tajemnicze to, o czym piszesz... Dlatego trudno mi sie do tego odnieść. Obecne życie odbieram jako mi dane, jako moje powołanie, a więc posiadające sens, też jego ból. I mam wrażenie, że jego sens siega poza śmierć, a więc w pewien sposób pokonuje ją. Pozdrawiam :)
  18. @iwonaroma Przeczytałam (dla siebie): "Ja jestem zawsze przy sobie / inni moga być lub nie być / to loteria". Tak, a to "bycie przysobie", to ciagłe dawanie czegoś sobie - dobrego lub złego... Ciekawe :) Pozdrawiam!
  19. @Rafael Marius "nie wiem" oczyszczające z dotychczasowych poglądów,, może stać sie pierwszym krokiem do wiedzy - tej zawartej w istnieniu. Robi dla niej miejsce. Ciekawy przekaz.
  20. Czasem są uśpione lub głębiej zagrzebane... Zetknięcie z groźbą śmierci może je obudzić lub odgrzebać, bo dochdzi nagle (głośno) do głosu wola życia. Pozdrawiam serdecznie :)
  21. @Waldemar_Talar_Talar W łzach jest prawda, która trzeba zrozumieć... Poruszyła mnie ta myśl. Tak, tam ona jest - w czystej postaci. Pozdrawiam Cię :)
  22. ... ale uświadamiający fakt i wartość życia :) Dziękuję!
  23. @lovej Potrafisz doceniać (z) sercem :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...