azk

Zastanawiam się, czy nie lepiej założyć sobie bloga zamiast publikować tutaj. Niektórym wydaje się, że ten portal jest piedestałem wzniesionym do wyeksponowania ich własnej wielkości i głębi. Nie mają świadomości, że ludzkość od początku swojego istnienia jest grą zespołową. Tego masz prawo nie pamiętać, ale największy i najsprytniejszy nawet heros nie był w stanie zapędzić mamuta nad przepaść i tak go wystraszyć, że rzucał się w nią. Oni istnieli tylko w mitach. Trzonkiem miotły porządkowali stajnię Augiasza. Dlatego kierując zespołami ludzkimi zawsze stawiałem na umiejętność działania w grupie, ponad nieprzeciętne indywidualne talenty. Na blogu nie będzie wątpliwości kto tu jest największym poetą. I dlatego nie powiem Tobie, co myślę o tym Twoim napisaniu tutaj, bo Ciebie nie interesuje to, co widzą i malują inni. I nie zapraszam Ciebie, wbrew pozorom, do czytania choćby mnie, bo żyjemy w dwóch bardzo różnych światach, nie mających wspólnych zbiorów.

Utwór literacki nawiązujący do obrazu nazywamy ekfrazą.

Oba ustrojstwa odmierzają przemijanie naszego życia. Czas, jego upływ jest fatum wiszącym na naszym rodzajem. Obsesją ludzkości. Rozdzielamy sekundę na 9 162 770 000 kawałków. Bo tyle razy w ciągu niej drgnie atom cezu w zegarze atomowym. Pozdrawiam

Narracja w moim ulubionym stylu i piękna puenta. pozdrawiam i bon voyage

Nie widzę tutaj cech wiersza. Dla mnie jest to proza, można ją ozdobić epitetem poetyckiej, ale jednak w moim subiektywnym, co pragnę podkreślić, odbiorze jest to króciutkie opowiadanko. Sorry i pozdrawiam

Fajna puenta, Anno. a wiersz można edytować i poprawić to co nie tak. Pozdrawiam :)

Można i tak o zegarze, a przecież on tymi rękoma stworzony na obraz i podobieństwo strumienia, który z gór spływa. Pozdrawiam, Waldemarze :)

I nie mów mi won kiedy bije dzwon . :))))))))))))))))))))) Pozdrawiam :)

Dwie wieże bezwzględnie kojarzą mi się z tym co już tutaj, Marcinie, zostało przywołane w komentarzach - WTC oraz Lord of the rings. Google podsuwają mi jesze film o tytule The Walk. Dla tego odniesienia wiersz jest wporzo. Pozdrawiam

Ooo... A ja myślałem, że TV TRWAM. :) Żartuję, oczywiście. Da się powiązać te sznurki, oczywiście jeśli się ma odrobinę wiedzy z fizyki. Dziękuję za wyróżnienie właśnie mnie odpowiedzią spośród wszystkich, którzy podarowali Tobie odrobinkę swojego czasu i zostawili ślad po swojej bytności.

Oj, a ja także dotarłem w moim pliku z wierszami do opublikowania do literki "J", a więc jesień. Ale cóż, nie czas żałować róż i pisać o Bożym Narodzeniu. :) A wiersz jest OK, lekki i opisowy. Zresztą, jesień jest bardzo barwnym i wdzięcznym podmiotem lirycznym. Pozdrawiam :)

Zupełnie nie potrafię sobie opowiedzieć co Autorka miała na myśli kreśląc tę frazę.I tyle dziegciu z mojej strony. Reszta daje mi wrażenie dotykania bardzo głębokich warstw kobiecości. Mam wrażenie jakbym dotykał odczuć i nerwów podmiotu wiersza. Jest o dla mnie wiersz zdecydowanie na "tak". Pozdrawiam

Dobra historia i widzę postęp jeśli chodzi o rymy, ale jeszcze jest tych jednozgłoskowych nieco za dużo. W każdym bądź razie widać zmianę na lepsze. Pozdrawiam :)

Dzisiaj paczam na ten wiersz poprzez nasz kawałek Mazur, i obrazy są jeszcze żywsze. Jesteś mistrzynią neologizmów, niesamowicie uplastyczniających przekaz :)

:)

Ja niestety również nie zrobiłem kariery brydżysty :) Pozdrawiam

Myślę, że zobaczyłem to, co chciałaś opowiedzieć. A podpowiedzi mam tylko do warsztatu. Oczywiście są bardzo subiektywne, bo dotyczące mojego sposobu budowania wypowiedzi. Po co stosować inwersję, która usztucznia język, jeśli nic nas do tego nie przymusza? Pozdrawiam

