Wojciech Bieluń -Targosz

odkąd tu jestem dotykam materię przedmiotów rozpoznawalnych drobiazgi kreują rzeczywistość cieknący kran przepalona żarówka odliczam odcienie szarości ulatujące po strunie komina widzę wirujące mieszadło w obawie przed zbliżającą się otchłanią głębszą od cienia doglądam w szklanym wizjerze stan ciekły uwalniający duszę w ulotnych cząsteczkach rytuał wciśnięty pomiędzy terakotową posadzkę a sufit zwykła codzienność

poezja,to też zagadka, nie można w niej odkrywać wszystkich kart. Pozdrawiam

dziękuję za komentarz. Pozdrawiam

czekanie na nieodgadnione, wciąż zagadką. Pozdrawiam

Deonix - dziękuję za serduszko.

Waldemarze, dziękuję za opinię. Staram się. Pozdrawiam

Deonix -dziękuję,że znowu zajrzałaś do mojego wiersza. Te maski to maski z serialu GRA O TRON. Tak je widziałem. Pozdrawiam

ok

nie bądź zazdrosny. Pozdrawiam

dziękuję za serduszko.

dziękuję za komentarz. Czy oglądałaś serial GRA O TRON. Pozdrawiam

zastygłe twardą koniecznością pozbawione żalu chwały intymności oczy - szare wnęki nie odmierzają dali nie wypatrują żagli pod chmurami gdziekolwiek pogodzone z faktem zamkniętej bramy stoją przed trybunałem stóp bosych czekają na spełnienie wyroczni monety złotej a światło i cienie uwieczniają ich poprzednie istnienie

Dziękuję za głos

Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam

dziękuję za głos

dziękuję za głos.

Dziękuję, że znalazłaś czas przeczytać wiersz. Odprowadzałem swoich szkolnych kolegów na podobny dworzec. Pozdrawiam

przeczytałem z przyjemnością, lubię takie pisanie. Pozdrawiam

przesłodzona dobroć jest czasem gorzka. Podoba mi się

a co to za melodia, znam ją?

jeden wart drugiego

ładny obraz, gdyby był na sprzedaż, to bym go kupił. Pozdrawiam

daję serducho. Pozdrawiam

to nie ludzkie niszczyć piękną przyjaźń. pozdrawiam

z ciekawością przeczytałem trzy razy. Podoba mi się. Pozdrawiam