Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Wędrowiec.1984

Mecenasi
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    4 739

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    40

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Wędrowiec.1984

  1. Wędrowiec.1984
    @Rafael Marius Podmiot liryczny nie jest aniołem, tylko człowiekiem, który błądzi. Anioł jest w prologu, epilogu, oraz w wierszu, jako głos. Co do pisania, chyba nie mógłbym pisać nieromantycznie. Za głęboko w tym siedzę i zbyt duży epoka wywarła na mnie wpływ. :-) Dziękuję.
  2. Wędrowiec.1984
    @violetta @viola arvensis To na pewno były maki, tylko czas szybko leci i miesiące musiały mi się pomylić. ;)
  3. Wędrowiec.1984
    @viola arvensis No właśnie, względność gra tutaj dużą rolę, czuję. ;-)
  4. Wędrowiec.1984
    @Rafael Marius Choć nie lubię podróży, to mimo wszystko rozumiem. Swoją drogą, masz ciekawe znajomości.
  5. Wędrowiec.1984
    @Moondog Po-tę-ga! Uwielbiam takie wiersze. To są utwory, które wywołują u mnie ciarki.
  6. Wędrowiec.1984
    @violetta @viola arvensis Hmm... nie wiem czy mnie teraz pamięć nie myli, ale u mnie na osiedlu maki chyba jeszcze niedawno jakoś kwitły. Dziękuję. :)
  7. Wędrowiec.1984
    @viola arvensis Dziękuję. Bardzo się cieszę, że Ci się podobało.
  8. Wędrowiec.1984
    @viola arvensis Ale ładnie. Kiedyś także napisałem coś o maku. Może to trochę autoreklama, ale... co mi tam: Biały pierwiosnek
  9. Wędrowiec.1984
    @Sylwester_Lasota Jeśli o prezydentów chodzi, od razu przychodzi mi na myśl Dzień niepodległości. I nawet kosmici nie atakują tam wyłącznie USA. Należy to naprawdę docenić. :)
  10. Wędrowiec.1984
    @Sylwester_Lasota Może i tak, ale niektóre naprawdę lubię. No i mogę podziwiać jacy waleczni i niezłomni w obliczu tragedii są (zazwyczaj) Amerykanie. :-)
  11. Wędrowiec.1984
    @Manek Brzmi jak czytanie fajnej klasyki. Naprawdę.
  12. Wędrowiec.1984
    @Manek Moje klimaty, ale ja lubię takie balladowe, staroświeckie podejście. No to teraz część druga.
  13. Wędrowiec.1984
    @Kasia Koziorowska Bardzo piękny i wielce niedoceniony wiersz.
  14. Wędrowiec.1984
    @Rafael Marius Świetne! Lubię otrzeć się czasem o prehistoryczne klimaty, choć Afryka to dla mnie zdecydowanie za gorąco. Kiedyś więcej siedziałem w tematach pochodzenia człowieka. Dziś już tak tego nie chłonę, niemniej jednak wiersz bardzo mi się podoba.
  15. Wędrowiec.1984
    @FaLCorneL To dobrze! PS: To również był najszczerszy komplement, ponieważ wiersz naprawdę mi się podoba. :-)
  16. Wędrowiec.1984
    @FaLCorneL Dziękuję, a bo wiesz... czasami nawet żona mówi mi, że urodziłem się ze 200 lat za późno. ;-)
  17. Wędrowiec.1984
    @FaLCorneL No i widzisz? Jesteś romantyczny. Mnie się podobało.
  18. Wędrowiec.1984
    @FaLCorneL No trudno, gdybym pisał inne wiersze, nie byłbym sobą, a że nie wszystkim się podobają? Nie muszą. :-) One doskonale do mnie pasują, do tego jak żyję i w jaki sposób patrzę na świat. W bohaterze z tamtego okresu znajduję bardzo wiele samego siebie. Pozdrawiam również. :)
  19. Wędrowiec.1984
    @FaLCorneL Wiesz, ja lubię ten taki napuszony romantyzm, nawet czasami bardziej przedpowstaniowy, niż ten po 1831 roku, chociaż często mi się zmienia. Głęboko w tym siedzę od dość dawna i prawie wszystkie moje wiersze są raczej w tego typu klimatach. :-)
  20. Wędrowiec.1984
    @FaLCorneL Dzięki. Lubię pisać sonety, ale częstokroć zdarza mi się tworzyć również inne wiersze. Mam tego trochę.
  21. Wędrowiec.1984
    @Deonix_ A dziękuję również. Jest mi niezmiernie miło. :-) @Marek.zak1 Dziękuję Marku, bardzo trafna interpretacja, bliska temu, co chciałem opowiedzieć w wierszu.
  22. Wędrowiec.1984
    @Ewelina Dziękuję. Jesień sprzyja u mnie takim klimatom.
  23. Wędrowiec.1984
    @viola arvensis Dziękuję. :-)
  24. Wędrowiec.1984
    Stamtąd… I przybył anioł z nieba, Nie będzie wkrótce nas. Czy jeśli go poproszę, Stracony cofnie czas? --- Wciąż staram się zawrócić; Szukam z całą siłą Sposobów, żeby więcej siebie nie zatracać, Lecz czuję, że nie zdołam, i że przyszłość nasza Umiera, by już wkrótce stać się jeno chwilą. Wybaczcie mi, że przy was często mnie nie było, Że co rusz uciekałem do swojego świata; Już blisko… Między snami dotąd będę wracać, Aż w barwach codzienności całkiem się rozmyją. Nie zdążę i tym razem, wszak to moja wina, Bo droga, którą biegnę kręta jest i długa, A głos, co mnie prowadzi, ciągle upomina, Bym jego nieustannie, na tej drodze, słuchał. Lecz nawet, gdy głosowi kroku nie dotrzymam, Nad wami, moje skarby, zawsze będę czuwał. --- I poszedł anioł sobie, Czy wróci jeszcze tu, By zagrać sonetowi, Melodię przeszłych nut?
  25. Wędrowiec.1984
    @Somalija Dziwne, ponieważ ten wiersz wydaje mi się bardzo hmm... kobiecy. No i te takie, typowe dla Twoich utworów, przerzutnie. Fajnie, że trzymasz się swojego stylu.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...