Smutny wiersz. Nawet jeśli nie pogodzimy się z taką koleją rzeczy, to czas i tak zrobi swoje. może jutro jeśli będzie los pokaże ci swój uśmiech w nowy dzień jak w strumień wejdziesz słońce lekko twą twarz muśnie jeszcze z nurtem zachcesz płynąć i zamarzysz coś tam jeszcze gdy godziny smutku miną dzień przywitasz jasnym wierszem do jutra :)

Super, po prostu. Odpuść sobie tutaj inwersję. z krzykiem firanek Nie opowiem Tobie baśni jest powiedziane w sposób bardziej elegancki. Ale tu już wkraczamy w mój sposób używania języka. jeśli nie muszę ci i mi to wolę tobie i mnie. Baaardzo się Tobie (Ci) udał ten wiersz :). Pozdrawiam :)

Bardzo do mnie mocno dociera metafora książki, którą my raptem przestajemy czytać, pomimo, że jeszcze w niej tyle barwnych stron... Pozdrawiam

Andrzeju, bardzo fajna historia. Więc temat bardzo OK, natomiast co do warstwy warsztatowej, nie mam niestety nic nowego do powiedzenia. Ale widzę w Tobie potencjał. Może poczytaj więcej innych uznanych poetów? Moja zasadnicza szkoła rymowa to Norwid, Leśmian, Jasnorzewska, Brodski i Grochowiak. Staraj się unikać na końcu wersu krótkich jednosylabowych słów, nie mówić: na spacer sobie idę, tylko : idę sobie na spacer. Nikt nie jest geniuszem od urodzenia, tylko to co robimy jest naśladownictwem.N ikt nie jest stolarzem od urodzenia, elektrykiem, a tylko jak się to mówi może mieć smykałkę, a właściwie predyspozycje. Ten wiersz pokazuje, ze masz wyobraźnię, potrafisz budować logiczne i skończone scenariusze. Potrzeba jeszcze abyś jeszcze tylko zmienił ten "pensjonarski", jak ja na swój użytek nazywam, język rozmowy z odbiorcą. Amen :) A na pokutę za ten wiersz zadaję Tobie "Zamieć" Stanisława Grochowiaka i "Płonącą żyrafę" :) Pozdrawiam

O, jest światełko w tunelu, że jednak na koniec robaki nie biorą wszystkiego. To chyba najtrudniejszy stan pamięci - bez przechyłu na szarą lub różową stronę. Tak mi się przypomina piosenka "Widzisz mała", ze słowami A. Osieckiej, śpiewana przez Magdę Umer. Pozdrawiam

Nie potrafię uczciwie powiedzieć coś dobrego o tym utworze. Czytałem Ciebie już z lepszej strony. Nie mogę już sobie przypomnieć czemu miała służyć taka słupkowa konstrukcja, bo pewnie ja też takie budowałem kiedyś. Wiersz ma sprawiać wrażenie większego niż jest? Czterozgłoskowe co najwyżej wersy, jednozgłoskowe rymy co do joty nie robią na mnie dobrego wrażenia. Trudno mi czytając dociec tego co chciałbyś opowiedzieć jeśli przemawiasz w taki sposób do czytelnika. Krótkie rymy dynamizują między innymi narrację, a tutaj temat jest raczej smutny. Staraj się unikać takiego pisania. Sorry.

A mój post nie o obciachu, a o rzetelności. Autorka książki o Walterze była Polką. Książka była wydawana po polsku bez konieczności tłumaczenia.Więc żadna to "pozycja radziecka". A w sumie do dzisiaj nie zdawałem sobie sprawy, że autorka powieści o Świerczewskim była żoną Władysława Broniewskiego. Czytałem obie książki jako jeszcze szczawik i obie zostawiły we mnie ślad. A Polewoja czytałem nie tylko opowieść o beznogim lotniku, ale i parę innych rzeczy, bo był doskonałym publicystą w swoim czasie. Choćby kroniki norymberskie. Zgadzam się, że Rosjanie to fajni ludzie, ale imperializm rosyjski - radziecki to już paskudna sprawa. Pozdrawiam :)

W czasach kiedy jeszcze oglądałem telewizję podobała mi się reklama Beko. Grała e niej taka fajna laseczka. Ale po pięciu latach odwyku już nie prześladuje. Pozdrawiam :)