Marek.zak1

Każdy to rozumie, uczy ten, kto umie. Pozdrawiam.

Taka prawda, ale nasza zdolność niszczenia coraz to potężniejszymi środkami czyni jutro mocno niepewnym. Pozdrawiam.

Dobry wiersz, a mam podobnie. Pozdrawiam.

Piękno to mocna karta, więc wydarzenia po drodze mają dużo wspólnego. Oczywiście, wielu z mocnymi kartami się nie powiodło, więc żadnych gwarancji nie ma. Co do sprawiedliwości, wielu wierzy, że po śmierci będzie im dużo lepiej, a może być tak jak napisano w biblii, że tym, co tu jest dobrze, tam będzie podobnie, a tym, co tu źle, tam będzie nie lepiej. Pozdrawiam.

Piękno to piękno i dar Boga, czy dobre geny rodziców. Jeden dostaje dobre karty i jest mu łatwiej, inny musi się mocno starać. To nie znaczy, że temu, co łatwiej, lepiej wychodzi w życiu, bo ono jak bieg, jest dużo wyprzedzeń i ten, kto jest w czołówce na początku, może dobiec ostatni, albo zejść z trasy. Pozdrawiam serdecznie a wiersz jakie lubię.

Jesz za dwóch- rośnie brzuch.

Doświadczenia pomagają, problem, że każdy przypadek jest inny i co się sprawdziło wczoraj, jutro już nie musi:). Pozdrawiam

Podoba mi się. Nie wiem, czy "jej" oznacza partnerkę, czy miłość, ale w poezji to na plus:). Pozdrawiam

No nie wiem, można wypisać się z rywalizacji, jak się ma dzianych rodziców, wygra się w loterii itp, inaczej z górki do biedy ze wszystkimi konsekwencjami. Pozdrawiam.

Jest czas na miłości i też, później, na miłe ich wspominanie, jeśli ktoś takie przeżył. Jest klimat w twoim wierszu. Pozdrawiam

Zawsze możesz obejrzeć film, jak żyje młodzież w takim Bangladeszu. Praca 12 / 7, jedzenie odpadów i picie bardziej ścieków, niż wody.

To pokusa jednak trochę sobie dodać:). Dobry wiersz. Pozdrawiam.

Znam temat, używam w razie potrzeby wziewne preparaty, oparte na substancji czynnej - Fenoterolu.

Temat skorpiona znam, bo moja nim jest. Proponuję zacząć od wyrównania długości wersów i wyeliminowania "zapychaczy" jak wszak - powtarza się w 2 kolejnych wersach. Pozdrawiam.

Smutno u Ciebie. Wiersz w Twoim stylu, ładnie napisany, a emocje z tych pesymistycznych. Pozdrawiam Peelke i autorkę z niedaleka.

Jako były wyczynowy tenisista przyznam, że w wersji werbalnej, nie bardzo rozumiem, ale autor pewnie miał coś na myśli, do czego nie doszedłem. Pozdrawiam.

Czyli wiem i koniec? To zamyka wszelką dyskusję, nie sądzisz? @Wiesław J.K. Tak, teraz większość jest super, a te starsze też są po modernizacji. Co do kanarów, to oni tylko do kontroli, a konduktor, czy kierownik pociągu, to do wszystkiego. Na tej trasie w tej chwili strasznie tłoczno, bo to trasa w kierunku Ukrainy i tam co chwila lokalne, pospieszne i niezidentyfikowane. Na przejeździe w Falenicy to masakra, stoi się i stoi.

@Manek Tak, wiedza, oparta na dowodach, także może wprowadzać w błąd, niemniej jednak kolejne badania, wykonywane przez różne ośrodki, przybliżają do prawdy. Wierze jest trudniej, bo jej kwestionowanie może spotkać się z odpowiedzią: bo wierzę, że tak jest i już, co utrudnia dojście do prawdy. Pozdrawiam. @iwonaroma Właśnie, moje pytanie, pytanie, czy wypowiadanie się, nawet trafne, bez żadnych dowodów, można nazwać wiedzą? Zobacz, jak wielu wypowiada się w netowych dyskusjach, wierzy w to, co pisze, a przecież widać, że nie maja pojęcia. Pozdrawiam

@Natuskaa Tak, wiara jest emocjonalna, intuicyjna, a wiedza jednak racjonalna, bliższa rozumowi, co nie znaczy, że nie może się mylić. Dzięki za wpis.

@Manek Wiedza to fakty i dowody, a to, o czym piszesz to poszlaki, wskazujące na to, co prawdopodobnie jest, tutaj doświadczenie, instynkt, może sympatia. Często one są wiarygodne i pozwalają na wydanie wyroku skazującego, w dobrej, oczywiście wierze. Wiemy jednak, ile takich pomyłek miało miejsce. Pozdrawiam.

Niedawno jechałem kolejką do Falenicy. Stałem z rowerem przy drzwiach i Już miałem wysiadać, kiedy podeszła do mnie konduktorka. -Mam bilet - powiedziałem, a że drzwi się otworzyły, wyprowadziłem rower z wagonu na peron. Konduktorka stała przy mnie i obserwowała wychodzących pasażerów. Spojrzałem na nią. - Pokazać bilet? – spytałem i sięgnąłem do kieszeni. -Wiem, że pan ma – usłyszałem głos pełen niezachwianej pewności.. Konduktorka gwizdnęła i wsiadła do pociągu, który po chwili ruszył, a ja zastanawiałem się, skąd ta pani mogła wiedzieć, że jestem szczęśliwym posiadaczem biletu. Mogła, co najwyżej wierzyć, ale wiara i wiedza, to jednak nie to samo, przynajmniej dla mnie.

Smutne to, a mam nadzieję, że dotyczy peela, nie autora. Pozdrawiam.

To się może sprawdzić między poszczególnymi ludźmi, ale w czasie wojny walczące strony są poza zasięgiem rażenia śmiechu, pewnie niestety, i wierzą tym, co przekonują, że muszą walczyć. Wiersz podoba mi się. Pozdrawiam

Ranią bliscy, bo inni nie wiedzą jak. Pozdrawiam.

Za pierwszym razem mało co wychodzi dobrze.