Marek.zak1

-Mistrzu, ambicja w życiu, czy ona pomaga? -Tak, ale jak zbyt wielka, to człowieka zjada.

Trafne i fajna gra słów. Pozdr.

Gorzkie, ale trafne. Pozdrawiam

Trafne, z tym w kwestii formalnej, to do miniatur.

Prosto, a trafnie bardzo. Pozdrawiam.

Odzywają się przy gorszej pogodzie. Dzięki za wpis.

-Mistrzu, czas leczy rany, które żyć nie dają. -Tak, rany się zagoją, lecz blizny zostają.

Wszyscy jesteśmy tymczasowo tutaj, na pięknej, zachwycającej Ziemi. Jednym lepiej wychodzi, innym gorzej. Dobrze to opisałeś. Przy okazji, życzę Ci Wesołych Świąt.

@iwonaroma Tak to działa, bo szczęście trudno znaleźć w sobie, a gdzie indziej go nie ma. Pozdrawiam.

@iwonaroma Dzięki:). @Konrad Koper Dzięki.

-Mistrzu, jak byś zdefiniował miłość? -Masz rozum, a jakby go nie było.

Solanki i pełne szklanki (!!) a dla niektórych to ostatnie ziemskie emocje. Pozdrawiam

@poezja.tanczy Obserwacja i autopsja. Dzięki za wpis.

@iwonaroma Oj tak, influencerzy, celebryci, fałszywi prorocy, anonimowi wszystkowiedzący i inni. Pozdrówki.

Bardzo fajny wiersz w ogóle i detalach. Podaję ci ratunkowe słowo - to jest super. Pozdrawiam.

@Jacek_Suchowicz Mnie jedna wskazała, czy chcę, nie pytała:). Pozdrawiam

Mistrzu, czy ten, kto pyta naprawdę nie błądzi. Jeśli zapyta diabła, do piekła wnet wstąpi.

Chciała tego co chciała, a w raju na to był ban, więc wybrali wolność i inny raj. To przekaz wierszyka. Dokładnie. Pozdrawiam.

Wróciłem do pierwszego, gdzie, jak i tutaj, jest ten spór, może konflikt, gdzie narratorem, peelem jest intro, będący też, jak sadze, po stronie subtelności,. delikatności, nieśmiałości, a więc tego, co ,świata raczej nie zdobywa. Rozumiem to, bo sam jestem z charakteru introwertykiem, ale gdy zrozumiałem jak to działa, przechodziłem okresowo na drugą stronę mocy, żeby zakosztować słodyczy świata, więc wiem także,. co jest po drugiej stronie. Sonet jest super, jak to u Ciebie. Pozdrawiam.

-Mistrzu, niektórzy mówią, jestem patryotą. -Z przekonaniem czynami widać mają kłopot.

To kolejny z serii o niespełnieniu, przekomarzaniu, a może jednak o władzy, jak ma być. Skoro jest zaborcza,. duch szekspirowskiego poskramiacza zostaje przywołany:). Sonet pięknie skonstruowany, jak to u ciebie. Pozdrawiam

To, co nas łączy, jest to, że piszemy pod własnym nazwiskiem. Wydaje mi się że anonimowość, jak napisałeś, pozorna, wyzwala te gorsze instynkty i skłania do przekraczania granic kultury i poprawności. Weźmy chociaż wpisy pod tekstami o Lewandowskim,. Czysty hejt, a przecież ten człowiek niczego piszącym nie zrobił. Zawiść plus poczucie anonimowej bezkarności. Co do Twoich ścieżek, to do dyskusji, bo choćby Hindusi, podążają innymi, a czy błądzą, to niekoniecznie. Co do końcowej części, to tak to wygląda. Ciekawy i mądry wiersz, oby takich więcej. Pozdrawiam

Świetny tekst. Chapeau Czarku.

Dzięki, ta fotka bardzo mnie wzruszyła, przyznaję. Pozdrawiam

Chyba nie objąłem przesłania, ale wiersz oryginalny. Wielocipa - to nowe dla mnie określenie. Tu informacja o babce, która ma 2 waginy, jedna dla partnera, drugą zarobkową. Pozdrawiam https://ludzie.fakt.pl/ma-dwie-waginy-i-zarabia-miliony-jedna-pracuje-druga-zachowuje-dla-partnera/hyl609h