Wędrowiec.1984

@Kasia Koziorowska Gratuluję!! Czytelnicy na pewno nie zawiodą się zawartością.

@Somalija Co do samego tematu wiersza, bo trochę zrobił się offtopic, nigdy jakoś szczególnie nie przepadałem za Tiną Turner. To były kompletnie nie moje klimaty, zresztą, śmierci osób publicznych nigdy jakoś specjalnie nie przeżywałem i to się raczej nie zmieni. Szkoda mi było Lemmy'ego z Motorhead. Można w pełną odpowiedzialnością powiedzieć, że facet grał koncerty w zasadzie do upadłego. Pod koniec życia już naprawdę źle wyglądał, myliły mu się kawałki i niesamowicie fałszował na gitarze, nie mówiąc już nawet o samych koncertach, których bywało, że nie kończył. Do dzisiaj uwielbiam Motorhead, a renomę jaką Lemmy zdobył śród fanów najbardziej było widać właśnie pod koniec jego życia. Gdy schorowany schodził ze sceny, nie mogąc już grać, publiczność dopingowała go i dodawała otuchy.

@Kasia Koziorowska A to wszystko o jednym, małym, wyświechtanym pocałunku. Patrzcie, ile można o tym napisać. Niebywałe. Czytając, zauważyłem już dawno, jak inne są wiersze pisane przez kobiety od utworów pisanych przez mężczyzn. Męskie wiersze są bardziej fizyczne. Nawet jeśli są delikatne, to jednak fizyczność prędzej czy później z nich wychodzi. Tak musi być, ponieważ facet właśnie w ten sposób postrzega erotykę. Kobiece utwory są bardziej wysublimowane, pełne metafor, bardziej niebezpośrednie, jedynie zahaczające delikatnie o fizyczna erotykę. Zadziwiającym jest, jak różne są sposoby patrzenia na świat.

To ten chłopak z IIIC, który się wtedy koncertowo wywalił przy Agacie i Kaśce, bo się w gumę zaplątał, to byłes Ty? O_o

@Somalija W gumę to nawet my się bawiliśmy gdy byliśmy chłopcami. Yyyyyy, tzn. koledzy mi kiedyś opowiadali, że bawili się w jakieś dziewczyńskie zabawy.

@Kasia Koziorowska Swoją drogą, ciekawe co by się stało, gdybyśmy nagle potrafili spełnić każde swoje marzenie. Pewien jestem, że mnóstwo wspaniałych wierszy po prostu by nie powstało.

Żebyś wiedziała, ale samotność wcale nie jest taka zła. W hałaśliwym i bez przerwy bodźcującym świecie, samotność jest dla mnie azylem, którego bardzo potrzebuję, np. gdy mój umysł jest przestymulowany.

@Jacek_Suchowicz Dziękuję. Napiszę Ci tak: W erotykach z XIX wieku, Mickiewicza dajmy na to, dzisiejszy czytelnik może w ogóle nie dostrzec erotyzmu. Jest tak delikatny, że prawie niezauważalny. Kiedy pierwszy raz czytałem Sonety erotyczne, mówiłem sobie: "To naprawdę są erotyki?" Powiem Ci, że dzisiaj nawet w poezji jest zbyt dużo wulgarności, a za mało metafor. Nie cierpię tego. W poprzednim poście, kierowanym do Kasi, napisałem, że w erotykach lubię coś, co można nazwać z angielskiego słowem teasing. Mam tak od początku mojego piśmiennictwa i raczej z tego nie zrezygnuję. :)

@Kasia Koziorowska Dziękuję. Uwielbiam w erotykach coś, co można nazwać hmm... odrobiną kokieterii. Z angielskiego to się nazywa teasing, bodajże. :)

@Sylwester_Lasota @Kasia Koziorowska Dziękuję. Bardzo lubię się w ten sposób otwierać i pokazać troszkę swojego świata.

