Wędrowiec.1984

@sam_i_swoi Nie dziwi mnie to. Dla systemów cyfrowych, liczby niewymierne i w ogóle operacje zmiennoprzecinkowe są dużym problemem i ich precyzja zależy w dużej mierze od zastosowanej implementacji.

@sam_i_swoi Nie ma tu żadnego myku, bo to prawda. Pierwiastki można dodawać lub odejmować od siebie, tylko wtedy, kiedy są tego samego stopnia i mają tę samą liczbę podpierwiastkową.

W sumie nie musieli znać. Starczy, że znali geometrię, opisaną np. tutaj: https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pierwiastek_kwadratowy_z_3 Albo to, o czym pisałeś wcześniej.

A można bliżej, bo nie rozumiem pytania, a bardzo jestem ciekaw kwestii, którą poruszasz. :) Bardzo dziękuje i naturalnie nawzajem!

Na lekcjach matematyki jeszcze pewnie wiedziałem. :)

@sam_i_swoi Tak, nawet sześć. :) Owszem, bo sam problem nie jest nierozwiązywalny w ogóle. Gdyby tak było, niemożliwym byłoby uzyskanie kwadratu o taki samym polu jak dane koło. Jest nierozwiązywalny za pomocą wyłącznie cyrkla i linijki.

@sam_i_swoi Wynika z tego, że wystarczy wpisać trójkąt równoboczny w okrąg i mamy problem rozwiązany, ale gdyby to było takie proste, nie stanowiłoby zagadki przez tyle wieków, niemożliwej do rozwiązania za pomocą cyrkla i linijki zresztą. PS: Co więcej, z obrazków powyżej wynika, że możemy nakreślić nawet trzy takie kwadraty, dla każdego boku trójkąta, po jednym. :)

@andrew Kwadratura koła to w ogóle bardzo ciekawy problem geometryczny, polegający na skonstruowaniu kwadratu, którego pole równe jest polu danego koła przy użyciu wyłącznie cyrkla i linijki bez podziałki. Jeżeli wzór na pole kwadratu to: P = a ^ 2 A wzór na pole koła to: P = π r ^ 2 To, żeby pole obu figur wynosiło π dla promienia koła: r = 1 Bok kwadratu, skonstruowanego z koła, musiałby być równy pierwiastkowi z π, ponieważ: Dla koła o promieniu równym 1: P = π Skoro pola koła i kwadratu mają być równe, to pod lewą stronę równania podstawiamy wzór na pole kwadratu: a ^ 2 = π I w rezultacie rozwiązanie, więc wzór na długość boku kwadratu, czyli: a = √π Chociaż w sumie jest to równanie kwadratowe, więc dla a > 0, mamy dwa rozwiązania, czyli jeszcze -√π. W drugiej połowie XVIII wieku udowodniono, że liczba π jest niewymierna, więc nie da się jej przedstawić w postaci ułamka zwykłego (tzn. można spróbować, ale zawsze będą to przybliżone wartości, więc tracimy precyzję), a sto lat później dodatkowo, że jest liczbą przestępną, a liczby przestępnej zwyczajnie nie da się przestawić za pomocą cyrkla i linijki.

@Nata_Kruk Karol Koczalski... nigdy nie słyszałem o takim interpretatorze, ale za to widziałem pomyłkę w artykule, dotyczącym Chopina, gdzie zamiast Raul było wpisane Karol. Artykuł nie był polskojęzyczny. Rozumiem.

Kiedyś, spośród wymienionych, najbardziej lubiłem Dwójkę, ale już dawno mi się to zmieniło, na rzecz Debiutu. Za to naprawdę bardzo lubię Presence. :)

@Radosław Dziękuję.

@Nata_Kruk Rozumiem. Co do interpretatorów, jeśli chcesz być najbliżej Chopina jak tylko się da, polecam grę Raula Koczalskiego. Fortepianu uczył go Karol Mikuli, który pobierał nauki od samego Chopina.

Zależy z czyjego punktu widzenia.

Ale mógłby być w wielu kwestiach bardziej ustandaryzowany. :)

Rubato to, można powiedzieć, taki puls utworu. Zwolnienie w odpowiednich momentach, wyciszenie słuchacza. Zabieg ponoć bardzo popularny w muzyce epoki romantyzmu. Są interpretatorzy Chopina, którzy potrafią przesadzić, skracając albo skrajnie wydłużając rubato. Lubię przysłuchiwać się nokturnom i preludiom i porównywać interpretacje.

@Radosław A dziękuję. Lubię troszkę pomieszać to z tamtym i zobaczyć co z tego wyjdzie. Świat bywa częstokroć bardzo nieczytelny.

Tak jest. Najbardziej uwielbiam debiut.

@Radosław Przyłączam się, ponieważ doskonale się z ciszą rozumiemy.

@kwintesencja Mnie się od razu skojarzył utwór Led Zeppelin. Uwielbiam! Jedna z najważniejszych i najbardziej wpływowych grup, jeśli chodzi o ciężkie granie.

Tak. Bardzo dziękuję! Wszystkiego dobrego, również.

@kwintesencja Tak, i nawet jestem skłonny napisać, że nie istnieje osoba, która by cmentarzyka urwanych rozmów nie posiadała. Mniejszego, większego, ale jednak. Jedni zastanawiają się nad przyczyną, inni nie.

@Somalija Rozumiem. :)

@jan_komułzykant W sumie, nie spotkałem się jeszcze z myleniem tych dwóch osób, ale wierzę Ci. :)

Odwrócenie uwagi od czego? :) Po pierwsze, jakie wybryki, a po drugie, jakie obiecałem? :)

@Ewelina Dziękuję raz jeszcze za poświęcony czas, było mi naprawdę bardzo miło. :)