@Kasia Koziorowska Wczoraj nie potrafiłem tego nazwać, ale dzisiaj już wiem: w tych wierszach jest taki spokój. Kiedy się to czyta, nie czuje się w ogóle pośpiechu. Świetne.

@Marek.zak1 Krótko i na temat, no ale dylemat wciąż pozostaje. :-)

@Kasia Koziorowska Dostarczasz niesamowite pokłady bodźców. Czuję ekscytajcę, że odkryłem kolejnego świetnego autora tekstów. Za chwilę mój umysł zaliczy overload i zostanie mocno przestimowany (i tak już cały chodzę), więc na dziś już koniec wspaniałej literatury. Świetne.

@Kasia Koziorowska Czytając poprzednie utwory wiedziałem, że na pewno masz coś także pisanego prozą. Wiesz co mi to przypomina? U-wiel-biam Cierpienia młodego Wertera, a ten tekst jest swoistym rodzajem listu do ukochanej osoby. Werter byłby zachwycony, gdyby dostał coś takiego od Lotty. :)

@Kasia Koziorowska Oj, uwielbiam wiersze o marzeniach. Sam także lubię je pisać, ponieważ to właśnie w marzeniach mogę być kim tylko chcę. Marzenia to cudowne spektrum.

@Kasia Koziorowska Świetny pamiętnik powstałby z Twoich wierszy. Naprawdę.

@Kasia Koziorowska Dlaczego to cudo dostało tak mało serduszek? Powiem Ci, że czyta się to troszkę jak prozę, ale... naprawdę cholernie dobrą, klimatyczną prozę. Paradoksalnie jest tutaj chyba wszystko co lubię w poezji: misterium, świetne metafory, multum emocji, de-li-kat-ność, odrobina erotyki ale tak podana, że prawie jej nie widać, a mimo to czytelnik ją czuje. Świetnie!

@Kasia Koziorowska Hmm... jakby Ci to powiedzieć. Mam ciarki. :)

@corival @Marek.zak1 @Kasia Koziorowska Pogawędzić z Rozkoszą zawsze można, przy okazji dowiadując się dlaczego zazwyczaj tak szybko ucieka. Tym razem jednak postanowiła zostać troszkę dłużej.

Ja się bardzo Ciebie boję - tak jakoś bardziej wpada mi w rytm. Poza tym naprawdę fajnie i w sumie lubię samotność. Mam jej w życiu ostatnio bardzo mało i wciąż czujŕ niedosyt.

@kwintesencja W tagach wpisałaś lęk, ale dla mnie to raczej wiersz o tym jak w samotności możemy być nadzy i to nawet nie jakoś fizycznie tylko po prostu bez masek. No i w samotności podszepty bardziej słychać, ponieważ nic ich nie zagłusza.

@izabela799 Podzielam zdanie @corival, a jeśli chodzi o sen jako taki, to posiadam duże, wygłuszające hałas słuchawki. Polecam, naprawdę niezawodny sposób.

@Asia Rukmini ...a ja lubię samotność.

Rozkoszy, miej litość Stałaś się nudna, Przewidywalna. Wpadasz na chwilę, I znów cię nie ma. Wiem, że na dłużej Lubisz zostawać. Jak cię ugościć? Powiedz mi teraz. Zdradź tajemnicę, Powiedz na ucho. Daj mi się złapać W sidła spragnione. Każesz mi czekać, Każesz mi prosić. Błagam o pomoc, Cała znów płonę. Widzę jak pragniesz, Jestem przy tobie. Nie bądź już, proszę, Tak niecierpliwa. Widzę, że pragnień, Tak jak fantazji, Nawet specjalnie Już nie ukrywasz. Czy mam je spełnić? Zrealizować? Swoim zapachem Przybrać znów kwiaty? Wciąż mnie namawiasz Żebym została, Więc skorzystajmy Obie dziś na tym. ---

Od jakiegoś czasu, w profesorskich gabinetach, wzrost popularności przeżywa określenie koledzy mi opowiadali. Ciekawe dlaczego?